Neh neh...

De kattin probeerde altijd redelijk objectief te blijven. Probeerde zich op feiten te richten. Het was echter een lastig iets om objectief over te zijn; het lag eraan hoe je de Clan voor je zag. Wat je voor de Clan wilde. Bitterpaw wilde een eenheid, een solidaire samenwerking tussen alle katten. Eentje die op zichzelf functioneerde, die niets nodig had van buitenstaanders. Tallshadow en zijn vriendjespolitiek was iets dat haar ideale Clan in de weg stond. Maar hoeveel kon je daar aan doen? Ze kon hem proberen te overtuigen, maar daar bleef het bij. Het antwoord van Lurkingshade maakte haar niet geheel tevreden. Het was wel duidelijk dat hij geen concreet plan B had. "En wat als Tallshadow Tallstar wordt?" vervolgde ze. Ze kon zich de kater absoluut niet voorstellen als leider, al had ze ook niet bepaald een rijke fantasie.

Innerstar was niet bepaald lang leider, maar het was een redelijk zekere toekomst dat ze ooit af zou moeten treden. Al was het vrijwillig of niet... Dan zou Tallstar hun leider worden. Een gedachte waarvan ze blij was dat die nog redelijk ver weg lag. De zwart-witte kater opperde dat ze de komst van Tallstar niet tegen konden houden, maar de mogelijkheid tot verandering was er wel. En hij had gelijk. De kattin knikte, haar kop ietwat hangend. Ze had geen idee of ze wel vertrouwen had in die verandering. Seizoenen mochten dan komen en gaan, katten veranderden vaak niet zo snel. "Misschien dat iemand ervoor moet zorgen dat hij z'n kop stoot," miauwde ze toen fronsend. Misschien iets te suggestief.

Misschien begon hun samenzijn nu een beetje teveel te lijken op een enge samenzwering, maar het deerde haar niet zo heel veel. Voor zover zij wist, was er op dit moment niemand die naar hun gesprek luisterde, en waarschijnlijk was dat maar beter ook. Hun gesprek werd steeds minder cryptisch en hun intenties kwamen iets teveel naar boven. Bitterpaw trok haar 'wenkbrauw' even omhoog, Lurkingshade merkte op dat het potentiële letsel voor Tallshadow wel geregeld kon worden. Ze nam aan dat hij over niemand anders dan zichzelf sprak. Ergens was ze verbaasd, ondanks zijn onverschillige voorkomen, had ze niet gedacht dat Lurkingshade zoiets zou doen. Tallshadow was nog steeds hun Clangenoot. "Een mening die waarschijnlijk niet iedereen met je deelt," merkte ze op. Zelf was ze niet behoorlijk dol op lijfstraffen, maar in extreme gevallen konden ze hun nut hebben. En de kattin zou alles doen voor het belang van de Clan.

Ergens had ze medelijden met Lurkingshade, al had ze ook het gevoel dat hij haar medelijden absoluut niet wilde. Het was gewoon verschrikkelijk als je alles wat serieuzer nam, en iedereen om je heen was een complete idioot. Het was vermoeiend, onuitstaanbaar zelfs. Het ergste was dat katten verder niet leken te veranderen. Was je een vrolijke dwaas, dan bleef je dat vaak. Vandaar dat de grijze poes ietwat sceptisch was over het aanspreken van Tallshadow. Misschien zou hij iets doen met het advies, heel misschien, maar veranderen zou hij niet. De zwart-witte kater liet haar weten over bepaalde geschade beloftes en domme woorden, en meteen vroeg ze zich af waar hij het over had. Ze had zich nooit gemengd in al het gedoe binnen de Clan, had dan ook geen idee wat Lurkingshade bedoelde. "Valse beloftes?" herhaalde ze, op een vragende toon. Ze had Tallshadow onserieus en inadequaat gevonden, maar als leugenaar had ze hem nooit bestempeld.

De kater gaf aan dat hij er vrij zeker van was niet de enige te zijn die voorgelogen was door Tallshadow. Bitterpaw's ogen vernauwden, als dat zo was, waarom zou Innerstar die kater dan gekozen hebben tot Deputy. Natuurlijk was er altijd de kans dat ze er niets van wist, maar toch. Daarbij verbaasde het dat Tallshadow zo'n doortrapte kater zou kunnen zijn. Was niets dan wat het leek? "Heb je ook iets van een concreet voorbeeld?" vroeg de poes maar. Ze kon Tallshadow wel meteen gaan verdenken van alles, maar zonder bewijs was ze sowieso nergens. Daarbij trok ze de argumenten van haar broer ook lichtelijk in twijfel. Ze was het ermee eens dat hij niet de ideale leider zou zijn, maar of hij echt zo achterbaks was als Lurkingshade beweerde?

De zwart-witte kater voor haar leek bijna een persoonlijk vendetta tegen Tallshadow te hebben, en ze had geen idee of het echt aan de Deputy lag, of meer aan haar broer. Waarschijnlijk was het een combinatie van die twee, maar toch. Ze fronste even op de voorbeelden die Lurkingshade gaf. Valse beloftes over het beschermen van katten, die hij later niet na kon komen. "Als hij al moeite heeft met het beschermen van één iemand, hoe kunnen we hem de clan dan laten beschermen?" miauwde de grijze kattin. Het was een vage situatie, één waar ze nog wat meer over na moest denken. Ze zwaaide even bedenkelijk met haar staart. "Ik zal kijken of ik Acefray hierover kan spreken," miauwde ze weifelend. Die kater was naar mening ook niet helemaal 100%. "Ik moet nu wel echt weg," ging ze verder. Er was nog genoeg te doen in de overvolle Medicine Cat's Den. "Ik zie je nog wel." En met die uitspraak draaide ze zich om, en liep terug naar haar Den.

- topic uit -