Change of pace

Onderwerp: Change of pace do 8 dec 2016 - 14:13

Zijn diep groene ogen stonden rustig en bijna vrolijk terwijl hij naar de nursery keek. Hoewel het verdriet van het verliezen van de moeder van zijn kittens zwaar was gevallen. Kon hij toch niets anders dan van de zes kleintjes houden met heel zijn hart. Hij wou ze hier bij zich hebben. De elders den was warm genoeg voor ze. Tenminste voor even.. En als ze iets sterker waren zou hij ze compleet hierheen halen. Het was warm en droog. Hij zou toch niet het kamp verlaten en werd ondanks dat het hem irriteerde op zijn wenken bediend door apprentices. Daarom kon het geen kwaad dat hij omhoog kwam en naar de nursery liep om met een zachte grijns op zijn lippen de zes kittens te roepen langzaam achteruit stappend. Wachtend tot zijn kinderen naar hem toe kwamen..
Zijn kinderen..
zijn kindjes.

Onderwerp: Re: Change of pace vr 9 dec 2016 - 14:29

Dustkit hief zijn kopje op van zijn voorpoten toen hij iemand hem en zijn siblings hoorde roepen. Hij herkende de stem vrijwel meteen als die van zijn vader en enthousiast probeerde hij overeind te komen. Echter deed hij dit iets te snel, waardoor hij het nest uit tuimelde en een stukje ervandaan neerkwam op zijn buik. Kort schudde hij echter zijn kopje, terwijl hij nog een poging deed om dichter naar zijn vader toe te komen. Deze keer bleef het echter bij kruipen, gezien hij nog steeds niet stabiel was op zijn pootjes.

Onderwerp: Re: Change of pace vr 9 dec 2016 - 14:51

De kitten werd wakker van de stem die hem en zijn siblings riep, maar opende zijn oogjes pas echt toen hij een baf hoorde. Ribkit keek om zich heen, eerst nog een beetje verdwaasd maar uiteindelijk kwam zijn bruin-witte broertje scherp in beeld. Ha, hij was weer gevallen! De lichtgrijze kitten vond dat grappig, dus giechelde hij even - hij had nog niet door dat dat misschien niet leuk was voor Dustkit. Daarna zag hij zijn vader staan, in het midden van de den, en hij had hen geroepen. Net zoals zijn broer had gedaan, kroop hij uit het nest. Wel voorzichtiger, natuurlijk, hij wou niet ook op zijn gezicht gaan! De lichtgrijze kitten rilde een beetje toen de warmte vna de poes die hij als moeder beschouwde verdween, maar toch lag er nog steeds een grote grijns op zijn snuitje. zijn kittenblauwe oogjes bekeken zijn vader terwijl hij wat raar vooruit probeerde te kruipen. Dustkit was ook nog niet zo ver geraakt, en Ribkit probeerde er een raceje van te maken. "Jeeshe!", piepte hij dan ook, al was het nog niet echt verstaanbaar.

Onderwerp: Re: Change of pace