Ever on and on

Onderwerp: Ever on and on zo 30 okt 2016 - 12:16

_{Een verveelde uitdrukking lag op Lion's gelaat. Hij had het gevoel dat hij niks kon doen; zijn trainingen waren namelijk al afgerond, en het enige wat hij nog kon doen, was herhalen wat hij al wist. Zowel hij als zijn mentor werden er gek van, en het zou hem niets verbazen als hij binnenkort verwisseld zou worden, en een ander iemand zou krijgen. Niet dat het hem iets uitmaakte, hij had het toch niet al te erg op Sandmask; het was een oude kat, wiens methodes van leren niet buitengewoon interessant waren. Nu had hij echter een vrije middag - eigenlijk zoals hij dat iedere dag had de afgelopen tijd - en kon hij zijn tijd besteden aan wat hij wilde. Nu was dat juist het probleem. Er viel gewoon niet al te veel te doen. De laatste tijd werd hij niet echt meer meegevraagd op patrouilles, dus dat zat er al niet in. Hij voelde zich te goed voor de apprentice-taken in het kamp; hij was immers ouder dan de andere apprentices, en die mochten de vervelende klussen wel doen als het aan hem lag. Vandaar dat hij maar besloot het kamp te verlaten, voordat hij dalijk gevraagd werd om aan een karweitje mee te werken die hij anders had kunnen vermijden. Met een trek van zijn oor liep hij het kamp uit, en besloot hij dan toch maar iets nuttigs te gaan doen. De kater had zo zijn gemengde gevoelens over jagen, het kon ontzettend saai zijn, maar ook leuk. Hing ervan af wat voor prooi je voor je kreeg, en welke uitdagingen er nog meer waren. Vossen, dassen, twolegs? Alles wat een einde maakte aan deze continuele cirkel van herhalende patronen waarin ze leefden, was goed.

- 1st Lurkingshade}

Onderwerp: Re: Ever on and on do 3 nov 2016 - 11:17

Kalm was hij terug aan het lopen naar het kamp. Zijn tweede prooi die hij binnen had gehaald vandaag. Was netjes, uiteraard. hij kon goed jagen, vechten, maar daar stopte het ook gewoon voor hem. Hij was iemand die perfect zou kunnen overleven op zichzelf, iemand die niemand nodig had als het ware, maar goed, waar leefde je dan voor? Toen hij echter plots iets in zijn ooghoek zag stopte hij wat en keek hij op. DE haas die hij in zijn bek had liet hij vallen en even knikte hij naar de oude apprentice, Lionpaw. Maar echt iets zeggen wilde hij eigenlijk niet doen. UGh...