Gabs Gedichten

Je kunt proberen mij te breken
Maar de vraag zal blijven
Zal het je ooit lukken.
Het is niemand anders ooit gelukt,
Waarom jou dan wel?
Ik ben te sterk zeggen ze
Soms twijfel ik er zelf aan,
Ik weet het niet zwak of sterk ik ben het allebei
Maar ik zal het niemand laten merken
Zwakheid breekt me, maar mijn kracht houdt me overeind
Hoelang houd ik dit nog vol
Steun zoek ik niet, al heb ik het wel nodig.
Ik hoef ook geen onverwachte steun van iemand.
Ik heb geen helden nodig.
Ik ben zelf mijn eigen held.
Haat drijft me verder weg van mijn ware hart.
Haat drijft me weg van jou.
Niemand had ooit verwacht, dat ik mijn hart zou blootgeven.
En toch is het gebeurd.
Maar je denkt niet na, zoveel problemen stapelen zich om me heen op.
Zoveel dood en verderf.
Je weet wie ik ben maar het kan je niks schelen.
Mij kan het wel wat schelen.
Ik ben een gevaar voor iedereen.
Het beest in mij zal vroeg of laat losbreken.
En niemand zal me dan kunnen stoppen.
Zelfs liefde zal dit beest niet kunnen stoppen.

Ik zal altijd sterk zijn ,Zelfs al moet ik je laten gaan.
Dat kan zowel op een positieve, Of een negatieve manier.
Welke manier dan ook, Het zal gebeuren.
En dan zal ik er klaar voor zijn.
Sterk zijn voor hen die dat niet kunnen zijn
En ik weet dat het nooit makkelijk zal zijn.
Ik red me wel, ook zonder hulp van anderen,
Hoe onmogelijk het ook zal lijken.
Maar laten we hopen dat die dag,
Nooit, maar dan ook nooit zal komen.

Liefde is mooi, liefde is hard
Liefde maakt blind, maar het maakt ook zien
Het zal je laten zien wie er echt om je geven.
Maar het zal de gedachtes van verraad verdoezelen.
Maar als je erachter komt, zal het harde zich tonen.
Je zal muren om jezelf sluiten.
Je angst verbergen, en je haat wegwerken achter een perfect masker.
Niks kan je wat schelen, je wil rust.
Vrede vind je in de stilte om je heen.
Je hebt er niemand voor nodig.
En toch wil je jezelf,
diep van binnen openzetten voor de wereld.
Laten zien wie je werkelijk bent.
Maar je durft niet.
Angst om uitgelachen, gepest en weggewerkt te worden.
Die angst stopt je volledig.
Dat is de enige reden voor die muur om jezelf.
Toch zal je hem ooit volledig moeten laten zakken.
Angst zal je altijd bijblijven.
Je hebt er tijd voor nodig.
Langzaam moet je die muur afbreken.
Steen voor steen, laag voor laag.

Will you ever understand how much I'm suffering because of this life?
No you won't because you don't know me and you don't know what the fake smile on my face means.
Well I wil tell you, it means that I'm in pain, it means I'm suffering, but you will never realize that.
You don't even give me a chance to live my own life without screwing it up for me.
Well I've got news for you!
Everybody that doesn't know me but wants to criticize me:
Just go and screw up you own life and let me live mine.
You may interfere with my life if you know me.
And from those who I though who know me?
They don't know me at all.
There is almost nobody that I can trust....

De wolken gaan voorbij
Maar ik ben wie ik ben
Niemand zal mij ooit veranderen
Wie het probeert zal falen
Maar toch ben ik anders
Ik durf mijn fouten toe te geven
Ik weet dat sommige dingen niet vergeven kunnen worden
Datgene waar anderen lijden
Spijt ken ik niet meer
Iedereen die mij pijn heeft gedaan
Zal voelen hoe sterk mijn haat is,
Hoe zwaar mijn wraak zal zijn
Ik zal niet stoppen,
Niet voordat ik klaar ben
Maar mensen zijn niet bang, ze vinden me maar een kind
Zelfs als ik mijn woede uitschreeuw lachen ze me uit.
Ze geloven mij niet
Maar dit is het laatste hoofdstuk uit mijn verleden.
Ik sluit het af, ik maak er een eind aan
Dit was het kind van 7 jaar geleden.
Mijn verleden haalt me weer in
Maar ik weiger mezelf over te geven
Over te geven aan het verlangen om dit voor goed te eindigen
Ik zal vechten met alle kracht die ik nog bezit.
Ik heb mensen in gevaar gebracht
Mensen die om mij geven
Mensen die van me houden
Maar zij weten niks van mij
Vooral niks van mijn verleden
Ze denken dat ik om ze geef,
Maar ook hen haat ik
Ze kunnen er niks aan doen
Ze hebben goed voor me gezorgd
Vaak alsof ik hun bloedeigen kind was.
Maar ik heb hier nooit thuisgehoord
Ik heb me nooit thuis gevoeld
Verlaten, zo voel ik me , zo heb ik me altijd gevoeld
Mijn ouders hebben mij verlaten
Doordoor vind men mij zielig
Ik ben alles behalve zielig
Ik mag dan weinig vrienden hebben,
Ik ben sterker dan ooit tevoren
Ik zal niet meer gekrenkt worden.
Ik zal er voorgoed een eind aan maken.
Zodat ik het nu weer, en hopelijk echt voor goed achter me kan laten
En dan gewoon weer opnieuw beginnen,
Wetend dat ik het verleden nooit zal vergeten,
Maar wel achter zal moeten laten
Anders zal ik er door vernietigd worden
Het zal me uitijdelijk mijn graf in jagen
Ik mag daar dan wel in vrede kunnen rusten,
Toch wil ik het niet.
Ik kan ze niet verlaten, ik kan hem niet verlaten
Hij stapte uit het niets mijn leven in.
Zonder enige waarschuwing.
Maar hij is fout, heel erg fout
Zij hoort mijn vijand te zijn,
Iedereen wil haar ten onder zien gaan.
Dat was mijn taak, maar ik kon het niet
Ik was te zwak, ik ben nog steeds te zwak
Zij hoort nu bij mij, ik weiger haar los te laten
Zij heeft zich vastgeklampt in mijn hart
Ik zal alles doen om haar te beschermen.
Of dat het waard is?
Ik betwijfel het, maar ach...
Een gedachtestroom maalt door mijn hoofd,
Gevoelens razen door mijn hart.
Haat, liefde, twijfel en zelfs angst.
Opnieuw heb ik mijn zelfbeheersing verloren.
Maar wie is er om het beest te temmen?