Rattlesnout was soort van zijn tanden aan het vijlen op een scherp konijnenbot. Hij had het gevonden aan de Windclan grens en hij vond het wel een prachtig exemplaar om als tandenstoker te gebruiken. Daarbij werd een gebit van een kat snel slecht en hij deed er alles aan om dat te voorkomen. De elders stierven van ouderdom zeiden ze, pfff zal wel. Ze sterven van slechte hygïene, dat is het. Hij werd onderbroken door een breden kleine kater. Mahonie gekleurde ogen keken zijn richting op. Glimlachend wiebelde Rattlesnout met zijn oren. Zijn broer en enige gezinslid kwam eens dag zeggen. Het was een beetje onverstaanbaar door de slang in zijn mond. "Ik zie dat je mijn lievelingshapje hebt meegenomen." Hij klopte met zijn donkere staart op de grond naast hem. Hij wist dat zijn broer het moeilijker had onder het drama. Hij leek erg veel op vader. Vader die Lilyrun en Hollykit had vermoord en daarna verbannen was. Rattlesnout had iets van beide. Hij had een egale vacht zoals vader, maar de lichtere plekken had hij van moeder. Ook de ogen had hij van moeder. Toch. Als je naar zijn broer keek en je kende hem goed. Écht goed, dan zag je dat aan zijn neus de vlekken iets lichter waren en dat hij helemaal niet op zijn vader leek, innerlijk dan. Hij gaf een kopje tegen de nek van Grave. Ooit was hij niet zo aanhankelijk geweest en was hij stoerder, maar dit was allemaal weg gevallen. Hij toonde zijn liefde voor Graveleap nu openbaar en soms had zijn broertje daar een probleem mee. Gniffel gniffel.