Tomorrow I will come back, leader of a whole pack

Met twee lijsters tussen haar tanden wandelde de kersverse warrior langs het Thunderpath. Al een geluk dat ze die prooi onder haar neus had, anders moest ze heel de tijd de stank van het Thunderpath en de Shadowclanners verdragen. Jakkes! Briar schrok toen ze in de verte gebrom hoorde. Een monster! Snel liep ze met haar prooi in de struiken, legde die daar neer en gromde richting het monster, dat haar nietsvermoedend voorbij daasde. Opgelucht dat het weg was wilde ze de vogels terug in haar mond steken, toen ze een heel sterke Shadowclangeur rook. Grommend wandelde ze naar de kant, de prooi achterlatend in de struiken. "Wat doe jij hier?" siste ze naar de kat.

-Venomfeather first

Hij was er op uit gegaan om te checken of Twolegs toevallig niet hun territorium hadden vergroot. Hier en daar had hij wat roddels opgepikt over wild rond lopende wollige beesten, beter bekend als schapen. De kat hield zijn bekje open, maar rook niks vreemds, op de stank van monster na. Gerust wilde hij zich om keren maar zijn staart bleef bij de draai in een struik hangen. Kalm probeerde Venom deze los te krijgen, maar dat lukte niet en uiteindelijk kreeg hij hem met geweld los. Wat niet zonder kabaal en gekraak van takjes ging. En ook niet onopgemerkt toen hem boos werd toe gesist wat hij hier deed. Geirriteerd liep de Shadowclanner uit de struikjes vandaan en merkte een poes op. "Ik ben hier om die heerlijke monster geur op te vangen natuurlijk." miauwde hij nonchalant. Het droop van sarcasme.