[Chawls return] Out of your vulnerabilities will come your strength

Wat verveeld lag de rode kattin ergens in het kamp, een dode muis lag half aangevreten naast haar. Ze verveelde zich dood, er was niks te doen. Het kamp leek wel dood er was geen hond te vinden, met een norse blik ging de poes op haar rug liggen en zwaaide met haar poot het dode muisje voor haar gezicht, er zat bijna geen vlees meer aan. Tja het knaagdier was ook niet zo groot, gewoon iets wat ze tussen door te pakken had gekregen. Een snackje, eigenlijk. Opeens vielen haar ogen op een kat die het kamp binnen kwam lopen, hij was niet alleen. Nee hij had een kitten bij zich. Al snel vormde er een duivels grijnsje rond de lippen van de member, hoe moest ze meer van weten. Snel stond de poes op en gooide haar prooi ergens in een hoekje, met grote snelle stappen stapte ze op de twee af. 'Well well well, look what de cat dragged in' Brat nam de twee katten snel in haar op. Leken wat op elkaar en ze had het niet alleen over hun vacht, nee ze leken alle twee op een kat die zij maar al te goed kende. Alleen ze was even de naam kwijt.

Howl was de afgelopen tijd hersteld, ze voelde zich beter dan ze ooit had gedaan. Ze liep in Claw's barn, op de grond weliswaar, verschil moest er zijn. Maar soms kroop ze toch wel is stiekem tegen hem aan. Heel stiekem. Het was warm de laatste tijd en dat zorgde ervoor dat water iets moeilijker te vinden was, gelukkig had ze nog niet heel veel last gehad er van. Er waren bij Twolegs in de tuinen soms vijvers waar je uit kon drinken. Twolegs hadden altijd water om zich heen leek het wel. De poes strekte zich uit in de zon, met het idee om daar lekker lang uit te gaan liggen, maar haar aandacht werd getrokken door een kat die binnen kwam lopen. Het was Claws zoon, Cobra die binnen kwam. Maar hij kwam niet zomaar binnen, hij had iets bij zich. En ook dat iets was niet zomaar iets, dat was haar zoon! Haar zoon die ze al zo lang kwijt was! Howl kon haar ogen niet geloven en stond soortvan vastgevroren op haar plaats. Dat veranderde echter snel toen Brat zich er mee ging bemoeien. Howl maakte zich boos om hoe snel de net nog luie kattin zich nu kon bemoeien met haar kitten en schoonzoon! Met een korte sprint kwam ze in eens in beweging en stond ze in no-time naast Cobra. Ze keek de kater even aan in zijn groene ogen, ze was dankbaar dat hij Chawl had gedragen en terug gebracht had. Daarna drukte ze haar neus tegen Chawls uitgemergelde lijfje. "Alles komt goed, ik ben hier.." fluisterde ze zachtjes tegen hem. Haar blik ging weer naar Cobra. "Waar heb je hem gevonden?" vroeg ze aan hem. Daarna dacht ze weer aan de bemoeial die bij het tafereel stond, haar blik ging naar Brat. "Sterker nog, wat doe jij hier dan? Beetje nieuwsgierig, of niet?" haar stem werd ineens ijskoud. Ze mocht Brat niet, had haar ook nooit gemogen.

Shark’s klauwen gingen naar buiten terwijl hij naar een ingebeelde tegenstander keek die tegenover hem stond. Alsof hij echt iemand ging aanvallen sprong hij hoog in de lucht, draaide zich tijdens de sprong en haalde uit met zijn scherpe klauwen. Omdat zijn klauwen niks raakten en op de grond vielen, bleven er stevige klauwsporen achter en Shark keek tevreden zijnde naar zijn nagels die scherper waren geworden. Hij was blij met het feit dat hij sterker aan het worden was en dat hij steeds meer en meer hondentanden begon te verzamelen. Hij wilde klaar zijn voor elk mogelijk gevecht dat zijn pad op kon komen, maar het was al vrij goed dat hij een tijdje geleden een hond had weten te verdrijven samen met een andere kater die hij wel aardig had gevonden. Met aardigheid kwam je echter niet heel erg ver, maar het was goed om te weten dat er dan toch katten waren die hem mochten. De grote kater draaide zich om en besloot om terug naar het kamp te gaan. Hij wandelde rustig en in gedachten verzeild geraakt. Hij dronk de lucht in met de bedoeling om naar prooi te zoeken zodat hij nog iets kleins kon eten voordat hij een dutje zou gaan doen, maar in plaats daarvan rook hij een scherpe Twoleg-geur en alarm schoot door hem heen. Onder die geur rook hij echter een bekendere geur, maar hij kon er zijn poot niet op plaatsen. Het ging echter richting het kamp en Shark vervolgde, deze keer rennend, zijn tocht naar het kamp. Met een grote sprong kwam hij terecht in het kamp en keek naar het zwarte lijfje dat op de grond werd gelegd door Cobra. Zijn bek viel bijna open toen hij zag wie het was en hij voelde een krachtige golf van emotie door zich heengaan. ‘Houd je bek dicht,’ spuugde hij naar de poes die hij herkende als Brat en ging langs haar naar Chawl toe. Bezorgd zijnde keek hij de kater aan en duwde zijn neus tegen de pels van het katertje. ‘Chawl,’ murmelde hij en het was voor de eerste keer dat er emotie flitste in zijn altijd zo koud staande ogen. Claw. Hij moest Claw halen. En dus draaide hij zich om en rende in de richting van de Barn waar zijn leader verbleef. ‘Claw!’ Zijn stem schoot nog net niet in de hoogte van emotie, dat zou pas gênant zijn geweest. Zonder zich iets aan te trekken van het feit dat hij onbeleefd was ging hij de Barn binnen. ‘Claw, je zoon is terug!’

Natuurlijk, waarom niet? Ze stond er nog geen 5 seconde op de bezorgde moeder Howl kwam hun kant op, Brat deed een stap naar achter en keek de zwarte kattin strak aan. Hoe wat haatte ze de poes, en wat had ze een geluk dat ze Claw lieverdje was anders was ze nooit zo ver komen in haar leven Brat was er zeker van. "Sterker nog, wat doe jij hier dan? Beetje nieuwsgierig, of niet?" klonk de stem van de zwarte kattin ijskoud. Brat liet een lage grom horen en keek de poes strak aan. 'Ik mag toch wel weten wat er in en uit mijn clan komt?' beet ze de kattin streng toe. Ze was niet bang voor haar, nee ze kende geen angst. Want angst maakte je zwak, dat wist ze nu. Opeens kwam er een andere kater bij, Brat herkende hem als Shark aka de hielenlikker. ‘Houd je bek dicht,’ spuugde hij kant op. Brat gromde en haar nagels schoten uit haar hulzen. 'Zeg dat nog een keer en ik sla al je tanden uit je bek' klonk haar stem dreigend. Opeens kwam Claw er bij, Brat keek de kater helemaal wachtend wat zijn reactie op het..erm spektakel zou zijn. En als Typisch Claw bleef hij rustig en klam zoals altijd.

Howl was zich druk aan het maken om haar baby. 'Ik mag toch wel weten wat er in en uit mijn clan komt?' haar clan? Howl's bek trok zich tot een grijns. "Oh! Jouw clan? De laatste keer dat ik checkte stond er iemand anders aan het roer van Bloodclan, maar als dat veranderd is laat het me eventjes weten dan." haar nagels schoten uit haar hulzen. Ondertussen voegde Shark zich bij hen en vertelde Brat om haar kop te houden. 'Zeg dat nog een keer en ik sla al je tanden uit je bek' Howl lachte kort. "Als jij maar een poot legt op iemand hier, terwijl mijn zoon hier zwak en versuft ligt sla ik je al je tanden uit jouw bek, hoe vind je die? ze wou zich terug draaien maar bedacht zich. "Weet je wat. Nee. We doen het anders. Ik sla je al je tanden uit je bek én trek al je nagels uit je poten en als je dan nog niet genoeg hebt gehad wil ik je ook nog wel rustig ergens dood laten bloeden als het vieze, gore vuil dat je bent. Howl was klaar met Brat. Ze mocht alles proberen, niet dat dat haar ging lukken, want ze had Claw al aan zien komen in de verte. Haar partner voegde zich bij het groepje. Cobra bracht een prooi naar Chawl. Ze was het zwarte evenbeeld van Claw erg dankbaar voor zijn daden. Howl gaf Chawl een lik over zijn kop heen terwijl hij zijn prooi at. "Dankjewel dat je hem terugbracht Cobra, ik kan je niet genoeg bedanken." de poes was zelden aardig tegen anderen, maar haar familie en de familie van Claw was een uitzondering voor haar.

Natuurlijk kon Howl haar gore bek niet houden, "Oh! Jouw clan? De laatste keer dat ik checkte stond er iemand anders aan het roer van Bloodclan, maar als dat veranderd is laat het me eventjes weten dan." Brat keek de kattin strak en koud aan, Howl's woorden deden haar niks. Helemaal niks, ze dacht echt dat ze een godin was of zoiets. Brat haatte zo erg, 'Kun je alsjeblieft een keer je bek houden? Ik weet dat je denkt dat je speciaal bent enzo maar ik hoef niet overal jouw commentaar op'   Beet ze de zwarte kattin toe. "Als jij maar een poot legt op iemand hier, terwijl mijn zoon hier zwak en versuft ligt sla ik je al je tanden uit jouw bek, hoe vind je die? ze wou zich terug draaien maar bedacht zich. "Weet je wat. Nee. We doen het anders. Ik sla je al je tanden uit je bek én trek al je nagels uit je poten en als je dan nog niet genoeg hebt gehad wil ik je ook nog wel rustig ergens dood laten bloeden als het vieze, gore vuil dat je bent' Oke dat was het Brat gromde zachtjes, ze zou de poes aanvallen. Als Claw niet precies dat moment kwam aanlopen, Brat zuchte en schonk de zwarte kattin een dreigende blik. Brat had geen zin meer om haar verschrikkelijke irritante stem aantehoren, of nog omringd te blijven met deze katten for that matter. Dus besloot de poes maar weg te lopen, uit bescherming voor haar zelf.

Brat topic ui-

Het was maar goed dat Shark de opmerking van Brat niet meer gehoord had. Ze had waarschijnlijk wel een opmerking teruggegeven, maar Shark had niet staan luisteren wat de kattin had gezegd tegen hem. Nee, hij had het veel te druk met zich bekommeren om Chawl’s terugkomst. Als één kat had uitgekeken naar zijn terugkomst en oprecht wanhopig was geweest dan was hij dat wel, hoewel hij dat niet graag met alle Elite cats wilde delen. Hij dacht wel dat Claw het in de gaten had gehad, maar hij had niet het idee dat de rest het ook dachten. Hij was vaak alleen op pad geweest om Chawl te gaan redden van de Twolegs en had daarbij niemand betrokken, buiten die ene keer dat hij met Claw naar de Twoleg Place was gegaan. Een goed idee was dat achteraf gezien niet geweest, want opeens hadden ze recht voor een kat gestaan die hem van vroeger kende en allerlei opmerkingen had gemaakt naar hem waardoor zijn kittypet-naam bekend was geraakt. Hij haatte die naam. Het was niet bepaald stoer om onder die naam de Elite in te gaan en de kans dat je werd uitgelachen was vrij groot. De kater draaide zijn kopje om toen Claw tevoorschijn kwam en samen met zijn leader rende hij terug naar de zwarte kattin. Hij hoorde Howl uitvallen tegen Brat en trok kort zijn oortje naar achteren toen deze antwoord gaf, maar besloot om zich erbuiten te houden. Zijn ogen keken haar echter dreigend aan. Hij vond de manier waarop ze gereageerd had toen Chawl het kamp was binnengekomen nog altijd verachtelijk en wilde dan ook dat ze uit zijn buurt zou blijven. Gelukkig leek de she-cat klaar te zijn met Howl en draaide zich van haar weg, maar Shark gaf de zwarte kattin een trots knikje. Hij was blij dat ze voor zichzelf – en waarschijnlijk ook voor hem – opgekomen was. Het was waarschijnlijk omdat ze Brat niet mocht, maar dat gaf hem dan toch het gevoel dat iemand hem wel mocht. De kater ging zitten en keek toe hoe Chawl zijn eten voor zijn neus geduwd kreeg. ‘Dit is wel beter dan dat kittypet-voedsel die ze hem daar waarschijnlijk hebben proberen te geven,’ zei hij op een verafschuwde manier tegen Claw. Vervolgens grijnsde hij al even ondeugend terug naar Chawl terwijl hij licht zijn kopje schudde, maar toch wel een beetje trots liet blijken in zijn blik voordat deze weer kil werd.