Border Tour [+Bearpaw]

Onderwerp: Border Tour [+Bearpaw] zo 8 mei 2016 - 15:40

Ze had Bearpaw gezegd even wat te eten en vervolgens naar de kampuitgang te komen, dus dat was ook waar Everstar nu stond te wachten. Trainingen begonnen meestal met een rondleiding en dit was ook waar zij mee zou beginnen. Het kwam vaak genoeg voor dat jonge apprentices problemen veroorzaakten door per ongeluk - of 'per ongeluk' - grenzen over te steken, dus ze zou ervoor zorgen dat Bearpaw de grenzen aan het eind van de dag perfect kende en er niet overheen zou stappen. Ze kon zo meteen wat meer vertellen over de andere clans.

Onderwerp: Re: Border Tour [+Bearpaw] zo 8 mei 2016 - 17:06

Zo snel hij kon had hij wat eten naar binnen weten te werken maar het was niet snel genoeg. Everstar stondt al op hem te wachten wist hij op te merken vanuit z'n ooghoek en zo snel hij kon draaide hij daarom zijn slanke lichaam bij en schoot naar haar toe bijna struikelend over zijn gevlekte posten voor hij slippend tot stilstand kwam voor haar neus. "Ik ben er!" Grijnzend staarde hij op naar de rode kattin zijn zilveren ogen trots en groot klaar voor zijn eerste training.

Onderwerp: Re: Border Tour [+Bearpaw] zo 8 mei 2016 - 19:23

Everstar zag Bearpaw met een ongelofelijke snelheid zijn eten naar binnen werken, waarna hij zich haar kant op haastte. "Ik ben er!" riep hij grijnzend. "Ik zie het", antwoordde Everstar geamuseerd, waarna ze zich omdraaide en het kamp uit liep. "We beginnen met een rondje langs de grenzen. Het is een flinke tippel voor iemand die nog nooit het kamp uit geweest is, dus het is ook meteen een goede training voor je uithoudingsvermogen", miauwde ze over haar schouder. Ze rende niet, maar liep wel met flinke stappen, zodat hij met zijn kortere poten misschien wat zou moeten draven om haar bij te houden. "We lopen eerst in de richting van Fourtrees, waar de Gatherings worden gehouden. Het is de enige plek waar ons territorium aan dat van ThunderClan grenst en dus een goede plek om hun geur te leren."

Onderwerp: Re: Border Tour [+Bearpaw] zo 8 mei 2016 - 20:08

Hij moest toegeven dat hij blij was dat ze hem niet meteen uitkafferde voor zijn gestunt. Hij was nou eenmaal ontzettend blij om te kunnen trainen. Grijnzend volgde hij zijn mentor zo snel als hij maar kon al kwam hij er snel genoeg achter dat zijn korte poten haar lang niet bij konden houden en hijgend trippelde hij door. "Ruiken de andere clans dan echt zo verschillend van elkaar?" Vroeg hij zachtjes zijn kopje bijdraaiend haar aankijkend.

Onderwerp: Re: Border Tour [+Bearpaw] ma 9 mei 2016 - 11:30

Ze merkte dat Bearpaw al gauw wat moeite moest doen om haar bij te houden, maar zijn enthousiasme hield stand. "Zeker", antwoordde ze. "De clans leven in heel verschillende gebieden en dat laat zijn sporen achter. Zo ruiken RiverClanners altijd wel een beetje naar vis en slootwater, ThunderClanners dragen de geuren van het bos in hun vacht. ShadowClanners ruiken een beetje naar dennen, maar vooral naar moeras en kraaienvoer." Ze keek even naar Bearpaw. "De andere clans herkennen ons door de geur van gras, heide en de konijnen waar we op jagen", miauwde ze. En dat ik toch ook de meest aangename geur, dacht ze. ThunderClan viel nog mee, al was die bosgeur wat zwaar, maar de andere twee clans stonken gewoon. Bearpaw zou het wel merken als ze aankwamen. Daar hoefden ze overigens niet lang meer voor te lopen. De vier grote eiken kwamen al in zicht. Ze keek weer naar haar apprentice om zijn reactie te zien. Het waren indrukwekkende dingen, breed en torenhoog, en Bearpaw had in zijn leven sowieso niet niet meer bomen gezien dan de paar kleine, halfdode boompjes waar ze onderweg langs waren gekomen.

Geinterreseerd keek de jonge kater op naar zijn leader en mentor en grijnsde breed. De training was nu al alles waar hij ooit op kan hopen en beter zelfs. Ja hij wou alles leren en hij ging alles leren van Everstar! Huppelend wist hij weer bij haar aan te komen en keek op naar de rode poes hoe ze uitleg gaf. "Hoe ruikt een sloot dan?" Mompelde hij zachtjes. Hij had nooit echt een sloot gezien. Ze hadden hier enkel kleine meertjes en riviertjes op het gebied dus hoe moest hij nou weten hoe het rook. "En bos? En kraaienvoer. Hoe moet ik weten dat ze zo ruiken als ik niet weet hoe dat ruikt?" Eventjes draaide de kater zijn hoofdje bij nogsteeds naar haar opstarend nieteens de vier grote eiken van fourtrees ziend.

Everstar draaide een oor opzij toen ze Bearpaw hoorde mompelen. "Hoe ruikt een sloot dan? En bos? En kraaienvoer. Hoe moet ik weten dat ze zo ruiken als ik niet weet hoe dat ruikt?" Everstar keek opzij naar haar vragende apprentice, die nog niet één blik op de vier reusachtige bomen had geworpen. De wind woei vanaf de gatheringplaats hun kant op en droeg al vlagen van andere clangeuren met zich mee. "Straks kun je het allemaal goed ruiken", miauwde ze. "Zodra we er zijn leg ik uit welke geur welke is. Vergeet intussen niet op je omgeving te letten, Bearpaw, bij de volgende training verwacht ik dat je zelf de weg kunt vinden. Je moet sowieso altijd aandacht aan je omgeving besteden. Wie weet wat er allemaal uit het hoge gras op kan duiken." Nu ze dichtbij de grenzen kwamen, was ze zelf ook wat meer op haar hoede. Het duurde niet lang meer voor ze bij de Vierboom aankwamen. "Hier vinden de Gatherings plaats. De leiders staan dan op die grote rots daar." Ze wees met het puntje van haar staart naar de grote steen in het midden van de open plek. Ze liep door naar de andere kant van de open plek, tot vlak voor het punt waar het ThunderClan territorium begon. Dankzij de gunstige wind waren de geuren van het bos goed te ruiken, evenals ThunderClans grensmarkeringen.

Nog steeds obsessed staarde hij op naar zijn rode leider en mentor luisterend naar haar woorden. Ongelovelijk, zou hij dat echt allemaal ooit leren kennen? Hij wo niets liever! Echter werdt hij door haar w oorden opnieuw naar de realiteit gezogen en staarde hij rond, zijn blik kruisend met de vier enorme bomen waaroor zijn bekje langzaam open viel. "Wow." Fluisterde hij zachtjes even met zijn staart slaand. "Het is zo groot." Wist hij te mompelen en keek op naar Everstar. "En daar spreekt u dus altijd?" Een kinderlijke grijns kwam op zijn lippen haar aanstarend.

Pas na haar woorden merkte Bearpaw de eiken op. Hij was net zo verwonderd als Everstar had verwacht en ze moest er zowaar even om glimlachen. Ze knikte bij zijn vraag. "Inderdaad", miauwde ze. "Let nu goed op. We staan nu in de wind die vanaf het ThunderClan territorium aan komt waaien: dit is hun geur. Prent die goed in je geheugen. Zoals je misschien al weet in ThunderClans leider Silverstar. We hebben in het verleden wel wat incidenten met zijn clan gehad, maar op dit moment is het relatief rustig. We hebben de laatste tijd niet veel last van ze gehad. Uiteraard betekent dat niet dat we niet op onze hoede moeten zijn. Één van de belangrijkste dingen die je moet weten is dat je vijanden onverwachts toe kunnen slaan. Rust kan altijd een stilte voor de storm zijn. Daarom moeten we de grenzen ook altijd goed in de gaten houden." Ze keek even naar Bearpaw. Het was een heel verhaal, maar hij moest er nu hij apprentice was maar snel aan wennen veel informatie in een keer te krijgen. Er waren een hoop dingen die je snel moest weten, anders kon je als jonge apprentice maar al te makkelijk in de problemen komen.

Onderwerp: Re: Border Tour [+Bearpaw] za 4 jun 2016 - 23:52

Zijn zilveren ogen stonden recht gefocust op Everstar terwijl ze vertelde over Thunderclan. De naam Silverstar sloeg hij op in zijn gedachtengang. Nee die zou hij nooit meer vergeten. Dat moest hij wel volhouden nietwaar? Met een grijns staarde hij op naar Everstar en knikte snel naar haar. "Dus Thunderclan kan ons ieder moment aanvallen?" Vroeg hij een beetje angstig zijn neusgaten wijd open gesperd om de geur van Thunderclan diep in zich op te nemen.

Onderwerp: Re: Border Tour [+Bearpaw] ma 6 jun 2016 - 20:55

De apprentice leek goed op te letten en de hoeveelheid informatie die hij voor de kiezen kreeg deed niets af aan zijn enthousiasme. Hij leek nadat ze was uitgepraat echter wel een beetje angstig. "In principe wel", zei Everstar simpelweg. Het was de waarheid, ze ging het niet ontkennen om haar apprentice niet bang te maken. "Ik zie op dit moment geen reden voor hen om tot actie over te gaan, geen ThunderClanner of WindClanner is de grens overgestoken en er zijn geen conflicten tussen grenspatrouilles geweest. De kans is dus niet heel groot, maar zoals ik al zei is het altijd mogelijk. We weten niet wat er in hun hoofden omgaat." Ze wierp nog een blik op het ThunderClan territorium. Erg ver kon je niet kijken, want al gauw begon het bos dat het zicht blokkeerde. Het leek Everstar vreselijk om daar te leven. Hoe kon je goed in de gaten houden wat er in je territorium gebeurde als je maar een paar vossenlengtes ver kon kijken? "Als je denkt dat je hun geur vanaf nu kunt herkennen, gaan we door naar de volgende clan", miauwde Everstar. Ze hadden er immers nog twee te gaan en ze moesten nog langs alle grenzen lopen.

Zijn zilveren ogen stonden gefocust op Everstar. Duidelijk elk woord in zich opnemend het niet aandurvend om niet alles tot zich te nemen. Hij moest wel. Hij moest alles horen. Hij wou de beste warrior worden van Windclan nietwaar, dus hij moest het wel aanhoren. "Ik denk dat ik de geuren wel herken ja. Het is.. mossig.. en vochtig. Het ruikt naar.. prooi en bomen.." Mompelde hij zachtjes en keek op naar de rode Leader. "Oke ik ben klaar voor de volgende geur. Welke clan gaan we nu leren Everstar?" Met een halve grijns staarde hij op naar haar zijn staart speels heen en weer glijdend van plezier.

Onderwerp: Re: Border Tour [+Bearpaw] za 2 jul 2016 - 18:23

Everstar knikte goedkeurend bij Bearpaws woorden. Ze was blij dat haar apprentice zo goed oplette en nu ook probeerde de geur te beschrijven. Hij deed duidelijk zijn best het goed te onthouden. "RiverClam", zei Everstar, en ze liep naar de grens van de visvreters. "Hun leider is Butterstar, een kat met het hart van een vos. Zoals je weet heeft haar eigen deputy, Futuresong, Wolverinebite vermoord toen wij ze aanvielen na de moord op Whitelion. Butterstar blijft intussen keihard ontkennen dat haar bende de warrior code overschrijdt. De visvreters jagen zowel op het land als op het water, wat hun dikke buiken verklaart, en zijn grote vriendjes met de rivier. Sinds het gedoe met de dassen hebben ze een soort verbond met ShadowClan, al weet ik niet in hoeverre alles nog koek en ei is tussen die twee. Samenwerking tussen twee clans blijft nooit lang in stand." Ze zocht een stukje uit waar hun slootwater-en-visgeur het duidelijkst te ruiken was en gaf Bearpaw daar even de tijd om de geur in zich op te nemen.

De volgende clan leek zijn mentor bijna te beschrijven met gif in haar mond, en dat was ook duidelijk ook. Riverclan en Windclan hadden veel problemen, hij was nog maar een kit geweest toen het lichaam van Wolverinebite voor zijn ogen naar binnen werd gesleept. En de dood van Whitelion had ook diepe sporen achtergelaten. Maar hij had ook een ontmoeting gehad met een Riverclanner en zij leek ontzettend aardig te zijn. Waarom moesten ze zoveel problemen hebben.. Fallowpaw leek juist heel trots te zijn op deze Butterstar. Trekkend met zijn oren vroeg hij zich af of hij ooit de leaders zou ontmoeten. Wat waren hun namen ook alweer? Innerstar, Silverstar en natuurlijk Butterstar.. Zou hij ooit Bearstar zijn? Zijn gedachten ebbte even compleet de andere kant op starend naar het water oppervlak voor hij zich besefte dat hij de geur in zich op moest nemen. Diep snoof hij en deed bijna een achterwaardse salto achterover. Oke dat rook niet goed. "Ligt er iets te rotten of is dat gewoon de geur?"

Everstars mondhoek ging een beetje omhoog toen ze zag hoe Bearpaws gezicht vertrok bij de stank. "Waarschijnlijk beide", zei ze geamuseerd. "Slootwater ruikt niet al te fris en die visvreters brengen er hun halve dag in door, dus dan krijg je dit. De vissen die ze eten zijn volgens mij ook niet altijd even fris, het bederft nogal snel. De katten zelf ruiken meestal wel wat minder ernstig dan dit, aangezien ze nog wel het fatsoen hebben zichzelf te wassen met hun tong in plaats van alleen met rivierwater", merkte ze op. Ze keek haar apprentice even aan. "Op naar ShadowClan?" vroeg ze, waarmee ze vooral vroeg of hij de geur nu goed zou kunnen herkennen.

Met een opgetrokken neus en samengetrokken ogen van lichte irritatie van de meur keek hij op naar zijn mentor en knikte langzaam. Nee deze geur zou hij absoluut niet snel vergeten gaan. Het was maar goed dat ze nog een geur als laatste had bewaard want alles moest wel beter zijn dan dit. "Ja laten we maar doorgaan.. Ik ben bang dat mijn reukorganen permanent beschadigen hierzo." Mompeld hij droogjes en rekte zijn lichaam even half zuchtend uit zijn kopje ook schuddend voor hij zijn kleine lichaam omhoog bracht en met haar mee begon te lopen.

Bearpaw was niet erg te spreken over de geur van RiverClan en Everstar schudde haar hoofd. Als hij dit al erg vond, zou hij van ShadowClans geur ook niet erg blij worden straks. Ze ging hem voor naar de grens met ShadowClan. Daarvoor liep ze weg van Vierboom, zodat ze niet vlakbij het Donderpad zouden zijn. Eerst had het zwarte pad overal de grens gevormd tussen WindClan en ShadowClan, maar nu die moeraskatten de dassenburcht overgenomen hadden, lag de grens meer het WindClangebied in. In dit geval zorgde dat er wel voor dat hun geur duidelijker te herkennen was. "Hier ruik je ShadowClangeur. Aan de andere kant van deze grens woonde een tijd geleden een groep dassen, zoals je waarschijnlijk al weet, en nadat die verjaagd waren, heeft ShadowClan de oude burcht opgeëist. Het gebied van hier tot aan het Donderpad behoort eigenlijk aan ons toe, en als zich een goede kans voordoet, zullen we het ook weer terugkrijgen." Haar uitgeslagen nagels prikten in de grond. "Tot voor kort was Shrewstar de leider van ShadowClan, nu is het Innerstar. Al hebben we op dit moment de grootste problemen met de visvreters, met ShadowClan hebben we een hele geschiedenis van conflicten. Vertrouw nooit een ShadowClanner." Ze was even stil. "En ook nooit iemand van een andere clan, of een rogue, of wat dan ook. Sommigen lijken het wel eens te vergeten, maar alle katten buiten WindClan zijn onze vijand. Zelfs als ze aardig doen, zijn ze uiteindelijk allemaal uit op onze ondergang. Begrijp je dat, Bearpaw?" Ze keek haar apprentice indringend aan, ze wilde niet dat hij zo'n kat werd die bij de grenzen vrolijk praatjes met jan en alleman aanknoopte. Niet haar apprentice. Hij moest beter weten.

In stilte stapte Bearpaw mee met zijn leader en mentor toen ze hem wegleidde van de vier boven en meer het Windclan gebied in. Maar inplaats van de vertrouwde Windclan geur kwam een muffe geur in zijn neusvleugels die hij enkel kon beschrijven als Riverclan maar dan nog ziekmakender. Walgend staarde hij op naar Everstar toen die verder sprak over wat deze plaats was en wat hier had plaatsgevonden. Trillend op zijn poten staarde hij haar recht aan en maakte bij zichzelf de belofte dat hij persoonlijk mee zou vechten om hun gebied terug te krijgen. Hoe durfde die katten die zo stonken hun gebied over te nemen?! Snuivend staarde hij haar recht aan op haar volgende woorden. Natuurlijk had ze gelijk. Hoewel hij katten van de andere clans had ontmoet zoals Fallowpaw van Riverclan wist hij nu zeker dat hij ze niet meer kon vertrouwen. Windclan was zijn clan en hij wou er alles voor doen. "Natuurlijk Everstar." Zijn stem klonk vreemd volwassen terwijl hij haar recht aanstaarde met zijn diep zilveren ogen. "Windclan is mijn clan, ik zal haar altijd beschermen." Na de serieuze woorden schoot er een glimlach over zijn lippen en groeide de speelsheid weer terug in hem terwijl zijn lange staart heen en weer zwaaide. "Wat nu?" Lachend staarde hij omhoog naar haar. Hij wou zo snel mogelijk leren vechten. Hij wou die andere clans verslaan. Hij wou dat Windclan trots op hem kon zijn!

Het was duidelijk dat Bearpaw vanbinnen woedend was toen Everstar vertelde over het gedoe rond de dassenburcht. Gelijk had hij, haar bloed begon ook te koken als ze er alleen maar aan dacht hoe die twee clans hadden samengespannen. Zijn antwoord stelde haar tevreden, ze kon aan hem zien dat hij het meende. Na zijn serieuze woorden keerde zijn enthousiasme weer terug en hij vroeg wat ze nu gingen doen. "Nu gaan we een ronde langs de rand van ons territorium maken, zodat je goed weet waar de grenzen liggen. En Bearpaw, onthoud hierbij: zelfs als de grens op een onrechtvaardige plek ligt..." begon ze met haar blik gericht op de grens die hen van de oude dassenburcht afscheidde, "...je moet ze niet oversteken. Dat levert jezelf en de clan alleen maar problemen op." Voor je het wist stond er een vijandelijke patrouille voor je op de stoep omdat een apprentice zo dom was geweest om aan de verkeerde kant van de grens te gaan jagen. "Tegelijkertijd: als je iemand van een andere clan aan onze kant van de grens ontdekt, zelfs al is het maar een vossenlengte, zelfs al lijkt hij nog zo aardig, moet hij onmiddellijk weggejaagd worden. Zoals ik al zei: je gaat niet gezellig met hem lopen kletsen. Als hij ouder is dan jij of als ze met meer zijn, roep je de hulp van een of meer warriors in. Na afloop meldt je het altijd bij mij of bij Frostfaith", legde ze onder het lopen uit. "Ruik goed waar de grensmarkeringen zijn. Kun je precies ruiken waar de grens ligt?"

Onderwerp: Re: Border Tour [+Bearpaw] ma 5 sep 2016 - 19:36

De woorden van Everstar brandde in zijn oren en met zijn diep zilveren ogen nog altijd gericht op de rosse leader knikte hij langzaam. Hij zou nooit iets willen doen dat haar of windclan ten schande bracht, absoluut niet. Hij zou vechten en sterven voor deze clan want het was alles wat hij had in dit leven. Hij wou enkel maar zijn mentor, moeder en clan trots maken. "Natuurlijk Everstar." Sprak hij daarom ook eerlijk als belofte op haar wijze woorden voor de jonge kater zijn neusje in de lucht stak. Diep ademde hij in terwijl de geuren hem overwelmde en hij bijna moeite moest doen om stabiel op zijn vier poten te blijven staan. Toch knikte hij en liep naar de laatste grensmarkering van Windclan toe die hij met zijn staart aanwees en vervolgens een klein sprintje nam naar de volgende markering. Toen hij slippend tot stilstand kwam bij die markering keek hij hoopvol op naar zijn mentor of het inderdaad de juiste plaatsen waren. Hij kon wel doorrennen naar de markering daarna maar hij wou haar ook niet echt uit het oog raken. Zeker niet zo dichtbij vijandelijk gebied.

Onderwerp: Re: Border Tour [+Bearpaw]