We might have a problem [Everstar]

Met trillende poten stond ze voor de aan de rannd van de Leaders den, waar ze nu al enige tijd stond. Ze wilde het er met Everstar over hebben, wist dat dat ook ergens wel haar plicht was nu. Het enige probleem was, dat Routpaw misschien ergens stiekem toch wel een beetje bang was voor de rossige poes. Natuurlijk hadden ze wel eens een paar woorden gewisseld, maar zo'n één op één gesprek was nieuw. De poes probeerde dan ook hopeloos de juiste woorden te vinden, maar erg goed lukte dat niet. Het was pas toen een voorbijganger haar vroeg wat ze aan het doen was, ze uiteindelijk toch naar binnen stapte; waar ze meteen spijt van had. Misschien had ze toch Lizardpath moeten vragen om te gaan? Nee, nee, ze kon dit. "E-Everstar?" Ze keek om het hoekje, waar ze Everstar's lichaam hoopte te zien. "K-kan, eh, nuja, kan ik m-misschien, ehm, err,"Ze kapte haar zin af en probeerde zich in te beelden dat ze tegen Stallionheart sprak. "Kan ik, ehm, kan ik misschien met u praten over iets?" Ja, ja! Dat was al veel beter! Alsnog nerveus wachtte de jonge poes op antwoord.

-Everstar!

Routpaw was duidelijk doodnerveus toen ze Everstar den binnenstapte. De leidster wachtte ongeduldig tot de jonge poes uitgestameld was. Ze hield niet van dat zenuwachtige geaarzel. Het was beter als katten gewoon ter zake kwamen, dat scheelde een hoop tijd. "Wat is er, Routpaw?" vroeg ze, hopend dat de medicine cat apprentice bij het beantwoorden van de vraag wat beter uit haar woorden zou komen.

Het was duidelijk dat de rode poes ongeduldig was. "Wat is er, Routpaw?" Oh starclan, ze was echt eng. Routpaw ging zitten en schuifelde nerveus met haar poten. Oké, dit kon ze wel. Echt wel. "Ehm,"ze haalde diep adem en kneep even haar ogen samen. Ze deed dit voor Oceanbreeze, moest dit doen. Dus slikte de poes en sprak verder. "H-het gaat over Oceanbreeze en, eh, en de kittens," een oprecht bezorgde blik kwam in haar gif-groene ogen. "nu Mousewish en Brindleleaf niet meer... Bij ons zijn is zij de enige queen die nog over met veel te veel kittens om voor te zorgen. Ik probeer zoveel mogelijk te helpen, maar misschien is het slim om aan de clan te vragen of er katten zijn die tijdelijk het rustig aan willen doen met hun warrior taken en willen helpen in de nursery." Tevreden met haarzelf keek ze Everstar aan, toen ze echter die felgroene ogen zag was haar korte moment van zelfvertrouwen weer weg en keek stamelend naar haar poten. "A-als u dat een, eh, een goed idee vindt, natuurlijk."

"Ehm." Nou, dat begint al veelbelovend, dacht Everstar een beetje geërgerd, maar daarna kwam de medicine cat apprentice op gang. Het bleek om het nurseryprobleem te gaan, waar Oceanbreeze haar ook al over had verteld. Te veel kittens, te weinig queens. Vervloekt, hadden Brindleleaf en Mousewhish daar niet even bij stil kunnen staan voor ze... Als Brindleleaf haar gezicht ooit nog zou laten zien, zou Everstar haar eens haarfijn laten weten wat ze had veroorzaakt, al was zij zeker niet de enige die schuld droeg. Everstar knikte toen Routpaw was uitgepraat. "Ik was van al plan weer een ceremonie te houden, dan zal ik het aankaarten", miauwde ze. Ze dacht even na. "Hoe zit het met voedsel? Kunnen de kittens van Mousewish al vast voedsel eten?" Oceanbreeze was de enige kat met melk, maar kon zij twee nestjes voeden? In ieder geval moesten ze ervoor zorgen dat het haar aan niets zou ontbreken.

Onderwerp: Re: We might have a problem [Everstar]