I will not bow!

Een krekel tjirpte in het duister, de zon begon op de komen. Grote schaduwen waren over het kamp verdeelt. Het was een grijze dag met een schamper zonnetje boven aan de hemel gericht. Het zonnetje was niet warm zoals op vele groeblad dagen. Het was koud. Het gras was vochtig van de douw, druppels dropen van de groene bladeren in het krijgers hol. De Warriors den, daar lag Darkfire nog na te ronken van een van zijn heerlijk bloederige en moordlustige dromen. Kil en koud, maar toch brandend in hellen vuur, gegil en gekrijs was het meest voorkomend in zijn dromen, of hij hoorde nogmaals het breken van botten in zijn bek. Het was een heerlijk gevoel van voldoening om het bloed te proeven. Wolken pakte samen boven in de lucht het zou niet echt mooi weer worden. Dat vond Darkfire niet erg, hij had liever een kille dag dan een oververhitte. Hij lag op zijn vlank tegen de struiken aan, ogen gesloten in de zwarte omgeving. Hij grinnekte en gniffelde, hij droomde nog steeds een beetje. Een helder blauw grijze vacht schoot bebloed langs zijn ogen, tanden blikkerde in het maalicht. Hij hoorde geschreeuw, zuiver blauwe doordringende ogen keken hem angstig en verbaast aan. Darkfire wist onderbewust alang wie het was maar hield het voor zichzelf geheim. Al was het zilver op de neus van de poes te herkenbaar. Maar opeens veranderde zijn droom. Er kwam een frons op het gezicht van de dromende Darkfire. Een vlamkleurige rode vacht schoot langs hem heen, de ogen waren nu helder groen ze waren woest. Hij zag de kop uit het duister op hem afkomen met opengesperde bek, vlijmscherpe helder witte tanden waren duidelijk te zien. Darkfire schreeuwde het uit van verrukking en razernij. ''Fireheart!!??'' Met een schok werd hij wakker en deinsde met zijn kop omhoog. Hij zat gelijk achterop zijn kont. De verbazing was nog te zien in zijn ogen. Maar snel herstelde hij zich weer. Hij schudde zijn kop om wakker te worden. 'Dit zou toch niet gebeuren? Nee, het zou helemaal gaan zoals Darkfire het wilde het was zijn uitmuntende plan. Die poesiepoes zou dat zeker niet verpesten. En het was tenminste maar een droom. Hij ging op vier poten staan en liep een beetje beduust het hol uit. Hij wist niet of hij fel begeerde krijger die zichzelf Deputy noemde ook in het hol was geweest maar dat boeide hem ook niet. Darkfire walgde van het roodgekleurde poesiepoes, het maakte hem geen flikker uit dat hij Deputy was. Eens een poesiepoes altijd een poesiepoes. En dat was ook een van de dingen waar Darkfire zich het allermeest aan ergerde, die kater dacht dat hij heel wat was om zomaar hier binnen te stappen. Darkfire was in die tijd nog maar net leerling geweest net als Fireheart.Maar hij had de kater goed in de gate gehouden. Met een staart zwiep verwijderde hij zichzelf uit de Warriors den. Hij liep met een gebogen kop naar de prooi stapel, een duif lag op de hoop dat hem deed denken aan het teken voor Graypaw. Hij pakte de duif op en nam hem mee naar de rand van het kamp. Met logge passen verplaatste hij zich naar een plekje in de schaduw. Darkfire ging liggen en nam een hap van de duif, het breken van kleine botjes en het proeven van bloed deet hem goed. Maar opeens kwam er een prikkende geur in zijn neus die hem zijn eetlust deet verdwijnen. Hij keek op en zag een orajne vacht, helder groene ogen...

(Enkel Fireheart, meerdere alleen met toestemming van ons allebei)

Fireheart lag in zijn nest te slapen. De lucht was nog donker. Zijn poten schopte verwoed tegen het mos aan waaruit zijn nest bestond. Zijn snorharen trok hij af en toe op in stuiptrekkende bewegingen. Een donkere gedaante stond voor hem en was klaar om op hem te springen. Fireheart stoof opzij, maar hij was niet snel genoeg om aan de klauwen van de kat te ontkomen. Wie was hij...? De duistere kat lachte kwaadaardig, waarna Icestorm verscheen. Ze keek hem bang aan en daarna zag ze de donkere kat. Haar ogen schoten weid open van angst. De kat sprong van hem af en haalde haar oude wonden open. 'NEE'

De vlamkleurige kater opende zijn ogen geschrokken en stapte daarna vlug zijn den uit. Zo snel als hij kon verliet hij het kamp. De lucht was nog donker, maar dat kon hem niets schelen. Haastig stapte hij door en pas toen hij op een flinke afstand van hem kamp was, verlaagde hij zijn tempo. Rustig slenterde hij door het ThunderClan territorium dat hij nu al zo goed kende. Zijn droom schudde hij snel weg, wanneer de beelden weer in zijn hoofd opborrelde.
Toen hij eindelijk terug kwam bij het kamp, was de lucht al lichter geworden door de opkomende zon. De eerste warriors en apprentices begonnen hun ogen open te doen. Het kamp werd al snel drukker. Weer op zijn gemak, stelde hij een paar patrouilles aan en stuurde wat katten weg op hun dagelijkse missies. Daarna pakte hij een dikke muis en ging in de zon zitten, niet wetende dat Darkfire maar een paar meter van hem af zat.

Darkfire Lag knouwend op zijn voedsel te eten. Hij irriteerde zich aan Een paar kittens die voor de Nursery aan het spelen waren. Hij liet een zachtte geiriteerd grom achterin zijn keel horen. Opeens kwam er een kitten zijn kant op gevlogen, hij werd achterna gezeten door een ander. Dwars over het kamp heen rende ze onbewust richting Darkfire. Hij trok zijn neus voor ze op. De kittens zagen hem nog steeds niet tot de voorste tegen hem op botste. Een felle snauw kwam uit zijn bek. Daarna Beet hij de kittens toe met opgetrokken lippen, '' Kijk verdomme uit jullie doppen! *Grouwend gesis* Scheer jullie weg of ik zorg er voor dat jullie nooit meer zullen kunnen ravotten!'' Hij had een hekel aan kittens en alles wat er met mee te maken had, het betekende alleen maar schattig en genegenheid waar hij van walgde. Ze zagen er lief uit, maar dat deed Darkfire helemaal niks, beter zelfs, hij zou er van kunnen braken. Hij zou er zo eentje koud maken als hij de behoefte had. De kittens keken elkaar een moment angstig aan en rende zo snel als hun poten hun konden dragen naar de nursery. Toen ze daar waren barste ze huilend van de schrik bij hun moeder uit. De moederpoes keek Darkfire vuil en woedend aan. Maar Darkfire daar in tegen wuifde het met een grijns weg alsof er niks was gebeurd. Maar chagereingig legde hij zijn kop toen weer op zijn poten en slaatkte een verveelde zucht. Toen hij zijn ogen weer open deed na ze gesloten te hebben om na te denken over bepaalde dingen. Zag hij voor hem de missenlijk makende oranje vacht. Dit kon je toch niet menen?! Zijn Zware arrogante stem grouwde de kater toe, '' En alsof deze dag nog niet 'Beter' Kon worden, krijg ik een degenlijk bezoek van de ''grote, dappere Deputy.'' Fireheart. Ga aan de kant poesiepoes, je verpest mijn uitzicht. '' Zijn gezicht betrok. Geen idee wat de kater zou zeggen op bleef Darkfire koud en uitdagend naar hem kijken.

*Yay Ik heb dat eertse er even bij verzonnen om de post wat groter te maken, en als je wilt. Kun je daar ook op reageren.*

Fireheart keek om toen hij spelende kittens zag. Een glimlach verscheen op zijn lippen. Zij waren wat de Clan staande hield. Toen pas merkte hij Darkfire op. De kater leek het allemaal niet zo prettig te vinden en toen een van de kittens tegen hem op botste snauwde hij gevaarlijk naar hen. De deputy's ogen vlamde van woedde. En dit waren nog wel Clangeboren kittens! Hij zou de toekomst met wat meer vriendelijkheid en zorgvuldigheid moeten behandelen. Toen de kittens naar hun moeder waren gerend en de kater zijn blik weer op hem had gericht leek het helemaal de druppel te zijn. Hij keek hem nors aan en Fireheart schonk enkel een klein waterig glimlachje aan de donkere kat. Donkere kat... Zou dat misschien de kat uit zijn droom zijn geweest?? Nee dat kon niet, want de kat, dat was een kat buiten de Clans geweest. Darkfire riep iets naar hem en Fireheart voelde alles van binnen opvlammen. Zijn oren gingen naar achter staan en hij keek de kater fel aan. 'Make me!' zei hij koeltjes tegen hem en keek hem doordringend aan. Mooi niet dat hij ooit, maar dan ook ooit, aan de kant zou gaan voor een kat zoals Darkfire. Hij kon zorgen dat ie aan de kant ging, of leven met het feit dat Fireheart voor zijn neus stond. De deputy nam rustig een hap van zijn muis en bleef lekker zitten waar hij zat.

Darkfire lag nog steeds in dezelfde positie als net en bleef daar ook.
Hij keek de oranje kater vurig aan met zijn kille ogen. Na wat Darkfire bij de kittens had gedaan en had gezegd tegen Fireheart. Was hij woedend op Darkfire, dat kon Dark zien, maar hij bleef verdacht rustig. Darkfire genoot van de blik in Fireheart,s ogen want je kon de grote ergernis zien. 'Make me!' zei Fireheart koeltjes tegen hem en keek hem doordringend aan. Darkfire bleef hem ook ijsenlijk aankijken. Een laag onheilspellend gegrom lag even achterin zijn keel. '' Moet ik nu bang worden? ghehe'' Darkfire Stond op, zijn grote lichaam dat afstak tegen de zon, maakte een grote schaduw over de grond. Ook een schaduw over Fireheart. Darkfire liep naar de oranje kater af vragend wat hij nu ging zeggen om hem te krenken. Zijn poten bonkte een beetje tegen de grond ze waren duidenlijk te horen. Hij sloeg met zijn grote staart. Toen hij Darkfire een beetje voorbij was draaide hij zich arrogant om met een grote, valse grijns op zijn smoel. Hij zei smalend. '' Ohhhw, Sorry uwe hoogheid. Dat ik u boos heb gemaakt.. Ik dacht aleen even van de dag te genieten, en opeens zie ik een poesiepoes met geen druppel krijgers bloed voor mijn neus, sorry ik vond het zo stinken en het bedorf mijn eetlust.'' Hij keek Fireheart alleen maar uitdagend aan. Dit was voor hem duidenlijk de druppel. Maar Darkfire genoot er alleen maar hartstogtenlijk van.

Fireheart bleef zitten waar hij zat en nam nog een hap van zijn muis toen Darkfire opstond en op hem af begon te lopen. Hij moest eerlijk toegeven dat Dark wat groter was dan hem, maar Fire was zeker niet de kleinste. O wat walgde hij van de zwarte kater, die niets liever leek te doen dan problemen te veroorzaken en in zijn weg te staan. De kat had hem nooit gewaardeerd, maar als hij zo deed, dan hoefde hij zijn vriend ook niet te zijn. De kat kwam op hem af en stond nu heel dicht bij. Fireheart spitste zijn oren om te horen wat Darkfire te zeggen had. Waarschijnlijk was het niet veel, niet iets waar hij wat aan zou hebben. Nee de kater was compleet tegenovergesteld. Dark liep voorbij en draaide zijn hoofd iets terug. Toen hij was uitgesproken lachte Fire koeltjes. 'Ach, dat spijt me Darkfire. Jammer dat jij blijkbaar zo'n mislukkeling bent dat Bluestar eerder een zielige poesiepoes kiest dan jou. De Clan wil blijkbaar liever mijn stank, dan jouw gebrek aan hersens' sprak hij kalm terwijl hij de kater recht in de ogen keek. Het kon hem niets schelen wat deze kater zei, hij was het niet waard en de rest van de Clan had dat ook door. Vandaar dat hij tot deputy was gekozen, vandaar dat hij bij ThunderClan mocht in de eerste plaats.

Kill keek Darkfire naar de oranje kater met de groene ogen. Fireheart antwoorde op wat hij gezegd had. Het was iets wat Darkfire niet echt gelijk verwacht had. Deze kater had meer dan hij dacht. Maar dat haalde niet weg dat hij een vresenlijkehekel had aan de Deputy. Giftig staken zijn ogen die van Fireheart. 'Ach, dat spijt me Darkfire. Jammer dat jij blijkbaar zo'n mislukkeling bent dat Bluestar eerder een zielige poesiepoes kiest dan jou. De Clan wil blijkbaar liever mijn stank, dan jouw gebrek aan hersens' Darkfire keek niet op of om van de reactie van Fireheart. Zijn hart bleef kil, dus maakte het hem niet uit of hij dom werd genoemd. De Thunderclan katten hadden daar altijd meer moeite mee. Mischien was dat mischien ook z,n grootste fout geweest om in die val te lopen. Maar na dat hij met Shadowrose had gepraat. Was Darkfire bij zinnen gekomen, was niet meer onzeker en trok zich niks meer van niemand aan. Darkfire glimlachte en lachtte even duister. '' Ghehehe.. Goeie.'' Zijn blik verharde uitdagend. '' Of.. Bleustar is niet goed snik en denkt inderdaat, dat een poesiepoes die zijn hersens in zijn staart heeft zitten, het beter zal doen dan een zuiver bloed clankat kat, Bleustar moet zichzelf even nakijken! ghmhmhm..'' Zijn blik kil en uitdagend staarde hij naar de kater die dacht beter dan hem te zijn. Als je de arroganste kater van de Thunderclan wilde zoeken, was je bij Darkfire aan het goede adress.

* Jonge ^^'' Die twee gaan elkaar steeds meer mogen XD*

Fireheart keek al even giftig terug naar Darkfire, wat nog mooi bij de kleur van zijn ogen paste ook. Kalm bleef hij zitten en wachtte op reactie van de donkere kater. Die had vast wel weer een antwoord klaar, want hij was toch wel goed gebekt. De kater leek precies te doen wat hij al had verwacht, maar smeet hem nog wel even 'goeie' toe. Fireheart grinnikte even en staarde hem met een neutrale uitdrukking aan. Bij zijn antwoord keek de rode kater hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Hahaha, en dan is de rest van de Clan zeker ook niet goed bij hun hoofd, aangezien ze mij prima vinden als Deputy en mij daarin volgen. Dat zou dan betekenen dat, dat zuivere Clanbloed van jou, alleen maar een handicap is en ervoor zorgt dat je alleen maar domme keuzes maakt in je leven. Wat bij jou al redelijk het geval is' zei de kater koeltjes tegen Darkfire. Het maakte hem niets meer uit of de kat hem nog meer ging haten. Dat was toch al on omkeerbaar. Dan maar wat met woorden spelen en wat terug gooien, in plaats van stil zitten en negeren. Toch liet de deputy niet met zich sollen. Hij zou Darkfire niet aanvliegen om hem te verwonden, dat was nergens voor nodig en zorgde alleen maar voor problemen.

Darkfire ging zitten. Hij keek even om zich heen, kuchte even maar richtte zijn hatenlijke aandacht toen weer op Fireheart. 'Hahaha, en dan is de rest van de Clan zeker ook niet goed bij hun hoofd, aangezien ze mij prima vinden als Deputy en mij daarin volgen.'' Darkfire,s ogen flitste even geheimzinnig duister. '' Inderdaat...''
Zuchttend hoorde hij aan wat de poesipoes nog meer te zeggen had met een uitermate verveelde uitdrukking op zijn gezicht. '' Dat zou dan betekenen dat, dat zuivere Clanbloed van jou, alleen maar een handicap is en ervoor zorgt dat je alleen maar domme keuzes maakt in je leven. Wat bij jou al redelijk het geval is'' Een klein glimlachje verscheen op zijn gezicht en hij zei. '' Verkeerde keuzes zijn er om gemaakt te worden. Het hangt er alleen helemaal vanaf of, je je keuzes goed of slecht ziet. Voor mij Fireheart zijn die keuzes lang zo slecht niet.'' Darkfire dacht aan zijn plan voor hun geweldige leider. Dat was zeker geen slechte keuze. Fireheart zou zich er nog wel bewust van worden, maar dat kwam later...
Hij wende zich nog even naar Fireheart. '' En trwouwens, je bent wel zo zeker van je zaak. Maar ik ken genoeg katten die achter je rug om over je roddelen, en je helemaal niet zo goed vinden als je denkt. De meeste preken er schande over dat je Deputy bent geworden, en dan bedoel ik maar. Zoals.. Een poesiepoes' Die ooit leider zal worden van een clan? Belagenlijk. Maar echt niet alleen mijzelf, ik noem geen namen. Maar soms zijn het katten die dichter bij je staan dan je verwacht. En trouwens.. Over dat stomme Deputy gedoe. Denk jij nou echt, dat ik ooit naar jou zal luisteren?! Laat me niet lachen!'' Hij sprak het laatste uit alsof hij het uitkotste en het iets heel smerigs was. Hij walgde van deze oranje kater. Vriendschap? Kwam niet eens in zijn ijsenlijke hart op. Een ijkoud hart met vuur dat alleen gevaarlijk kon zijn. Niet zoals bij Fireheart die er vaak zijn moed vandaan haalde.

Fireheart grinnikte even toen hij het had over alle katten die achter zijn rug om roddelde. 'Alsof ik dat nog niet wist. Jammer dat zij ook een foute keuze maken' zei hij tegen hem. Toen de kater hem nog even extra duidelijk maakte dat hij nooit naar hem zou luisteren glimlachte Fireheart even. 'Wens je veel succes als ik leider ben. Ik zal je met genoegen de Clan uit knikkeren' sprak hij koeltjes. Nee hij ging zich niet van de wijs laten brengen door deze kater. Dat zou alleen maar zijn wat Darkfire wilde. Het kon hem wel schelen of de katten hem als deputy wilde natuurlijk, maar er waren er genoeg die goed over hem dachten. Zoals Icestorm. Hij voelde zijn huid even warm worden onder zijn vacht. De kater keek Darkfire aan. 'Zo, zitten er nog meer 'snijdende' woorden in dat hoofd van jou? Stort ze maar uit hoor, ik heb genoeg andere dingen te doen, dus ik wacht er liever nie op' zei hij tegen hem en keek de kater aan. De rode kater krulde zijn rode staart even om zijn poten heen en nam nog een hap van de muis die voor hem lag. Bijna op, bijna tijd om weer wat te jagen dus.