{OPEN}Hunting without the forest

Shark was bezig met zijn gebruikelijke ronde door Twolegplace. Er ging geen dag voorbij of hij dacht wel eens aan zijn broer of aan zijn zus. Wat zou er van hun geworden zijn? Well, zijn broer had altijd gehoopt om geaccepteerd te worden onder de Clan cats. En na de dood van hun ouders kon het wel eens goed zijn dat hij achter zijn doel was gegaan. Zijn zusje… geen idee waar die nu was. Maar als hij ze vond, wilde hij ze doden. Hij haatte zijn kittypetleven, hij haatte zijn ouders en hij haatte hun. Zijn broer vooral. Zijn broer en hij zouden samen ontsnapt zijn geweest aan het kittypetleven als zijn broer geen keel had opgezet waardoor de Twolegs, gealarmeerd zijnde, naar hun toe waren gekomen om Shark nog net op tijd weg te pakken. Zijn broer was toen al ontsnapt naar het woud en Shark hoopte vurig dat hij onder een monster terecht was gekomen of niet geaccepteerd was door de Clan cats en door de rogues gedood was. Hij verdiende het niet om te leven en als Shark hem ooit weer zou ontmoeten, had hij een probleem. Hij zou nooit meer vergeten hoe hij zich voelde toen zijn broer hem opeens in de steek liet en een val had opgezet om ervoor te zorgen dat hij wel kon ontsnappen, maar dat Shark achter zou blijven. Hij hoopte dat zijn broer daar spijt van had gekregen toen hij leerde dat zijn ouders gedood waren. En stiekem hoopte hij dat hij wist dat Shark dat had gedaan en hem daarom kwam opzoeken, maar dat was al na twintig moons nog niet gebeurd en Shark verwachtte niet dat dat nu wel zou gebeuren. Shark werd uit zijn gedachten gehaald door geroep van Twolegs en niet veel later zag hij Thora wegrennen. Wat Thora niet in de gaten had, was dat er een grote kittypet achter haar aan kwam gerend en Shark rende naar voren. Hij beukte zijn lichaam hard tegen die van de kittypet en haalde uit met zijn nagels, gevaarlijk dicht in de buurt van de hals van de kittypet. “Oprotten,” siste hij. De kittypet keek hem bang aan en draaide zich toen om om weg te gaan. Met een gezicht dat op onweer stond, liep Shark naar Thora toe die een paar meter verderop was gestopt. “En wat denk jij dat je aan het doen bent?” snauwde hij tegen haar. “Jagen in de buurt van Twolegs? Ben je mal geworden? Je hebt je final assesment nog niet eens achter de rug en je gaat het gevaar nu al opzoeken.” Hij ontspande echter wat en een geamuseerde grijns was te zien om zijn lippen. “Weet je, voor een boskatje heb je wel lef. Meer lef dan sommige katten die in de Elite zijn geboren.” Toen keek hij haar weer met een frons aan. “En ik hou van katten met lef binnen de Elite, maar kijk een beetje uit, wil je? En heb altijd oog voor je omgeving, ook als je aan het vluchten bent. Er zat een kat achter je aan toen je aan het vluchten was.”

Het fijne aan Thora was dat ze geen tegengas gaf. Of tenminste toch niet zo’n grote bek opzette zoals members gedaan zouden hebben toen hij net deputy was geworden. Hij hield van young ones die hun fouten inzagen en zich excuseerden in plaats van een grote bek tegen hem op te zetten waardoor hij ze toch alleen maar moest straffen. Hij wees hun dan in zijn gedachten ook heel vaak op dat ze geluk met hem hadden omdat Claw waarschijnlijk wat minder mild was geweest, maar dat zei hij nooit hardop. Dan dachten ze misschien dat ze alles bij hem konden maken en dat wilde hij juist voorkomen. Hij richtte zijn strakke blik weer op Thora toen ze een uitlag gaf en vervolgens een vraag stelde. “Ik begrijp waar je vandaan komt, maar dat wil niet altijd niet zeggen dat je zomaar de gevaarlijkste plekken op moet gaan zoeken om jezelf te bewijzen. Dadelijk ben je dood en dan hebben we helemaal niets meer aan je.” Crue om het zo te zeggen, maar het was wel de waarheid. Thora was een goede belofte voor de Elite en die wilde hij niet zomaar kwijtraken. Het zou vooral leuk zijn als één van die verschrikkelijke ThunderClanners terug zou komen en zou ontdekken wat er met hun lieve Thora gebeurd was. Hoewel… hij had van Claw gehoord hoe haar gedrag in ThunderClan was geweest en daar had ze ook al duidelijk laten merken dat ze liever naar de Elite wilde gaan in plaats van in ThunderClan te blijven. Hij hoopte dat als hij Eveningpaw ooit nog eens zou tegenkomen dat zij ook zo zou zijn. “Omdat je een verleden hebt en als katten in de Elite weten van je verleden zal je daar nog heel vaak op aangekeken worden. In de Elite is het de bedoeling dat je je bewijst en dat wordt niet zomaar gedaan. Eerst ga je van young one naar member en dan zal je als member hondentanden gaan verdienen. Hoe meer hondentanden je verdient, hoe hoger je aanzien zal zijn binnen de Elite. Dit is de Elite, Thora. We kunnen je pootje niet gaan vasthouden als je aangekeken wordt vanwege je verleden en we gaan ook niet ingrijpen als er iets met je gebeurt, als je bijvoorbeeld gepest wordt. Je bent nu oud genoeg om voor jezelf op te komen en als jij wilt dat ik stop met je als een boskat te behandelen, zal je jezelf nog harder moeten bewijzen.” Dit was wat hij deed: katten tot het uiterste dwingen. En als ze braken, wist hij dat ze niet geschikt waren voor de Elite. “Well, als ik met mijn young ones ga trainen in de buurt van Twolegplace kies ik altijd voor een plek dat zich ver van de Twolegs zelf bevindt. In tuinen van Twolegs jagen is dus afgeraden, maar in de buurt van hun nest jagen kan dan weer wel. Het is niet dat die achterlijke kittypets je iets kunnen doen of zo. Tenminste als je oplet niet.” Hij keek haar weer terug aan met zijn strakke blik en wachtte op antwoord.

Thora stelde een nieuwe vraag en Shark grijnsde naar haar. “Door ze op hun bek te slaan natuurlijk,” sprak hij. “In tegenstelling tot in die domme Clans wordt het bij ons des te meer geapprecieerd als je jezelf met klauwen weet te verdedigen. Het is niet alsof Claw en ik op jullie gaan staan schelden als jullie elkaar verwonden. Je bent bijna member en dus is het je eigen verantwoordelijkheid als je tijdens een gevecht met een meer ervaren young one zwaargewond raakt, dat is de prijs die je moet betalen voor het opkomen voor jezelf. Maar als je je training goed volgt en je weet wat je moet doen, zal je dat wel niet gebeuren.” Hij richtte zijn blik strak op haar. “Toen we nog in het oude camp leefden, vochten members bijna elke dag om een plaatje in de barn te bemachtigen waar members met meer dan vijf hondentanden mochten verblijven. Er was niet altijd plek en zeker in de winter was het er vaak bezet en dus moest je voor jezelf op kunnen komen, anders was je de Elite niet waard.” Hij trok met zijn oortje. “Toen ik deputy werd, werd ik ontzettend onderschat. Oudere en zogenaamd meer ervaren members spraken me met spot en weinig respect aan. Ik had nog niet het aantal hondentanden die ik nu heb en er werd veel gesproken over een fout die gemaakt was door Claw om mij als zijn deputy te benoemen. Sindsdien ben ik hard gaan knokken om te bewijzen dat ik die rank verdiende en hoewel ik nog steeds niet door iedereen gerespecteerd word, is er een duidelijk verschil tussen nu en vroeger. Katten gaan vergeten, Thora. Vroeger was Zira altijd de meest bewonderde deputy en dachten ze niet zonder haar te kunnen, maar ze vinden rust in het feit dat de Elite sterker wordt.” Hij dacht wel dat hij haar vragen in verband met het voor haarzelf opkomen beantwoord had en wenkte haar mee. “Door taken te doen en te laten zien dat je loyaal bent aan de Elite. Door zonder enige twijfel te doen wat er van je gevraagd wordt totdat je mentor je goed genoeg voor de final assesment schat. Wat ook helpt, is jezelf aanbieden voor taken bij Claw. Dat zal hem zeker opvallen.” Hij wees in een bepaalde richting en keek haar weer aan. “Ik kies er meestal voor om wat meer in de richting van the Wastelands te gaan jagen of in de richting van the rogue territory. Daar wordt ook de final assesment van mijn young ones afgenomen als het gaat om prooien vangen.” Hij trok kort met zijn oortje. “Je kunt nog zo sterk zijn, maar als je niet fatsoenlijk kunt jagen in elk seizoen voor jezelf, dan heb je niet veel aan je kracht en zal je al snel verhongeren. Helaas lijken de meeste mentoren dat te vergeten als ze hun katten trainen waardoor het niet op elke final assesment terugkomt.” Hij wees weer een andere richting op met zijn staart. “Je kunt ook kiezen om dichter in de buurt van de nesten te trainen, maar dan heb je wel kans om een kittypet tegen te komen. Weet dat als je daarvoor kiest en we worden aangevallen dat ik je moed zal testen en jou de situatie op laat lossen.” Hij keek haar wat geamuseerd aan en wachtte op wat ze zou zeggen.

Shark gaf een kort knikje toen ze een opmerking maakte over haar jaagkunsten. Het was amuserend om te zien hoe erg ze verschilde van Ara. Ara was een Elitegeboren kat en was niet bepaald zelfverzekerd terwijl Thora afkomstig was van de ThunderClan en juist door dat feit zelfverzekerd was. Het was een eigenschap die zowel in haar voordeel als in haar nadeel kon werken en Shark wilde er maar wat graag achter komen welke van de twee van toepassing zou zijn op de witte voormalige ThunderClan she-cat. ThunderClanners waren over het algemeen vrij arrogant en het was hun arrogantie die ertoe had geleid dat ze de Elite uit het oog verloren waren geweest tijdens een cruciaal moment waardoor Claw Silverstar gevangen had kunnen nemen. Het was ook hun arrogantie geweest die de Elite op een zwak moment had kunnen verslaan en dus wist Shark als geen ander hoe erg hij moest uitkijken als het ging om het beoordelen van een ThunderClanner. Hij zou het nooit hardop zeggen tegen Claw, maar hij durfde te wedden dat als het Elitebloed zich mengde met haar ThunderClanbloed dat Thora wel eens één van de gevaarlijkste Elite cats kon worden. Haar eigenschappen die ze van ThunderClan had overgekregen en de kwaliteiten die ze van de Elite geleerd zou krijgen, zou ervoor zorgen dat ze een gevaarlijke combinatie van kwaliteiten zou hebben en dus een veelbelovende member kon worden. Maar eerst wilde hij wel eens zien hoe moedig ze was. En dus nam hij haar mee naar een nest waarvan hij wist dat er een grote kittypet in de buurt woonde. Hij gaf een knikje in de richting van het nest waar de tom woonde. “Jij wilt je moed testen?” Hij keek haar strak aan. “Klim over dat hek en toon aan me hoe je de situatie daar gaat oplossen.” Hij deed een knikje naar de rand van het hek. “Geen zorgen, ik zal je niet compleet aan je lot overlaten. Deze tom irriteert me al een hele tijd en het zou me een genoegen doen om hem de keel door te snijden met mijn klauwen als hij vervelend tegen je gaat doen en een gevaar voor je vormt.” Hij gaf een knipoogje naar Thora. “Hoe dan ook zal hij sterven vandaag en weet je wat het mooiste is? Hij heeft geen idee wat er komen gaat.” Hij stapte doodleuk voorbij Thora en wenkte haar met zijn staart. “Ik verwacht niet dat je hem kunt doden, maar ik wil dat je aan me laat zien hoe de ThunderClanners je geleerd hebben om te vechten en wat je ondertussen geleerd hebt in de Elite. Gebruik een combinatie van de twee verschillende vechttechnieken en laat aan me zien dat je ook op een andere manier goed kunt vechten. Wie weet kunnen we hier iets uithalen en gebruiken voor de volgende trainingen.”