Bunny 1497 Actief She was a storm, begging to be understood in a world that loves sunny days.
| |
| Onderwerp: I am a rabbit! di 6 sep 2016 - 18:13 | |
| De kleine kitten had een ondeugende glimlach op haar snuitje terwijl ze voorzichtig verder van haar moeder en haar spelende broertjes ging. Ze merkten haar niet op, ze zagen niet hoe ze steeds verder weg van hun glipte. Het lichtbruine poesje had een plannetje om haar broertjes eens goed te doen schrikken. Amberkit sloop tot aan de prooistapel, en nog steeds had niemand haar teruggeroepen. Dit ging goed! Haar groen-blauwe oogjes, die al snel helemaal groen zouden worden, keken zoekend om zich heen. Waar was een goede prooi die ze kon gebruiken voor haar plannetjes. Ah, daar! De kleine kitten moest wat op de berg klimmen voor ze erbij kon, maar uiteindelijk kon ze haar tandjes in het oor van de prooi die ze had uitgekozen zetten. Amberkit trok het beestje naar beneden en toen het op de grond neerplofte liet ze het oor pas los, grijnzend naar haar buit kijkend. Het was een grote haas, net zo groot als haarzelf. Nu kwam deel twee van haar plan.. De jonge kitten keek even om zich heen. Nog steeds leek niemand op te merken dat ze weg was, geweldig! Hoewel ze het normaal niet zo leuk zo vinden, wat het nu perfect. De lichtbruine kitten wurmde zich onder het lichaam van de haas. Zijn vacht was dezelfde kleur als de hare, dus dat zou al niet opvallen als er wat vanonder kwam. Het was wel zwaar voor de kleine kitten, en met veel moeite kon ze de prooi op haar rug tillen en een paar stapjes vooruit zetten. Pfoeh, dit werd nog moeilijker dan gedacht.. maar ze zou niet opgeven. Amberkit stapte vooruit, stapje per stapje, een beetje gokkend waar ze naartoe ging aangezien ze niet bijster veel zag. Bijna botste ze tegen een warrior, die waarschijnlijk wat fronsend naar haar keek maar niets tegen haar zei. Nu ja, het kon ook een apprentice zijn, ze had het niet echt kunnen zien van zijn poot alleen. Uiteindelijk kwam ze weer aan bij haar twee broertjes. Met een grote krachtinspanning hief ze zich op, het zware hazenlijf nog steeds op haar rug, zijn dode zwarte oogjes zielloos starend. "Ik ben de shpookhaash!", riep Amberkit in een 'heel overtuigende' spookstem.
Eerste post Stonekit c:
|
|