[HUNT PATROL 1] WTM; Where's the mice

De zwart wit gevlekte poes was erg opgelucht toen ze te horen had gekregen van de WindClan deputy op een hunt patroon mocht gaan, helemaal toen ze ook nog hoorde dat ze die mocht gaan leiden. Al een tijd lang deed Slatebreath er alles aan om sociaal contact te vermijden, niet doorhebbend dat als je teveel tijd hebt om te rouwen, dat je dan vast blijft zitten in een depressie. Nu had ze dat gelukkig door, en had ze besloten om samen met de uitgekozen patroon members naar de Heatherfields te gaan; omdat daar een overvloed aan muizen was. Slatebreath trippelde behendig om al de slapende katten heen om de drie katten wakker te maken. Eerst Pantherpaw, de leerling van Spiderlapse. Gewoon uit voorzorg, want ze wist uit ervaring met haar eigen leerling dat sommige Apprentices soms net te laat zich bij de patroon aansloten. Daarna maakte ze Crowfur en Oceanbreeze wakker door zachtjes met haar neusje de twee aan te tikken. Daarna stapte de poes naar buiten, wachtend bij de kampingang op haar patrouille om te vertrekken.

OOC: Pantherpaw, Crowfur en Oceanbreeze. Blijf maar gewoon lekker doorposten, hoeft niet al te lang zodat het mooi doorstroomt ^.^

Pantherpaw lag nog te slapen toen hij wakker werd gemaakt door iemand. Wat slaperig opende hij zijn ogen om nog net Slatebreath te zien voor deze uit de den verdween. Even knipperde hij met zijn ogen, maar herinnerde zich toen dat hij op een jaagpatrouille zou gaan. Hij stond op en strekte zijn lichaam wat uit, voor hij de den verliet en even om hem heen keek tot hij Slatebreath bij de kampingang spotte. Hij maakte snel zijn weg over naar haar en begroette haar met een knikje. "Goedemorgen." Zei hij.

Naar een lange, onrustige nacht voelde de jonge Warrior een neusje in haar vacht. Meteen schoten haar twee blauwgekleurde ogen open. Waarna ze met een slaperige blik rondkeek. Ze was gewekt, maar waarom ook al weer? Langzaam hees ze zich overeind terwijl ze het mos uit haar vacht schudde. Waarna ze met soepele, en tevens slaperige passen richting de kattin liep die haar uit haar slaap gewekt had. Het was Slatebreath, een kattin waar ze al eerder een patrouille mee gelopen had. Met een klein, slaperig glimlachje groette ze de zwart-witte kattin. 'Goedemorgen, Slatebreath,' mauwde ze tussen het geeuwen door. Ze had een lange nacht gehad. Hierna zag ze ineens haar broer staan, natuurlijk had ze in haar slaperige staat niet opgemerkt dat hij er al was. 'Morgen, broer!' Mauwde ze vrolijk.

Crowfur was verzeild geraakt in een nachtmerrie. In zijn nachtmerrie lag de RiverClan she-cat dood op de grond en strompelde zijn dochtertje er naar toe. Haar ogen keken hem beschuldigend aan en ze riep waarom hij niks had gedaan, waarom hij dit niet had kunnen voorkomen. Ze vroeg ook aan hem waarom hij haar nooit iets over haar moeder had verteld en dat ze het recht had om het te weten. Crowfur opende zijn ogen geschrokken toen hij een neusje tegen zijn flank voelde tikken. Hij herinnerde zich dat hij de avond ervoor door de WindClan Deputy op patrol was gestuurd met Oceanbreeze, Slatebreath en Pantherpaw. Slatebreath zou de patrol leiden. Hij had niet direct een hekel aan de poes en nam aan dat ze wel oké was. Oceanbreeze kende hij enkel omdat hij haar naam had gehoord tijdens de Ceremony – waar hij gelukkig nog geen Apprentice had gekregen – en Pantherpaw kende hij natuurlijk al omdat ze elkaar eerder ontmoet hadden. De Apprentice was ook nog wel oké. Er zaten geen katten bij waar hij echt een hekel aan had en Crowfur bracht zichzelf vermoeid naar zijn poten. Hij gaf een lik over zijn vacht om deze wat te fatsoeneren en liep toen de Den uit. Oceanbreeze, Slatebreath en Pantherpaw waren er al. Misschien niet het beste voorbeeld om als laatste uit de Den te komen, zeker niet voor Pantherpaw, maar ach. Wat maakte het hem ook uit? Hij deed gewoon zijn taak. Hij kon al slecht slapen dus ze moesten er blij mee zijn dat hij überhaupt zijn nest al uit kwam voor hun. Hij gaf enkel een kort knikje naar de drie katten en onderdrukte een zucht toen Oceanbreeze vrolijk begon te roepen. Kon ze niet wat stiller zijn? Jeetje. Er waren nog katten die wakker moesten worden, hoor. ‘We kunnen vertrekken, ik ben gereed,’ bromde hij tegen Slatebreath, maar wachtte niet bepaald op haar order en streek met zijn vacht al langs haar om vervolgens buiten te wachten tot ze de leiding zou nemen.

OOC: Ik zal proberen dit topic zo goed mogelijk bij te houden guys! Wink

Al snel kwamen Pantherpaw en Oceanbreeze de zwart witte poes vergezellen bij de kampingang, wachtend op het laatste patrouillelid. "Goedemorgen." Ze beantwoorde glimlachend de twee jongere katten. Het duurde niet al te lang voordat Crowfur de den uitkwam lopen, dezelfde vermoeide blik in zijn ogen als Ocean en Panther. Slatebreath hoopte maar dat na de korte tocht naar de Heatherfields ze al wat wakkerder waren. Crowfur bromde dat hij klaar was, en dat de patrouille kon vertrekken. Slatebreath rolde haar ogen toen de zwarte kater langs haar heen glipte, zijn zwarte vacht raakte lichtjes die van haar. "Oké dan, we gaan vandaag naar de Heatherfields door de overvloed aan muizen in deze tijd van het jaar." Miauwde ze voordat ze achter Crowfur aanliep, de andere twee wenkend dat ze mee moesten komen. Slatebreath nam een aardig tempo aan, niet te hard en zeker niet te zacht zodat ze niet teveel energie zou verspillen.

Het duurde niet lang voor iedereen er was en de patrouille klaar was om te vertrekken. Hij fronste wel even toen het eerst leek alsof Oceanbreeze hem niet had gezien maar hem toen toch wel begroette. Ze zouden dus naar de heatherfields gaan. Pantherpaw knikte even kort als bevestiging dat hij het had gehoord. Hij hoopte zeker dat ze veel muizen zouden kunnen vangen. Pantherpaw liet zijn blik even naar Oceanbreeze gaan terwijl hij Slatebreath en Crowfur volgde naar de heatherfields. "Hoeveel muizen denk je dat je gaat vangen?" Vroeg hij. Het was tenslotte een patrouille waar ze voor een keer samen in zaten en ergens hoopte hij dat hij misschien toch meer zou vangen dan Oceanbreeze.

Ze had haar broer en Slatebreath vrolijk en vriendelijk begroet en kreeg van Slatebreath een vriendelijke groet terug. "Goedemorgen." Meteen glimlachte de jongste Warrior met een slaperige twinkeling in haar ogen. De morgen zag er goed uit, al was ze eerlijk gezegd nog niet helemaal wakker. Dat zou de laatste kat die erbij kwam vast niet geloven.. Geen enkele begroeting kwam van hem terwijl hij langs Slatebreath glipte. Waarschijnlijk had hij nooit echt veel energie in de ochtenden of hield hij gewoon niet van gezelligheid. De keuze was voor haar dan ook al snel gemaakt. Ze zou dan wel in de buurt van haar broer blijven, in ieder geval iemand die haar gezelschap wel op prijs zou stellen. Van Slatebreath was ze niet zeker. "Oké dan, we gaan vandaag naar de Heatherfields door de overvloed aan muizen in deze tijd van het jaar." Mauwde de zwart-witte kattin waarna ook zij aanstalten maakte om naar buiten te glippen. Oceanbreeze verspilde geen tijd en liep er soepel achteraan. Ze keek met een vragende blik naar Pantherpaw toen hij duidelijk een praatje met haar wou maken. "Hoeveel muizen denk je dat je gaat vangen?" Vroeg haar broer, waarschijnlijk nieuwsgierig. De jonge kattin haalde haar schouders nadenkend op. Ze wist het niet, het lag totaal aan de hoeveelheid muizen die er waren en aan de hoeveelheid energie die ze had.

Crowfur was niet ver genoeg het kamp uitgelopen om te horen waar Slatebreath hun naartoe wilde nemen. Ah. The Heatherfields. Een zeer goede keuze als het op muizen jagen aankwam, maar hij was liever achter konijnen gaan rennen. Hij had het gevoel dat hij een boel negatieve energie in zich had zitten en dat hij die even kwijt moest raken, maar Slatebreath was diegene die de hunt patrol organiseerde en dus zou hij haar volgen. Hij maakte ruimte toen ze uit het kamp kwam stappen en liep zij aan zij met haar mee naar de Heatherfields. Door zijn oortje kort naar achteren te richten hoorde hij dat Pantherpaw en Oceanbreeze een soort van gesprek hadden over hoe veel muizen ze gingen vangen. Hij wist van Oceanbreeze dat ze totaal nog niet lang Warrior was. Dit waren zo typisch van die gesprekken die Apprentice’s met elkaar voerden, hoewel Oceanbreeze dus geen Apprentice was. Het verbaasde hem dat Oceanbreeze niet vrolijk terug reageerde, maar was blij dat ze in elk geval niet meer zo riep. Hij liet zijn oortje weer naar voren zakken en keek opzij naar Slatebreath. Zou hij iets moeten zeggen tegen haar? Misschien wel. ‘Dus…’ Hij grinnikte een beetje omdat hij hier best wel onhandig in was. Gewoonlijk was hij te chagrijnig om te praten en lieten de anderen hem met rust. Pantherpaw en Oceanbreeze waren achter hem en negeerden hem, dus dat was goed. Maar met Slatebreath had hij helemaal niet zo veel problemen. ‘Everstar heeft je uitgekozen om deze patrol te organiseren.’ Kon hij echt met niks beters afkomen? ‘Heeft ze je ook al een Apprentice gegeven?’ ging hij verder. De tocht naar Heatherfields zou nog wel even duren en hij kon het zich niet permitteren om niks te zeggen heel de weg.

Tag: Slatebreath

Onderwerp: Re: [HUNT PATROL 1] WTM; Where's the mice