We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
De grijze apprentice was het kamp uitgelopen, nouja bijna huppelen. De poes was bijna 10 moons oud, maar was nog altijd klein en gedroeg zich zo kinderlijk dat anderen haar nog als kitten zagen. Crescent had de kennis van een apprentice van haar leeftijd en beetje bij beetje ook de skills, alleen haar gedrag bleef achter. Zelf had ze het slecht door, want nog het naïefste van alles was. Ze wou niet geloven wat er eigenlijk allemaal in haar leven was geweest voordat ze überhaupt één jaar oud was geworden. Geboren zonder vader en moeder hield het geheim voor haar, tot haar oma het vertelde aan haar en haar zusjes, maar toen was hij al dood. Moeder leek in een depressie te raken terwijl de familie helemaal van het spoor leek te gaan. En wat deed zij? Nog altijd vrolijk door het kamp huppelen. Ze had korte tijden van zwakte gehad, maar verder was ze de kinderlijke kleine kat gebleven die ze leek te zijn. En tuurlijk deden dingen zoals dat pijn bij zo'n kwetsbare kleine poes. Ze was gewoon een poesje die geen verdrietige gezichten wou zien, net zoals ze die van haar niet wou zien. Was dit gedrag om de rest en zichzelf al die dingen te laten vergeten? En nu ze zich op anderen dingen kon focussen, zoals haar trainingen, zag je ook hoe ze iets minder kinderlijker was geweest. Of was dat gewoon omdat ze ouder werd? Crescent kwam aan bij de grote boom om ernaast te gaan staan en omhoog te kijken. Naar boven klimmen? Nee, daar was de boom te hoog voor. En met hulp? Zelfs dan leek de boom nog te hoog. Er was zo'n grote drang om naar boven te klimmen, maar alleen ging dat niet lukken. Haar blauwe ogen gingen weer naar de grond en ze zuchtte. Deze bomen waren niet om te beklimmen, maar om je te verschuilen in hun schaduwen. En dat was precies wat ze deed. Haar lijf zat goed tegen de grond aan en alleen haar ogen waren goed te zien. In haar eentje tegen de onderkant van de boom. Ze wou niet klimmen, want ze zou naar beneden vallen. Een geur kwam haar neus binnen en alle donkere gedachtes werden weer aan de kant geschoven, achter slot en grendel. Ze hoefde niks van ze te horen. Zodra ze haar zusje zag staan sprong ze op en glimlachte vrolijk naar haar. Haar blik viel echter weg toen een hoestbui omhoog kwam en ze gedwongen werd om te gaan zitten.
TAG -- Woow sybolisme jongens. + Heavepaw
Pleαѕe doɴ'т тαĸe мy ѕυɴѕнιɴe αwαy:
<3:
Zoo erg bedankt Jamie! <33
Heavespark
Member
❖ Loïs 426 Actief ❖ A desert flower? More like a desert cobra!
Onderwerp: Re: Young Forever do 8 sep 2016 - 19:10
Heave liep op een redelijk hoog tempo door het territorium heen. Ze was op weg naar een meer overschaduwt deel van het gebied, zodat ze wat afkoelen kon. Het was een warme dag, al ook weer niet stikheet; prima om te jagen in de schaduw. Ze had net een vechttraining achter de rug - en was dus redelijk bruised overal, maar ze was het inmiddels gewend. Ze had drie keer per week vechttraining, dus haar lichaam begon steeds meer te wennen aan het strenge trainingsschema dat ze had met haar mentor Kingslayer. Hoewel hij streng en niet de vrolijkste was, mocht ze hem zeker wel. Ze was meer voor het jagen dan voor het vechten gemaakt, en dat deed ze dan ook graag in haar vrije tijd, net zoals nu, om haar manieren te perfectioneren en gewoon prooi binnen te halen voor de Clan. Twee vliegen in één klap, right? Toen ze eenmaal aankwam bij het meer beschutte gedeelte van het territorium, de Pinewoods, vertraagde ze haar tempo en stak ze haar neusje wat meer omhoog en snoof ze de lucht op. Ze rook al snel een aantal prooigeuren - prooi leek de laatste tijd in overvloed te zijn, wat resulteerde in een blije ShadowClan - maar ook de geur van haar zus. Kort twijfelde ze, maar besloot toen de prooi toch maar even te laten voor wat het was en 'kort' met haar zus en tevens ook één van haar beste vrienden bij te kletsen. Ze volgde de geur van Crescent en vond haar al snel. "Hey!" riep ze vanaf een afstandje om de ander haar aandacht te trekken, en een grote grijns stond op haar gezicht. Ze wilde haar kop begroetend tegen die van haar zus aandrukken, maar deze begon opeens te hoesten dus trok ze zich maar terug, haar grijns nu wat schaapachtig. "Gaat het wel?" vroeg ze zacht grinnikend, al was ze duidelijk wel bezorgd.