I just want everything to be normal again (Chivypaw)

Zijn kop was lichtjes gebogen terwijl hij naar het water staarde wat door de zonsondergang een oranje kleur had gekregen. Een koele wind ging door zijn dunne vacht. De temperatuur voelde fijn. Het was de hele dag warm geweest en nu begon het eindelijk koel te worden. Het was ook al laat, maar hij had geen zin om naar de Nursery te gaan. Hij was bang dat hij Ravenkit dan tegen zou komen en daar had hij geen zin in. Hij had helemaal geen zin in contact met zijn familie of clangenoten, niet zolang deze onaardig tegen hem waren. Alleen Astralkit was aardig tegen hem. Door hem voelde hij zich al een stuk beter, maar die was in de Nursery. Maar zelfs die nam zijn slechte gevoel over de ruzie laatst niet helemaal weg. Eigenlijk wilde Peregrine dat het weer goed kwam, dat hij gewoon met zijn broer en zus kon spelen. Maar dat gebeurde toch niet. Zijn zus had het te druk en zijn broertje was vervelend. Hij voelde zich steeds meer alleen zonder hun. Daarnaast voelde hij zich nog steeds niet goed. Voor zijn gevoel werd hij steeds wat zwakker en hij moest soms hoesten. Iets waar hij al lang geen last meer van had. Hij zuchtte, straks was hij weer ziek. Straks kon hij niet eens apprentice worden en zijn broertje wel. Dat zou echt vreselijk zijn... De kitten zuchtte weer en besloot maar op te staan. Daar zitten had ook geen zin. Langzaam en wat vermoeid draaide hij zich om richting de Nursery. Hij wilde niet, maar kon eigenlijk niet anders. Als hij buiten zou blijven zou zijn gezondheid misschien nog slechter worden.

(Peregrine is nadat hij in het water was geduwd een klein beetje grieperig aangezien hij al een slechte weerstand had. Misschien kan Chivypaw hem daar ook mee helpen)

PEREGRINE

(c) ELRIC