They better not be here

Acorndust zette er een stevige vaart achter zodra ze het kamp uit waren, maar niet zo snel dat de anderen hem niet meer bij zouden kunnen houden. Het was tenslotte wel belangrijk dat ze er vrij snel naartoe zouden gaan om te controleren of Windclan niet verder was gegaan dan de Badger set. Hij zag ze er tenslotte wel voor aan om dat besluit te nemen zodra ze een gevecht hadden gewonnen. Hij hoopte dan ook geen Windclangeuren te vinden voorbij de Badger set, maar mochten ze die wel tegenkomen was er niet veel andere keus dan om ze duidelijk te maken dat ze niet verder zouden mogen gaan. Het was al erg genoeg om een gedeelte van het territorium te verliezen en daarbij de prooi die daar zat. Dat zou het al lastig genoeg maken, dus ze zouden het niet kunnen veroorloven om meer te verliezen.

[Roughflower & .Lionpaw]

Was het slim? Ah het was maar een zoekpatrouille en ze gingen enkel controleren of Windclan niet verder gegaan was, het was geen gevaarlijke gevechtspatrouille, hoopte Rougflower. De poes volgde Acorndust het kamp uit. "Er zal toch niks met Innerstar gebeurt zijn?" Vroeg Roughflower aan de iets oudere warrior. Innerstar was haar oma en ze had een goede band met haar. Ze zou niet willen dat haar oma, de beste Shadowclan leidster ooit, iets zou overkomen.

Erg vond hij het totaal niet. Meegaan op patrouille was altijd een beloning voor iets; hij werd nog steeds niet volledig vertrouwd door de meeste Senior Warriors - zij waren immers de enigen die wisten wat hij gedaan had, naast de high ranks die allemaal ook geïnformeerd waren - en dat was nu juist de groep die de meeste patrouilles organiseerden. Hij was dan ook lichtelijk verrast dat Tallshadow hem meegestuurd had, maar zei er niets over, straks bedacht de deputy zich nog. De kater bedacht zich dat Tallshadow misschien niet voor lang meer deputy zou blijven; als ze Innerstar niet konden vinden.. Zijn blik gleed naar Roughflower, en liet zijn ogen kort op haar hangen voordat hij weer naar Acorndust keek, in afwachting van diens antwoord. Hoewel hij het antwoord heel goed voor zichzelf bedenken kon, konden anderen er anders over denken, en dat was interessant. Bracht meer perspectief op een probleem. Hij had geredeneerd, een tijdje terug al, toen het nieuws dat Innerstar achter gebleven was net verteld was. Hij wist dat de leider ontzettend loyaal was, en loyaliteit bovenaan stelde boven alles - of in ieder geval heel veel dan toch. Die zou de ShadowClan niet vrijwillig verlaten. Zijn gedachtes gingen meteen uit naar twolegs, waarvan er, een aantal dagen daarvoor, opmerkelijk veel verzamelt hadden op het thunderpath toen hier een vos aangereden was. Maar het kon natuurlijk ook zo zijn dat ze haar gewoon weer zouden vinden, ze enkel wat meer tijd voor zichzelf had genomen om onbekende reden.

Bij de vraag van Roughflower draaide hij zijn kop kort die richting uit. Het was een vraag die hij zelf ook had, gezien hij de leidster er niet voor aanzag om zomaar te verdwijnen. Er was dan ook vast een reden voor, echter had hij geen idee wat voor een reden. "Om eerlijk te zijn heb ik geen idee, het zou goed mogelijk kunnen zijn." Soms was hij misschien net wat te direct, maar hij vond dat het beter was om direct te zeggen wat hij dacht dan om er omheen proberen te draaien. "Misschien vind de patrouille haar wel vrij snel en was ze alleen de tijd vergeten." Dat was natuurlijk een mogelijkheid, maar hij zag Innerstar niet als iemand die zomaar de tijd zou vergeten. Hij zou zelf ook een oogje open houden voor de leidster terwijl ze onderzochten of de windclanners niet verder waren gegaan. "Laten we in ieder geval controleren of die hazenvreters niet verder ons territorium in zijn gegaan en ondertussen kijken we uit voor Innerstar." Hij liet zijn blik ook kort naar Lionpaw gaan. Hij wist wat de kater had gedaan, maar Tallshadow had hem aan hem meegegeven. Het was niet dat hij er wat op tegen had, maar de kater moest niks gaan proberen waar hij bij was.