Time to think & feel

Een nachtmerrie had Innerstar geteisterd, een droom waarin haar tweelingzus, Fallentear, haar partner, Leopardgaze en haar zoon, Ravenheart in voorkwamen. Maar niet alleen zij, ook Ratten. De ratten overrompelde haar en haar droom vertelde haar dat ze alert moest zijn. Innerstar slaakte een zucht en verliet de Leaders den. Door het weerzien van haar verloren familie leden en haar partner voelde ze zich bedroefd en eenzaam. Een zucht rolde over haar lippen terwijl ze van de rots afsprong en door liep naar de uitgang van het kamp. Vlak bij de uitgang nam ze plaats om te zitten. Hier kon ze net tussen de takken door naar de maan kijken. De maan zat tussen halfvol en vol in en verlichtte het woud lichtjes. De nacht was helder en rustgevend, maar dat haalde haar enorme missende gevoel niet weg.

OOC: Open

Innerstar leek bijna weg te kwijnen in het pijnlijke gevoel van gemis. Ze miste haar zoon, Ravenheart en haar partner, Leopardgaze. Maar ze besefte dat ze niet alleen Leopardgaze miste, ze miste Flamepath ook. Wij zijn één voor altijd, een belofte die ze gemaakt hadden toen ze allebei nog apprentices waren geweest. Het was pijnlijk dat die belofte gebroken was. En door wie? Dat wist ze niet zo goed. Lag het aan haar? Lag het aan hem? Plots botste er iemand tegen haar op en Innerstar sprong op, klaar om de dader te vloeren als het een kat was die hier niet hoorde. Maar het bleek gewoon Nevermind te zijn. "Nachtblind?" Vroeg Innerstar aan de kater met een scheve glimlach als begroeting. Vervolgens reageerde ze op zijn vraag. "Nee niet echt. Jij ook niet, zie ik?" Merkte ze vervolgens vragend op. Nee, Innerstar voelde zich iets te ellendig om te kunnen slapen, al wist ze dit gevoel goed te maskeren, zoals nu. Ze uitte haar gevoel niet snel bij haar clangenoten. Dit had ze wel gedaan bij Leopardgaze... en Flamepath. Maar de één was dood en de ander was niet meer dan een gewone warrior geworden voor haar... een ex.

Innerstar wiebelde even met haar oren bij het antwoord van Nevermind. Hij sliep dus eigenlijk nauwelijks nog. Iets wat niet goed was, wanneer je wou dat je clan sterk was, slaap was namelijk één van de belangrijkste dingen. "Dat je slecht slaapt is niet per se een persoonlijk probleem," merkte Innerstar rustig op. "Slaap zorgt er voor dat je sterk bent en sterke warriors zijn van groot belang voor heel de clan," merkte ze op. "Daarbij vind ik het belangrijk hoe het met mijn katten gaat," vervolgde ze vervolgens naar waarheid. "Alles heeft invloed, elk probleempje, persoonlijk of niet," miauwde ze vervolgens met een rustige uitdrukking op haar gelaat. Het missende gevoel dat ze gehad had was alweer weg gestopt zodat ze zich bezig kon houden met haar clangenoot.