Your Clan is not my favorite.

Met een sprong in de lucht kon Jaypaw de aanval van zijn tegenstander ontwijken. Hij draaide zich een kwartslag in de lucht, kwam neer en sloeg met zijn poot in de richting van de verbaasde apprentice. Toen hij goedkeurend geluid hoorde, keek hij over zijn schouder en glimlachte toen hij merkte dat sommigen hem bewonderend aankijken. Ze waren met hun zessen verzameld om te gaan trainen. Zijn mentor zat er natuurlijk niet eens bij. Jaypaw vermoedde dat zijn mentor het niet zag zitten om hem te trainen. Of hij had gewoon pech gehad en een zieke mentor toegewezen gekregen, dat kon ook natuurlijk. Hij hoefde echter nog maar één final assesment te doen en dan was hij klaar, maar het was voor hem onduidelijk wie die final assesment ging afnemen. In elk geval leek het erop dat hij zijn weg in zijn Clan dan toch een beetje meer begon te vinden en hij vermoedde dat dat te maken had met het feit dat hij zijn loyaliteit aan de ThunderClan had bewezen toen hij de RiverClanner op een boze manier had aangevallen. Hij snoof toen hij zich de reactie van de RiverClanner herinnerde; zelfs zijn jongere Clanmate die de RiverClanner was komen helpen had meer moed dan de RiverClanner waar Jaypaw tegen had gevochten. Maar goed. Hij kon echt niet wachten op het moment dat hij eindelijk zijn warriornaam zou ontvangen. De tom wierp een rustige blik op de rest van de katten en gaf een knikje toen ze aangaven hem niet meer nodig te hebben. Ze droegen hem op om een prooi te vangen voor de Clan en Jaypaw draaide zich al om om dat in orde te brengen. Hij opende zijn bek en concentreerde zich op de geuren van de omgeving. Hij ving niet veel later een muis, maar zo te zien was het een magere. Jaypaw onderdrukte een zucht en liep vervolgens in de richting van de Steppingstones om daar wat te gaan drinken; zowat de enige bron in zijn Clan waar hij echt nog fatsoenlijk kon gaan drinken. Helaas had het wel één nadeel: ze deelden het met de RiverClanners. En dat nadeel werd nog maar eens extra bevestigd toen hij de geur rook van een RiverClanner die zijn kant opkwam. Hij keek met een vijandige houding naar de naderende RiverClanner.

Het duurde niet al te lang voordat er een – vijandige – RiverClanner in beeld kwam. Het was een warrior, maar zo te zien was hij nog geen vijf moons ouder dan Jaypaw en dat stelde de jonge tom wel lichtelijk gerust. Hij zou voor zijn Clan gerust in een gevecht gedoken zijn met een oudere warrior, maar het was ook wel eens fijn om te vechten tegen iemand die een beetje zijn eigen leeftijd was. Wacht. Waarom dacht hij gelijk aan vechten? Het was niet dat ze gingen vechten. Toch? In principe zou deze warrior hem niet mogen aanvallen. Warriors mochten helemaal niet tegen apprentices vechten, want dat was niet eervol. Als hij later warrior zou zijn, zou er geen haar op zijn pels er aan denken om een jongere rang dan hemzelf aan te vallen. Dat was net alsof je als apprentice een kitten aanviel; dat deed je toch ook niet? De tom ontblootte dreigend zijn tanden toen hij de RiverClanner hoorde praten. ‘Ik denk dat jij eerder de vis wegjaagt met je gespuug dan ik,’ sprak hij vervolgens op een redelijk droge toon, maar zijn oren lagen in zijn nek en alles sprak van een vijandelijke houding. Als deze RiverClanner het ook maar aandurfde om de border over te gaan en hem aan te vallen, was hij nog lang niet jarig. ‘Dit is míjn kant van de border, dus vertel me niet wat ik wel en wat ik niet kan doen,’ snauwde hij naar de tom. ‘Ik heb hier evenveel recht om te zijn als jij. Maar als we het daar dan toch over hebben,’ ging hij door, ‘jullie horen niet thuis op de Sunningrocks, maar jullie waren daar ook. Dat gebied is van óns. Als jullie daar nog één keer komen, hebben jullie echt een probleem.’ Hij keek de tom dreigend aan. ‘Ik wil met plezier een paar plukken vacht van je pels halen, hoor. Dat is geen probleem.’ Hij deed een stap vooruit, maar bleef op zijn eigen border. ‘En je houdt je mond tegen mij. Ik mag zelf kiezen of ik hier kom drinken of niet. Daar heb ik jou niet voor nodig.’ Zijn ogen schoten vuur terwijl hij de tom aan bleef kijken.