You can't give me the dreams that are mine anyway ❤

"I was sick of saying sorry"

De kleine poes ging het gloednieuwe nest bezoeken. Ze had een muisje bij voor Mousewish. Het was vandaag een warme dag geweest. Bijna te warm voor te gaan jagen. De prooistapel was dus ook geslonken. Dit kwam mede doordat de prooien gingen afkoelen in hun holletjes. In de nursery was het erg bedompt. De meeste waren buiten te vinden, omdat het daar veel koeler was. Spijtig genoeg kon Mousewish niet weg, met die pasgeboren kittens. Haar blauwe oogjes wendden langzaam aan het licht. Voor haar stond een kitten. Northdrift keek naar het schattige gezichtje. "Hallo daar." Haar zachte stem dreef mee op de warme wind. Ze had een zwak voor kittens

+ Amberkit first

"I was sick of saying sorry, so i said goodbye"

THANKS MERC

De kitten zuchtte nog een laatste keer en besloot toen dat ze het niet langer meer aankon. het was zooo warm! En de vacht van haar moeder en haar siblings naast haar hielp niet, haar eigen vacht was al veel te veel nu. Misschien was het koeler buiten de nursery.. Amberkit stond op en sprong uit haar nest - nu ja, voor zover een kitten die zowat gestoomd is kon springen. Ze trippelde naar de uitgang, toen er plotseling een grote poes voor haar stond. De lichtbruine kitten keek op, nieuwsgierig. Ze had prooi in haar bek - Amberkit had nog nooit prooi geproefd! Het zag er grappig uit, ze zag een staartje hangen. Met haar grote groene ogen staarde de kleine kitten op naar de warrior. "Wad is dad?", vroeg ze nieuwsgierig, met haar pootje wijzend op de prooi. Ze wou weten wat voor dier dat dat was.

"I was sick of saying sorry"

Northdrift keek naar het schattige ding. Haar stemmetje klonk nog zo onschuldig. Waar was die tijd? Vroeger was ze nooit erg naïef geweest, wel schattig. Haar witte vacht waaide zachtjes in de wind. Ze legde de prooi op de grond en tikte er tegen. "Muis." Heel lekker.

"I was sick of saying sorry, so i said goodbye"

THANKS MERC

Ze keek vrolijk toe hoe de grote warrior de prooi op de grond legde. "Muis", had ze het genoemd. Grappige naam! Was dat niet waar haar grote zus Mousewish naar genoemd was? "Muish!", herhaalde ze vrolijk, blij om iets nieuws te leren. Amberkit zette een stapje dichter naar de prooi toe. Zou het lekker zijn? Zonder te vragen of het wel mocht, en of de warrior het erg vond, hapte ze in de muis. Hmm, niet slecht.

"I was sick of saying sorry"

Haar heldere lach rolde over haar lippen. Wat een schattig ding. Ze zag hoe de kitten de 'grote' hap doorslikte. North ging zitten. Ze wikkelde haar witte staart rond zich heen. Alleen het puntje had een grijze kleur. "Was het lekker?" Zelf was muis haar lievelingseten. Ze hield van bescheiden en toch anders. Muizen waren bescheiden en iedereen vond ze saai. Dat maakte het honderd keren leuker.

"I was sick of saying sorry, so i said goodbye"

THANKS MERC

De lichtbruine kitten knikte en nam nog een hapje, zonder op te kijken naar de lichtgekleurde warrior. Dit was best lekker! waarom kreeg ze dit niet vaker te eten? Mama's melk was bij lange na niet zo goed. Vanaf nu zou ze alleen nog maar prooi eten, besloot Amberkit voor zichzelf. Mama vond het vast niet erg.

"I was sick of saying sorry"

Het katje at goed door. Ze vond het duidelijk lekker. Northdrift vond muizen wel iets hebben. Ze waren even onschuldig als deze kitten hier, maar ze vond één dier prachtig. Het was een dier waar ze niet op joegen. In de winter waren ze op hun mooist. Het rendier. Northdrift zuchtte. Hun schoonheid verblindde haar, liet haar op wolkjes lopen. Ze keek al uit naar de winter.

"I was sick of saying sorry, so i said goodbye"

THANKS MERC