Sunset is still my favorite colour, and rainbow is second

Nu de paniek van net wat leek weg te zakken, maakte het plaats voor bezorgdheid. Een emotie die hij vaak ervaarde, maar eigenlijk niet zo graag had. Het zorgde ervoor dat hij zich ongemakkelijk voelde, hij was niet zichzelf als hij deze gevoelens had. Daarom was hij meteen begonnen met zoeken, zijn oren stonden alert gespitst zodat hij zo snel mogelijk iets kon opmerken. Al was het maar het geluid van pootstappen.. Al vond hij maar iemand anders, het was beter dan niks. Hij kon immers die andere vragen om te helpen zoeken... ja, dat klonk als een plan...
Met die gedachte begon de alerte Lurkingshade verder te lopen. Hij zorgde ervoor dat hij muisstil was... Nee, eigenlijk was het de spanning die ervoor zorgde dat hij zo stil was. Hij hield haast zijn adem in, angst had hem in zijn greep... "Lurkingshade!" Klonk er echter plots. "Lurkingshade!" Wel meteen keek ie op en schoot hij naar het geluid toe. Het was haar stem, daar was hij meer dan zeker van en het was duidelijk dat ook zij opzoek was naar hem... Betekende dit dat ze hem toch had gevolgd? Nee, ze kon ook gewoon bezorgd zijn omdat ze hem niet meer had gezien... Maar haar kennende... Sigh... Snel schoot hij langs struiken en planten heen, om in een mum van tijd bij haar te zijn. Ookal leek het allemaal nogal traag te gaan door de angst die hij voelde. Hij haalde diep adem en toen hij haar zag, kon hij eindelijk een zucht van zijn lippen laten. Hij opende zijn mond wat en besefte nu pas dat hij al die tijd niks had gezegd. Schok moest de oorzaak daarvan zzijn, schok en angst. "Roughflower!" zei hij meteen waarna hij naar haar toe liep en even zijn neus tegen haar schouder drukte. Hij hijgde, zijn poten trilden nog na van wat hij zojuist had meegemaakt. "Ben je in orde?"

Waar was hij nou? Roughflower bleef roepen, tot ze iets van een reactie kreeg. Ze luisterde goed en nam elke geur in zich op, maar de wind was niet gunstig. Maar toch ging ze die kant op, omdat ze verwachtte hem daar ergens te vinden, met de wind in haar rug. De felle lichten en het harde geknal van de botsing speelde zich nog eens af in haar hoofd en haar nek haren gingen overeind staan. Lurkingshade was geen slachtoffer geworden, dat wist ze zeker, dat kon niet anders. Nu niet, niet zo snel al. De cyperse poes kwam tot een halt en liet haar kop hangen. Dit was onbegonnen werk, misschien kon ze beter terug keren naar waar de richting waar Lurkingshade haar in gestuurd had. "Roughflower!" Nee, toch niet! Dat was zijn stem! Meteen sprong ze weer op. Lurkingshade kwam naar haar toe gelopen en duwde zijn neus in haar vacht. Ze spinde luid en gaf hem een kopje. Het was hij die vroeg of ze oké was. "Dat kan ik beter aan jou vragen," hakkelde ze met trillende stem en ze keek de kater onderzoekend aan. Voor wat ze kon zien markeerde hij niets, maar daar had ze weinig aan, gezien ze geen goede ogen had. "We kunnen beter terug gaan," zei ze vervolgens. Acefray kon hun wat geven tegen de schok zodat ze tot rust kwamen en daarna even slapen en natuurlijk de clan op de hoogte brengen van wat er gebeurd was. Dat was ook belangrijk, al was de vos dood en hoefde ze zich daar geen zorgen om te maken. Daarbij waren Roughflower en Lurkingshade allebei in leven, dat was dus ook goed. Maar jeetje, van een romantisch samen zijn naar dit. Dat was nog eens een plottwist.

Ze begon meteen luid te spinnen en hij reageerde door ook even te spinnen, maar zijn stem trilde nog wat waardoor het gespin minder stabiel klonk dan dat ie anders was. Toch was hij verdomd opgelucht nu hij haar had gevonden... Stel je voor dat er iets was gebeurd... Verdomme... "Dat kan ik beter aan jou vragen," Klonk er trillend van de tabby af en wel meteen keek hij bezorgd naar haar... Ze had dus staan kijken... En dat baarde haar verdomd veel zorgen nu... Hij werd er zelf heel erg bezorgd van. Het was namelijk niet gezond om zo'n dingen te ervaren... Right? "We kunnen beter terug gaan," Hij knikte even langzaam naar haar. Hm... "Ten eerste ja... Ik ben in orde..." zei hij zachtjes terwijl hij een lik over haar kopje gaf... Sigh... "Ik zal Tallshadow of Innerstar op de hoogte stellen van het ongeluk met de monsters," het was hem opgevallen dat er plots heel wat meer commotie was aan het thunderpath dan normaal, het zou dus beter zijn als ze het niet de dicht bij die plek riskeerden. Er was al een luid loeiend beest voorbij gevlogen met lichten die feller waren dan eender licht van een monster die hij al had gezien... "Dan kan jij meteen al wat gaan rusten... Okay?" zei hij bezorgd... Het was namelijk ook belangrijk dat zij nu wisten dat zijn vermoeden bevestigd waren... Zie je wel... gvd... Dit baarde hem nog meer zorgen... En nu er meer dingen aan zaten te komen waar hij zich over moest ontfermen, voelde hij de druk op zijn schouders enkel toenemen...

Roughflower was opgelucht toen Lurkingshade zei dat hij in orde was, toch liet ze haar neus nog eens goed over hem heen gaan, om er zeker van te zijn dat ze geen bloed zou reuken. Haar ogen had ze vrij weinig aan wat dat soort dingen betrof. Dat was heel lastig en ook heel vervelend. "Ik zal Tallshadow of Innerstar op de hoogte stellen van het ongeluk met de monsters," vertelde Lurkingshade vervolgens en Roughflower knikte. "Dat lijkt me goed, ja," stemde ze met hem in. "Dan kan jij meteen al wat gaan rusten... Okay?" Roughflower lachte en gaf hem een lik en sprong een beetje naar voren. "Hé, zolang ik niet drachtig ben kan ik heus nog wel dingen doen, hoor," verzekerde ze haar partner. Ze was alweer een stuk fitter en blijer nu ze wist dat Lurkingshade in orde was en de schok die ze had gehad, was alweer weg geëbd. Maar ze kon wel waarnemen dat er een hoop commotie was bij het Thunderpath, dus ze konden maar beter zo snel mogelijk weg gaan. "Laten we gaan, voor dat er nog meer problemen op ons pad terecht komen," vervolgde ze, wenkend naar het thunderpath en de felle lichten die ze kon waarnemen en volgens mij zag ze ook de schimmen van grote twolegs met vreemde voorwerpen, in ieder geval was de geur van twoleg akelig aanwezig. Zijzelf wenkte Lurkingshade mee, om vervolgens terug te keren naar het kamp.

Ze knikte even op wat hij voorstelde in verband met Inner en Tall... mooi zo. "Dat lijkt me goed, ja," Maar toen hij zei dat ze beter zou gaan rusten, begon ze wat te lachen... Dat snapte hij niet zo... Zij had vast een grotere shock dan haar, dan was het toch noodzakelijk dat ze meer rust kreeg dan hem... Nee? Hij kreeg een lik van haar... "Hé, zolang ik niet drachtig ben kan ik heus nog wel dingen doen, hoor," Hm... Hij knikte langzaam en haalde diep adem. "Je kan niet veilig genoeg zijn deze dagen," mompelde hij zachtjes. Hij was gewoon een beetje behoedzamer geworden, daar was toch niks mee? Het was vast een teken dat hij volwassen werd. "Laten we gaan, voor dat er nog meer problemen op ons pad terecht komen," Hij knikte en draaide nerveus met zijn oren. "I'm right behind ya," zei hij zodat hij alles een beetje achter hun in de gaten kon houden. Het was enkel en alleen omdat daar het... meest dreigende gevaar zat voor het moment... Anders was hij naast haar gaan lopen. Maar je wist nooit... En hij stond nog steeds op zijn toppen hierdoor, verdomme...

Ze vond de bezorgdheid van Lurkingshade zo lief en ze waardeerde het zeker, maar ze wou niet opgesloten worden in het kamp, dat gebeurde wel wanneer de kittens er waren, gezien ze natuurlijk ook niet op haar moeder ging lijken. Fawnstep was vaak genoeg weg geweest en dat was bijna de dood geweest van Roughflower als kitten. Ze was toen bijna verdronken. Bij de woorden van Lurkingshade glimlachte ze. "Het komt allemaal goed, lief," snorde ze, voor het eerst een koosnaampje gebruikend naar haar partner. Vervolgens gingen ze terug naar het kamp en mocht Roughflower voor hem lopen, dat deed ze en ze begreep dat Lurkingshade dit besliste puur voor hun, haar, veiligheid. Hij zou vlak achter haar zijn en daar had ze alle vertrouwen in, daarom liep ze ook op een snel tempo, met Lurkignshade achter haar, terug naar het kamp. Terug naar de veiligheid en eigenlijk wou ze toch wel een beetje tot rust komen. Dit was allemaal heftige shit geweest.

Topic uit?