[Special Patrol] Rat Investigation

Het was vroeg in de ochtend, de dag nadat Inner het kamp binnengekomen was en het schokkende nieuws dat ze een leven verloren had zijn oren bereikte. Tall zuchtte nog eens toen hij eraan terug dacht, zonde, zo onnodig een leven verliezen. Als hij erbij was geweest... Nu gingen zijn gedachten terug naar het gesprek wat hij met de leider gevoerd had, als hij erbij was geweest was het waarschijnlijk ook zo gegaan. Nog een zucht. Hopelijk waren zijn patrol leden snel wakker en konden ze vertrekken, dan had hij iets anders aan zijn hoofd. Bovendien wilde hij graag met zonsopgang op Carrionplace zijn, aangezien hij verwachtte dat de ratten dan nog niet op hun sterkst waren.

- Alleen voor Special Patrol Leden -

Hij had geluk, zijn patrol was snel wakker en ready to go. Never miste nog, maar Tall kende zijn vriend en ging ervan uit dat die vanzelf op zou duiken. Bovendien had hij expres een net iets te grote patrol gekozen zodat het niet zou uitmaken als eén iemand niet bleek mee te kunnen. Hij glimlachte naar Mosslily zodra die hem aansprak, en haalde zijn schouders eens op. "Ik zal beter slapen wanneer die ratten weg zijn, maar voor nu ging het ermee door," Antwoordde hij, met zijn ogen weer terug naar de twinkelende setting. Kon hij er wat aan doen dat hij er voor altijd uitzag als een vrolijke gozer die leuk was om mee te praten? Hij had officieel last van het Tom Cruise-syndroom, twinkelende ogen en veel glimlachen, soms zelfs grijzen. Na het antwoorden strekte hij zijn rug eens, en stond toen op. "Let's go guys," Mauwde hij, en keek de patrol aan, "Wij hebben een Carrionplace om te investigaten," Om eerlijk te zijn best gaaf, een soort NCIS-squad. Als Tall een mens was geweest en had begrepen wat dat was had hij het erg gaaf gevonden.

Daar was hij al, groot, zwart en met de gebruikelijke onvoorspelbaarheid. De serieuze blik maakte dat Tall ook serieus naar hem luisterde, en hij begreep meteen waar de ander het over had. Een hoofdknik volgde, en de kater gebaarde naar zijn vriend dat hij erop terug zou komen, nu snel even antwoord geven aan Seversnake en Mosslily. "Dat klopt ja, we zijn onder geen enkel beding enig soort interactie te hebben met de ratten," Hierbij keek hij zijn patrouille even stern aan. Hij was dan wel jong, maar niet dom. Hierna wendde hij zich weer tot Never, ze zouden er zo zijn maar er was voor zijn standaar 'de tijd is nu gekomen' praatje nog wel tijd zijn vriend te antwoorden. "Als je het niet vertrouwt moet je gewoon van een afstand bekijken," Mauwde hij hem toe, "Daar kunnen we ook iemand gebruiken om het over-all plaatje in de gaten te houden" Hij wilde niet dat een van zijn patrouille leden in de rug aangevallen zou worden door een of andere rat.

De zwarte kater vroeg hem of dat strategisch wel zo slim was, terwijl ze de carrionplace nu bijna opliepen. Tall knikte nog eens naar zijn vriend, duidelijk makende dat hij er zeker van was. De deputy stak zijn staart in de lucht om de rest even tot stilstand te krijgen. "We zijn er aangekomen, onthoud: alleen kijken, geen gevecht beginnen. Voor het geval de ratten iets anders in gedachte hebben zal Nevermind op een hoger gelegen plek gaan staan waar hij goed overzicht heeft, en ons op die manier rugdekking geven. Dan kan niemand verrast worden door een van die beesten," Hij rechtte zijn rug nog eens. "Laten we eens kijken waar die beesten allemaal zitten en hoeveel het er ongeveer zijn," Mauwde hij met een scheve glimlach, en draaide zich toen om. Laatste knik naar Nevermind, de carrionplace op. Het onderzoek ging van start.

Tall liep rustig de plek op, en keek wat in het rond. Dit was niet de eerste keer dat hij zo'n soort patrouille had, maar wel de eerste keer als leider, en dus was hij erop gebrand het goed te doen. Alert liep hij in de richting van een grote hoop, en begon deze te inspecteren op gaten. Want als er ratten waren, zouden er ook wel een soort holen zitten right? Dat was zijn logica tenminste.