Gossip buddies [+Jinx]

Het was een heerlijk zonnige dag, misschien iets te zonnig. Yu zocht de schaduw in een boom op. Het was comfortabel, en ze kon alles zien. Een briesje ritselde door de balderen, waar de poes volop van genoot. Ah, wat was dit weer heerlijk! Ook kon ze zo uitkijken naar honden of indringers. Nou ja, uitkijken... Kon dat ook met je ogen dicht? De bries bracht vele geuren langs, maar er was er eentje die haar oortjes overeind deed staan. Jinx! Die kater had ze lang niet gezien! Yu opende haar groene ogen en spiedde door de bladeren heen. Toen hij recht onder haar was, liet ze zich vallen. "Van onderen!" De lucht werd uit haar longen geduwd toen ze neerkwam, maar het was het hartstikke waard. "Hey ome Jinx," Grijnsde ze

Yuk, het was weer eens zo'n verschrikkelijke dag; zo'n dag dat je van schaduw naar schaduw moest hoppen in de hoop niet leven verschroeid te worden. Althans, voor hem dan. De zwarte kater had nogal moeite met zijn half-lange vacht op dagen zoals deze. Daarbij hielp het ook niet echt dat hij zich überhaupt al vreselijk voelde sinds hij hier was terug gekeerd. Hij liep maar een beetje rusteloos rond, niet wetend wat te doen. Stilzitten ging niet, maar echt wandelen in deze hitte werd hem ook niet makkelijk gemaakt. Dit was dan ook de reden dat de kater langs het hekje liep, zodat diens schaduw hem nog enigszins kon verkoelen, uiteindelijk kwam hij langs de oude boom waar hij vroeger zo vaak had gezeten. Toen hij meegenomen werd waren de takken kaal geweest, nu zaten ze weer vol met leven. Letterlijk leven.
"Van onderen!"Een kat viel uit de boom en belandde bovenop hem. De kater miauwde geschokt en draaide zich al om met uitgeklapte klauwen om zijn belager een lesje te leren, dit was totdat hij de zwart-witte vacht herkende. "Hey ome Jinx," De kater ontspande met een zucht en klapte zijn klauwen weer in, waarna hij een klagelijk geluid maakte. "Ik ga al bijna dood van de hitte dan springt zo'n dikzak zoals jij ook nog eens bovenop me, wil je me een hartaanval bezorgen ofzo?"Bromde hij zogenaamd kwaad, maar al snel gaf de kater haar een plagende stoot zodat ze van hem afgleed. Kort tikte hij haar wang aan als een begroeting, iets wat heel wat voor hem was gezien hij eigenlijk nooit affectie toonde. "Hey Yu."

Yu schaterde het uit toen Jinx schrok en een kreetje liet, voordat hij zich ontspande. "Ik ga al bijna dood van de hitte dan springt zo'n dikzak zoals jij ook nog eens bovenop me, wil je me een hartaanval bezorgen ofzo?" De poes gleed protesterend van hem af, en bleef lam op de grond liggen. "Dikzak? Ik kan er toch ook niks aan doen dat een opa zoals jij niks kan hebben!" Ze stak haar tong uit, en ging rechtop zitten. Ze schudde even, zodat het meeste zand en aarde van haar af zou vallen. "Nee hoor, je bent nog zo kwiek als een young-one." Ze knipoogde, en grinnikte kort. De kater tikte haar wang aan. "Hey Yu." Ze snorde, maar keek hem vervolgens wat ernstiger aan. "Kun je wel, zo lang weg blijven? Mij achterlaten met oersaaie, serieuze katten?" Ze liet haar gezicht vallen, en vroeg nu nieuwsgierig, "Maar serieus. Waar ben je geweest?"

Een melancholische blik kwam in zijn ogen te staan. "Mensen." Sprak hij uiteindelijk. Yu klemde haar kaken op elkaar. Die verdomde rechtlopers verpeste alles. Ze hadden de pech dat hun kamp zo dichtbij ze was, het was daardoor niet ongebruikelijk dat een kat van de aarde verdween door die vreselijke mensen. "Ik heb ooit samen met mijn broer als een echte kittypet geleefd, maar ben al gauw ervandoor gegaan, waarna ik dus hier ben gekomen. Maar natuurlijk moeten net die mensen waar ik vroeger bij hebt geleefd me vinden toen ik gewond was. Ze hebben me meegenomen en zijn verhuist, waardoor ik heel ver weg was beland." Haar bek zakte open. En hij was ontsnapt? Terug gekomen? Yu had nieuwgevonden respect voor Jinx, het is niet makkelijk om na een lange tijd weer in het ritme te vallen van de elite. Even gingen haar gedachten naar Zira, en hoe dit de relatie van de kater zou beïnvloeden. En zijn kits? Ophelia? Zo veel vragen, maar ze wou niet een bitter gesprek voeren. Gelukig leek de kater hetzelfde te denken. "Maar laten we het daar niet over hebben nu. Hoe gaat het met je?" Ze deed haar borst naar voren. "Beter dan ooit!" Sprak ze enthousiast. Elke dag leek zonnig voor haar, hoe heerlijk. Als ze wat meer hondentanden zou verdienen zou ze ook een apprentice krijgen, wat super zou zijn. "Je bent gegroeid." Een trotse grijns vormde zich op haar snoet. "Blijkbaar zijn de wonderen de wereld nog niet uit," Grapte ze. Ze had zo lang een baby-face dat ze dacht dat ze er nooit vanaf zou komen. Plots zag ze iets in de ogen van Jinx twinkelen. Ze kon er vergif op innemen dat die twinkeling niks goeds betekenen. "Die poes! Diegene die je leuk vond! Is dat nog iets geworden?" Ze was een beetje versteld. Oh ja, daar had ze hm over verteld. Fox was nu haar vriendin. Haar mate. Ze kreeg het een beetje warm. Ze haalde die adem. "Ze is mijn vriendin." Hardop zeggen klonk raar, maar goed. Ze begon te glunderen. "Het is me gelukt Jinx, ik heb een relatie, een partner!" In haar enthousiasme begon ze steeds harder te praten, maar ze werd er gewoon zo vrolijk van.

Jinx grinnikte bij haar woorden, nee, de wonderen waren de wereld zeker nog niet uit. Want hier zat een volgroeide poes tegenover hem, in plaats van de young one die hem ooit een kat had zien vermoorden. Het was eigenlijk een bijzonder begin van een vriendschap geweest. Als iemand hen ooit zou vragen hoe ze elkaar hadden ontmoet, zou dat nog eens een ongemakkelijk gesprek worden, heh.
Plots bedacht hij zich iets en zijn groene ogen fonkelden van de pretlichtjes waarna hij haar vroeg over de rossige poes waar ze hem ooit over had verteld. Ach, hij wist nog zo goed hoe nerveus ze was geweest toen ze erover begon en oh was hij benieuwd hoe die romance was afgelopen. "Ze is mijn vriendin."Aha! Dus toch! Yu begon te glunderen en het was het schattigste wat Jinx sinds tijden had gezien. "Het is me gelukt Jinx, ik heb een relatie, een partner!" Enthousiast begon ze steeds harder te praten. Jinx lachte oprecht en gaf haar een zachte stoot. "Shh, straks weet de hele Bloodclan het!" Sprak hij geamuseerd met een grijns op zijn gelaat "Gefeliciteerd Yu, doe d'r de groeten van me." Hij schonk haar een knipoog. "Hoe heet ze? Komop Yu, je weet dat je mij kan vertrouwen."Hij trok zijn beste puppy blik en wachtte geduldig op een antwoord.

Door haar enthousiasme klonk haar stem nogal hard. "Shh, straks weet de hele Bloodclan het!" Oh ja, Jinx had gelijk. Ze wist zichzelf te kalmeren maar haar blije smoel was niet weg te slaan. "Gefeliciteerd Yu, doe d'r de groeten van me." De poes grinnikte hartelijk. "Ik zal haar vertellen dat een onbekende oude kater haar de groeten doet," Knipoogde ze. "Hoe heet ze? Komop Yu, je weet dat je mij kan vertrouwen." Yu deed alsof ze heel lang en hard aan het nadeken was. "Nou nou, dat weet ik zojuist nog niet hoor. Kan jij die roddels wel voor jezelf houden?" Grijnsde ze. Het was heel fijn om met hem te praten. Ondanks het leeftijds verschil voelde het alsof ze met een van haar buddies aan het praten was.

"Ik zal haar vertellen dat een onbekende oude kater haar de groeten doet," Oh ja, dat was vast een zeker een geruststellende gedachte. Hij kon het niet laten even te grinniken. "Zo oud ben ik nou ook weer niet hoor."Sprak hij klagelijk, waarna hij zijn beste puppy blik trok en Yu erop aandrong om de naam van haar vriendinnetje met hem te delen. De zwart-witte poes deed alsof ze heel lang en diep na moest denken over de vraag. Jinx kon niets dan in spanning afwachten. "Nou nou, dat weet ik zojuist nog niet hoor. Kan jij die roddels wel voor jezelf houden?" Hij trok een poeslief gezicht en knikte. "Maar natuurlijk Yu! Waar zie je me voor aan?" Hij greens breed. "Ik zou het alleen maar de hele Bloodclan en je vader vertellen, that's all." Hij lachte even kort. Hij vond het heerlijk om het Yu te praten, te roddelen, als je het zo wilde noemen. In haar bijzijn kon hij zich heerlijk kinderlijk en plagend gedragen. Of dat een goed iets was, tja, who cares? "Nee maar echt, je geheimpje is veilig met mij." Klonk zijn stem nu wat serieuzer. Hij haalde zijn klauw langs zijn bek en deed alsof hij deze dichtritste.