Trespasser

Innerstar vernauwde haar ogen bij het antwoord van Bearpaw, maar verder zei ze niets. Het was aan Butterstar om deze apprentice een goed lesje te leren, niet aan Innerstar. Hem terug brengen onder begeleiding van twee Shadowclanners zou al een straf op zich zijn. Hij had echter wel geluk, want er waren ook Shadowclanners die hem in eerste instantie aangevallen zouden hebben, gezien hij wel een prooi gevangen had. De tijd ging voorbij en de zon begon al wat lager te staan. Zo groot was de afstand tussen Shadowclan en Riverclan.
Innerstar wist waar het kamp van Riverclan zich bevond en had dus ook geen moeite om deze te vinden samen met Waspsting en de Riverclan apprentice. Bij het Riverclan kamp stapte Innerstar naar binnen. Nog niemand wist van haar leiderschap af, behalve de katten van Windclan. "Ga maar het kamp naar binnen en haal je leader maar op," sprak Innerstar tegen Bearpaw, terwijl ze de apprentice voor liet en zelf vervolgens naar binnen stapte met Waspsting bij haar zijde.

OOC: Eerste posts voor Waspsting, Bearpaw en Butterstar, daarna open!

Hij keek zenuwachtig naar de deputy en de warrior. Bij de zwarte kat haar woorden knikte hij en glipte hij snel het kamp binnen. In zijn pels zat nu Shadowclangeur en die begon met de wind mee te drijven. Katten keken fronsend om. Bearpaw sloop bijna in de richting van de leaders den. Hij rook zijn eigen angstgeur. Het prikte lelijk in zijn neus. Met een grote zucht stak hij zijn kop door het riet. "B-butters-star?" Hij had niet gehaperd bij de Shadowclankatten, maar nu wel. Hij wilde Butterstar niet kwetsen met zijn gedrag. Zijn borstkas ging snel op en neer. "H-het spijt m-me... Er is ook be-bezoek." Voorzichtig kroop hij een beetje naar achteren. Omkijkend naar Innerghost en Waspsting.

Innerstar wist haar weg hier, dat was een voordeel, aangezien Waspsting nog geen enkele keer eerder in het RiverClan kamp geweest was. Het territorium had ze zich wel eens op gewaagd, vooral toen ze apprentice was, maar het kamp had ze nooit eerder gezien. Zij aan zij stapten Innerstar en Waspsting de ingang door en de zwarte kattin miauwde tegen Bearpaw dat die zijn leidster moest halen. De kater liep bang richting de den van - wat ze aannam - Butterstar en ze keek er met een klein beetje medelijden naar. Toch was dit niet van haar houding af te lezen en hield ze haar ogen strak op de apprentice gericht zonder te knipperen. Het was zijn eigen schuld. Rustig wachtte ze tot Butterstar erbij zou komen.

Haar ijzige blauwe blik volgde het gestalte van Bearpaw wie naar de leaders den ging, omringd door riet. Ze vernauwde haar ogen en wachtte af. Het deed de Shadowclan leader goed om te zien hoe nerveus de apprentice was. Het was maar goed om te zien dat de apprentice wist dat hij fout zat. Het duurde niet lang of Butterstar stak haar kop door het riet. "Innerghost, Waspsting, wat een.. verrassing is dit," klonk de stem van Butterstar. "Innerstar nu," verbeterde de Shadowclan leader de Riverclan leader. "Shrewstar is omgekomen in een gevecht met vossen," vertelde Innerstar.
"Wat kan ik voor jullie betekenen?" Vroeg de Riverclan leader. Innerstar stapte wat naar voren en richtte haar blauwe blik op Bearpaw. "Mijn warrior hier, trof deze apprentice op ons gebied waar hij een konijn heeft gedood," vertelde ze. "Dat is tegen de warrior code. We hebben hem dus terug gebracht naar jouw kamp," vervolgde Innerstar, de reactie van Butterstar afwachtend. De glans in Innerstar's ogen waren neutraal met een licht vriendschappelijk tintje. Ze mocht Butterstar namelijk graag, voor een Riverclan kat en had respect voor de leader. Dit had verschillende redenen.

Bearpaw luisterde gespannen naar het gesprek. Voor het eerst voelde hij zich niet bepaald thuis in zijn eigen camp. Wat hij toen hoorde maakte het allemaal erger. Inner...STAR hij had naast de nieuwe leidster gelopen. Brrr... "Dat is tegen de warrior code. We hebben hem dus terug gebracht naar jouw kamp." Hij keek naar Butterstar, haar reactie afwachtend. Angstig schuifelde hij met zijn poten. Zou hij straf krijgen? En erger nog, wat zou zijn straf zijn? Nooit warrior worden... Hij keek weer naar beneden. Dit was too scarry

Butterstar leek hun bezoek positief aan te nemen, wat goed was. Innerstar vertelde wat er gebeurd was, en toen Waspsting genoemd werd knikte deze naar de RiverClan leidster. Hoewel ze respect had voor iedere high rank, vond ze haar eigen clan - ShadowClan - beter en hogerop staan dan de rest, maar dat liet ze niet merken. Toen Innerstar klaar was met het vertellen van wat er gebeurd was, richtte iedereen hun blik op Butterstar, om af te wachten wat er zou gebeuren. Waspsting en Innerstar hadden het recht om hier te blijven wachten, zodat ze konden weten wat voor straf Bearpaw zou krijgen.

Silvercloud was, net zoals vele andere katten van Riverclan, uit haar den gestapt bij de geur van Shadowclan die het kamp binnen drong. Zelf bleef ze in de buurt van de nursery. Ze wilde in de buurt zijn bij haar 3 kittens. Sinds ze haar 4de kitten, Lionkit, naar de twolegs had gebracht, had ze Butterstar vermeden. Ze was dan oo niet van plan om naast haar te gaan staan. Lionkit was namelijk nog geen dag geleden weg gebracht en Silvercloud moest nog steeds een excuus zoeken voor zijn verdwijning. Ze kon natuurlijk ook gewoon zeggen wat ze gedaan had, maar ze wist niet hoe de rest van de clan hierop zou reageren. Haar partner, Panthergrowl, had er ook al niet al te best op gereageerd. Even trok ze met haar oortjes toen ze zag dat Innerghost, die blijkbaar nu Innerstar was, samen met een andere warrior in gesprek was met Butterstar. Haar blik bleef niet op hen hangen, maar ging eerder naar Bearpaw, die ineengedoken naast de andere zat. Iets in haar wilde hem gaan troosten, geruststellen, maar de andere kant zei haar dat ze gewoon moest blijven zitten waar ze zat. Om te vermijden dat ze toch naar voren zou stappen, trok de poes zich terug in haar den. Dan kon ze misschien nog eens gaan nadenken over hoe ze het probleem van Lionkit aan Butterstar moest uitleggen, als Panthergrowl het al niet aan haar verteld had.

Innerstar zag hoe nog een kat zich bij hen voegde, maar toch wat afstand hield. Een Queen, vermoedelijk, maar Innerstar hielt niet al te lang haar blik op de Riverclanner gericht. Ze meende haar naam wel te weten van Gatherings; Silvercloud.
"En hier ben ik denkend dat Riverclan alleen maar vis vreet." Innerstar haalde haar schouders op. "Ik dacht t zelfde," reageerde ze op t gemompel van de Riverclan leader. Innerstar luisterde naar de woorden die Butterstar uitsprak naar Bearpaw. Hierdoor verplaatste de blik van de Shadowclan leader zich naar de ineengedoken Riverclan apprentice. Zijn reden had ze al gehoord, maar ze was benieuwd of de kater zich bij hetzelfde verhaal kon houden. Bij de volgende woorden van Butterstar kroop het mondhoekje van de beruchte Shadowclan poes een stukje omhoog, niet opvallend, maar het gebeurde wel. Vervolgens beval de Riverclan poes Bearpaw om de waarheid te spreken, wat hij ook maar zeker wel kon doen.

Bearpaw zijn oren lagen naar beneden. Ze hadden de typische pers-lengte. De kater luisterde geduldig tot het zijn tijd was op te spreken. Angstig en vlug maakte hij oogcontact met Butterstar, maar hij keek snel weer weg. "... Er was een konijn overgelopen van Windclan gebied. Het was een heel dik konijn en... ik... het kon zeker vele monden vullen dus ik ging er achterna." Hij schuifelde met zijn poten. Het was niet geloofwaardig, maar wel de waarheid. Hij klonk trouwens nooit geloofwaardig. Of hij lachte of piste bijna in z'n 'broek'. En dat was duidelijk hoorbaar. De apprentice slikte en ging verder. "En u weet wel... als u het wil hebben let je op niets anders...en...dus na een tijdje kreeg ik het te pakken. Ik was er al lang achter aan het rennen en dat klopte niet, dus keek ik om me heen en..." Hij keek naar de twee respectvolle warriors van Shadowclan. Met het puntje van zijn staart duidde hij Waspsting even aan. Beleefd natuurlijk. "Toen kwam zij."

Butterstar maakte een humoristische opmerking maar Waspsting kon er niet om lachen. Ze ging hier het liefst mogelijk zo snel weer weg en als ze hun tijd zouden verdoen aan grapjes maken stonden ze hier morgen nog. Het was wel goed dat de RiverClan leidster hen leek te vertrouwen op hun woord, wat ervoor zorgde dat het respect van de senior warrior voor de ander wat groeide. Bearpaw deed zijn verhaal, en ze knikte. Het was hetzelfde verhaal als dat hij aan hen verteld had, en ze geloofde hem wel. Hij leek doodsbang te zijn, dus een echte regelbreker kon hij niet zijn. Had ze ook niet van hem verwacht. Hij sloot zijn verhaal af met 'toen kwam zij' en kort trok ze haar wenkbrauw op. In haar oren had het niet zo beleefd geklonken, maar ze zou er nu geen punt van maken. Ze wilde niet dat de ShadowClan nu een slechte naam zou krijgen. "Klinkt wel zoals hoe hij het aan ons verteld heeft." merkte ze op en keek Butterstar aan. "Wat vindt u een gepaste straf voor hem?"

Een licht geirriteerde zucht kwam over haar lippen toen ze naar Bearpaw keek. Hij was nog jong maar hij had beter moeten weten. Dit was gewoon hopeloos. Ze zou zichzelf nu moeten verontschuldigen tegenover de shadowclanners in haar eigen kamp. Haar staart trilde heel even van lichte irritatie terwijl ze naar de twee shadowclanners en Bearpaw keek. "Bearpaw.." Mompelde ze met een lichte zucht en schudde haar hoofd langzaam. "Hoewel je geen prooi gestolen hebt van de Shadowclanners was dit duidelijk wel je bedoeling. Daarnaast ben je een border overgestoken en daarmee niet alleen de regels verbroken maar mogelijk ook het verbond tussen Shadowclan en Riverclan in gevaar gebracht. Alles wat jij doet heeft invloed op de rest van de clan. Je draagt een verantwoordelijkheid tussen je schouderbladen Bearpaw. Je hebt me telleur gesteld." Haar ogen schoten heel even richting de elder den en knikte langzaam. "Je hebt sowieso een week lang de taak om de elder den en de nursery te verschonen en de elders te verzorgen, in je eentje. Je warrior training zal je dus een week lang niet kunnen uitvoeren en je mag niet in je eentje het kamp verlaten. Vanavond zal je niet eten." Met een zwiep van haar staart stuurde ze de apprentice weg. "Ga muizengal ophalen bij Fairfaith en controleer de elders op teken." Na die woorden draaide ze zich bij naar Innerstar. "Kunnen wij spreken? Alleen?" Zonder nog echt op antwoord te wachten draaide de leader zich om en liep naar haar den met licht vernauwde ogen van de shadowclan warrior naar haar leader kijkend en wachtte op reactie van Innerstar.

Met een goedkeurende blik luisterde Innerstar naar de woorden van Butterstar. De straf die gegeven werd aan Bearpaw klonk goed in haar oren en elk woord beviel haar. Een quarter moon mocht dan kort zijn, het was wel enorm veel dat hij doen moest in een quarter moon. Vervolgens vroeg Butterstar of zij konden spreken. "Natuurlijk," spark Innerstar koeltjes, nog een korte blik op Bearpaw richtend, waarna ze Butterstar volgde. Ze gebaarde naar Waspsting dat zij hier gewoon moest wachten. In de den van Butterstar kwam Innerstar tot een half "Wat wil je met mij bespreken, Butterstar?" Vroeg Innerstar op een kalme, rustige toon met haar gebruikelijke lage stem met weinig emoties er in.

Bearpaw staarde naar beneden. Hij zuchtte. Een degelijke straf oké. Hij moest moeite doen om een zucht binnen te houden, dat zou respectloos zijn. "Je draagt een verantwoordelijkheid tussen je schouderbladen Bearpaw. Je hebt me telleur gesteld." Dat galmde door zijn kop. Hij liet zijn oren hangen en sjokte weg naar Fairfaith. Dat hij nesten moest uit kuisen, het eten enal boeide hem niet veel. Het was de teleurstelling die hem diep kwetste. Hij had nog sorry willen zeggen, maar daar had ze geen tijd voor gehad. Natuurlijk, wie had nu tijd voor een irritante apprentice die regels brak.

- Sorry voor de late reactie