Feeling so Devastated

Onderwerp: Feeling so Devastated zo 31 jul 2011 - 17:06

De geur van haar zus kon ze ruiken toen ze langs de Nursery liep, op weg naar buiten, waar niemand haar kon zien. Waar niemand haar kon vergelijken met degene van wie die geur afkomstig was. Ze was al een lange tijd down geweest, maar op de één of andere manier leek dat nu een dieptepunt bereikt te hebben. Ze voelde zich buitengesloten, al kwam dat omdat ze met niemand contact zocht. Ze voelde zich alleen, verlaten.. Dewstream keek met een nijdige blik naar de Nursery, sloeg geïrriteerd met haar staart. Veel katten waren al gaan jagen, of andere geweldig behulpzame dingen aan het doen. Dingen die zij veel beter konden dan de grijze kat die hier met ontzettend veel wrok stond. Ze moest het op iets af reageren, op iemand.. De poes wist alleen niet op wie. Wie zou er überhaupt naar haar luisteren? De enige die dat zou doen was mama, of haar zus misschien. Haar zus.. Honeyfeather. Ze was vlakbij, misschien kon ze haar vertellen hoe ze zich voelde, wat er haar al zolang dwars zat. Maar terwijl ze naar de Nursery liep veranderde die hoopvolle gedachte. Haar zus zou haar medelijdend aankijken, zeggen dat het wel goed kwam omdat zij het ook goed had. Honey had het altijd al goed gehad; ze had alles wat ze zich kon wensen, alles wat Dewstream niet had. De donkere wolk die haar leek te achtervolgen verdichtte zich spontaan boven haar hoofd. Maar nu ze er toch bijna was, kon ze net zo goed haar zegje doen. Kon ze net zo goed vertellen wat er op haar hart lag. 'Honeyfeather?' riep ze de Nursery in. Haar stem verried niet veel van hoe ze zich voelde, omdat ze hem vlak en lusteloos hield. Het verdriet zou vanzelf wel opborrelen..

~Honey :3~

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated zo 31 jul 2011 - 19:10

With your terrified faith you attempt to make up*
You lay out your case like the enemy.
But all that you got through dirty white lies,
You're finding the correct way of blaming me for your crimes.

Would you talk to me?
Don't walk or run away.
I'm onto your yesterday
With empty eyes.

Lichte regendruppels tikten neer op de bladeren die de nursery al zo lang beschutten. Sommige bladeren bogen door, maar het bleef vooral stil in de nursery. Een lichte honingkleurige poes lag daar opgekruld in haar nest, haar amberkleurige ogen gesloten. Eventjes hier ze haar kop op en hief ze haar staart omhoog, 4 kittens onthullende die tegen haar aan sliepen. Eén voor één gaf ze ze een lik over hun kopjes, om zeker te zijn dat ze echt sliepen. Met een vertederde blik in haar ogen drapeerde ze haar staart weer over ze heen. Het was stilletjes in de nursery, veel kittens waren apprentices geworden, maar de hare nog niet. Haar klauwen jeukten om weer eens te gaan jagen en patrouilles te lopen, maar dat kon nog niet. Ze moest er zijn voor haar kittens. Ze legde haar kop op haar sneeuwwitte poten, en sloot haar ogen weer. Maar na een paar hartslagen openden haar ogen zich weer en spitsten haar oren zich. Ze hoorde voetstappen. Hoopvol staarde ze naar de uitgang van de nursery, zou er iemand op bezoek komen? Al snel riep er een stem naar binnen, die ze na een paar secondes identificeerde als Dewstream. "Dewstream," Miauwde Honeyfeather zachtjes maar verrast, "Kom binnen, maar wel zachtjes, de kittens slapen," Fluisterde ze, al waren haar ogen nog steeds opengesperd in verrassing. Het leek wel alsof haar zus haar gemeden had de laatste tijd, het deed pijn, maar nu was ze er in ieder geval.

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated ma 1 aug 2011 - 19:44

- Mooie Lyrics erbij :3 -

'Dewstream,' hoorde ze als antwoord, zachtjes en verrast. Verrast dat ze nog steeds niet weggelopen was, of verdronken in zelfmedelijden? Honeyfeather was vast niet blij haar te zien, anders had ze niet zo verrast geklonken. En ja, het begon gelijk met een verwijt; ze moest zachter doen. Dewstream drukte haar tanden op elkaar en forceerde een glimlach. 'En hoe gaat het met jou en de kittens?' vroeg ze, uiterlijk nog rustig. Wedden dat het wel goed zou gaan, met zij die alles had? Wedden dat ze het erin wilde wrijven, dat ze haar wilde laten voelen dat zíj wel succesvol was, in tegenstelling tot haar 'o zo geliefde' zus? Dewstream deed haar oren een heel klein stukje naar achteren en deed een paar stappen naar voren, gaf haar zus niet eens tijd om te antwoorden op haar vraag omdat ze bijna direct vervolgde. 'Natuurlijk gaat het goed, met jou gaat altijd alles goed,' zei ze, luchtig. Misschien zag het er nu nog uit als een grapje, maar Honeyfeather zou snel weten dat ze serieus was, bloedserieus. 'Want zo'n knappe kat als jij heeft alles, een partner, kittens, succes, geluk.. StarClan lacht naar je, zusje,' mauwde Dewstream. Ja, naar Honeyfeather lachte het lot, vol hoop. Naar haar.. draaide het de rug toe. Dewstream probeerde niet langer haar woede weg te slikken. 'Want ja, jij was altijd al beter dan mij. Ik was altijd degene over wie geroddeld werd, terwijl jij opgehemeld werd, omdat je zo veel beter was dan je mislukte zus!' De woede begon door te klinken in haar stem. Zij, met haar muisgrijze vacht, tegenover haar zus met een prachtige vacht, honingkleurig.. Zij had zoveel meer dan Dewstream. De poes had haar oren verder naar achteren gedaan en wachtte nu op commentaar, als dat al uit haar zus zou komen. Ze moest haar woede op iemand afreageren, op de enige die waarschijnlijk naar haar zou luisteren..

- Ik hoop dat je er wat mee kunt ^^ -

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated ma 1 aug 2011 - 19:54

Vriendelijk knipperde Honeyfeather naar haar zusje, en kwam iets overeind uit haar nest. Al bleef ze stil zitten, en maakte ze elke beweging heel voorzichtig. Ten eerste wou ze haar kits niet wekken, en ten tweede, er was iets met Dewstream, ze kon er alleen haar poot niet op leggen. 'En hoe gaat het met jou en de kittens?' Vroeg Dewstream haar. "Het gaat prima," Miauwde Honeyfeather met warme stem, haar staart iets omhoog houdende zodat de kittens zichtbaar werden, "Ze groeien goed, en Flintkit doet me aan jou denken" Miauwde ze, het enige grauwe katertje tussen de 3 rosse aanwijzende met haar neus, duidende dat ze nog wel aan haar zus dacht. 'Natuurlijk gaat het goed, met jou gaat altijd alles goed,' Vervolgde Dewstream. Honeyfeather's oren gingen iets naar achter, er was iets heel erg mis. 'Want zo'n knappe kat als jij heeft alles, een partner, kittens, succes, geluk.. StarClan lacht naar je, zusje,' Vervolgde Dewstream. Honeyfeather voelde zich misselijk worden. 'Want ja, jij was altijd al beter dan mij. Ik was altijd degene over wie geroddeld werd, terwijl jij opgehemeld werd, omdat je zo veel beter was dan je mislukte zus!' Nu gingen Honeyfeather's oren plat in haar nek. "Dewstream.. ik had geen idee dat je je zo voelde.." Stamelde Honeyfeather, haar ogen wijd, maar haar staart weer beschermend over haar kittens heen leggende, voor de zekerheid.

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated wo 3 aug 2011 - 20:09

'Het gaat prima,' wist Honeyfeather ertussendoor te gooien. Natuurlijk, ze kon niet wachten tot zij was uitgepraat. Zo ging het altijd met iedereen, niemand nam de moeite om naar haar te luisteren. Niemand wilde ook maar weten wat zij te zeggen had, omdat het waarschijnlijk toch niets goeds zou zijn. Dat dachten ze te zien in haar ogen, de weerspiegelde pijn die ze zelf veroorzaakten.. Ze hoorde nog vaag iets over Flintkit, die wel op haar leek. 'Ik hoop voor hem dat hij niet op me lijkt,' snauwde ze. 'Ik hoop dat het lot hem gunstiger gezind is,' voegde ze er nog aan toe. Wat wilde haar zus doen? Haar inwrijven dat er een betere versie van haar bestond? Het viel Dewstream op dat Honeyfeather zich niet op haar gemak voelde. Hoe kon het ook, zij was in de buurt. Het zwarte schaap van de familie, niet? 'Ik had geen idee dat je je zo voelde,' zeurde Honeyfeathers stem door. 'Nee, natuurlijk niet! Waarom zou je ook aan mij denken? Waarom zou je je ook zorgen om me maken? Ik ben toch niet belangrijk! Voor de Clan niet, voor jou niet, voor NIEMAND!' Ze haalde zwaarder adem en had haar oren plat gelegd. Dewstream richtte haar blik strak op Honeyfeather en deed een stap naar voren, had het idee dat ze haar nagels bijna uit moest klappen, al hield ze het nog tegen. 'En jij hield ze nooit tegen als ze over me praatten, dus probeer het niet goed te praten. Je wil me weghebben, net als iedereen. Je wil gewoon dat ik nooit bestaan had. Nou, dan kan ik je geruststellen; ik wilde dat ook!' Ze schreeuwde de laatste woorden onderstrepend met de laatste wanhoop die ze nog kon opbrengen.

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated wo 3 aug 2011 - 20:16

Honeyfeather haalde diep adem, en streelde geruststellend over haar kittens heen. Diep in zich hoopte ze dat niet wakker werden, ze verdienden het niet om dit aan te horen... 'Ik hoop voor hem dat hij niet op me lijkt,' snauwde Dewstream haar toe. 'Ik hoop dat het lot hem gunstiger gezind is,' Pijn glanste in Honeyfeather's ogen, scherp en rauw, en ze trok haar kop naar achter alsof ze net een klap in haar gezicht had gekregen. "D-dewstream.." Stamelde ze geschrokken. 'Nee, natuurlijk niet! Waarom zou je ook aan mij denken? Waarom zou je je ook zorgen om me maken? Ik ben toch niet belangrijk! Voor de Clan niet, voor jou niet, voor NIEMAND!' Ging Dewstream door, er was geen houden meer aan. "D-dewstream kalmeer!" Stamelde Honeyfeather, haar ogen werden vochtig en haar oren waren plat in haar nek gelegd. Weer legde ze haar staart beschermend over haar kittens heen. . 'En jij hield ze nooit tegen als ze over me praatten, dus probeer het niet goed te praten. Je wil me weghebben, net als iedereen. Je wil gewoon dat ik nooit bestaan had. Nou, dan kan ik je geruststellen; ik wilde dat ook!' Schreeuwde Dewstream nu. Honeyfeather kwam half overeind dit keer. "Hoe kun je dat zeggen Dewstream!" Riep ze uit, haar stem overslaande in paniek, "Je hebt geen flauw idee hoe vaak ik je in bescherming heb genomen! Hoe vaak ik je heb geholpen! Ik heb zelfs patrouilles gelopen omdat jij weer eens aan het 'wandelen' was zodat jij geen problemen zou krijgen! Je bent mijn zusje!" Haar stem werd weer zachter, "En ik houd van je...."

-Kits van Honeyfeather mogen ontwaken en dit aanschouwen btw-

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated wo 3 aug 2011 - 20:28

Honeyfeather bleef haar naam stamelen, bleef haar proberen te kalmeren. Tja, ze mocht natuurlijk geen schade oplopen aan haar reputatie en een schreeuwende zus hielp daar voor geen meter bij. Dewstream zag de pijn in haar ogen niet, voelde slechts de pijn die ze al manen opkropte en die ze er voor het eerst uitschreeuwde. Tegen de enige die haar nog kon helpen. Het was te laat; ze had zichzelf totaal opgegeven, en probeerde nu wanhopig het lot de schuld te geven. Honeyfeather kwam half overeind en riep iets terug, met overslaande stem. Hoe vaak ze in bescherming genomen was? Met patrouilles meelopen? Dewstream boog haar kop een beetje, alsof ze iets moest incasseren. Ik houd van je.. Kon ze meer liegen? 'Ik heb het opgegeven,' mompelde ze, niet wetend waarom die woorden haar invielen. Ze was ze ook zo weer vergeten, zag de waarheid die ze zelf verstopt had over het hoofd. 'Waarom blijf je dat zeggen, Honeyfeater?' Ze keek op, nog steeds boos, maar nu met tranen in haar ogen. 'Waarom lieg je tegen me, als je toch zoveel van me houdt?' Een onmogelijk iets; als ze zou liegen zou ze niet van haar houden, waardoor het onmogelijk was om te liegen én van haar te houden, wat Dewstream nu ook stelde. In haar verloren wereld kon het niet. 'Waarom blijf je doorgaan? Zeg gewoon de waarheid! Doe me niet meer pijn..' Dewstream groef met haar nagels in de grond van de Nursery, waar ze naar staarde in de stilte die ze liet vallen. Alles ging zo verschrikkelijk mis, maar ze had de kracht niet meer om weg te lopen..

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated do 4 aug 2011 - 0:12

Tigerkit opende haar ogen langzaam. Het gepraat van haar moeder en een andere poes had haar oortjes bereikt. Slaapdronken schuivelde Tigerkit een beetje langs de vacht van haar moeder. Pas toen ze voelde hoe gespannen Honeyfeather was deed ze de moeite om op te kijken en ging ze zitten. Eerst keek ze haar moeder aan, daarna ging haar blik gestaag naar Dewstream. Dit was de zus van Honeyfeather als ze het goed had. 'Tante' piepte ze. De honingkleurige poes deed haar staart beschermend om haar en haar nestgenoten heen. Er was iets niet pluis, dat was makkelijk te zien. 'Waarom blijf je doorgaan? Zeg gewoon de waarheid! Doe me niet meer pijn..' hoorde ze Dewstream zeggen. Wat zou de muisgrijze poes daarmee bedoelen. Vragend keek ze haar moeder aan. Geen idee wat ze in deze situatie zou moeten zeggen.

[Inspi is laag laag laag]

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated do 4 aug 2011 - 10:35

'Ik heb het opgegeven,' mompelde Dewstream tegen haar, Honeyfeather´s oren gingen langzaam hangen. 'Waarom blijf je dat zeggen, Honeyfeater?' Dewstream keek haar recht aan, zoveel haat.. zoveel verdriet.. zoveel pijn.. Alles leek wel een grote wervelwind in Dewstream´s ogen. Een mix die de rillingen over haar rug liet lopen. Waar waren de andere queens? Waar waren haar clan genoten? Konden ze haar niet even helpen nu haar zus zo deed?.. 'Waarom lieg je tegen me, als je toch zoveel van me houdt?' De woorden van Dewstream waren ijskoud. Ondertussen voelde ze beweging onder het puntje van haar staart, nu voelde ze een ijskoude klauw om haar hart grijpen. Tigerkit was wakker geworden. Lichte misselijkheid borrelde op in haar buik. Niet goed.. totaal niet goed... Ze boog haar kop naar Tigerkit toe en gaf haar een lik over haar kop. "Ga maar weer lekker slapen meisje van me.. er is niks aan de hand.." Miauwde Honeyfeather zachtjes. 'Waarom blijf je doorgaan? Zeg gewoon de waarheid! Doe me niet meer pijn..' Miauwde Dewstream. Honeyfeather keek weer op, haar staart om Tigerkit en haar andere kits heen krullende. "Dewstream, waarom zou ik tegen je liegen? Wat voor nut zou dat hebben?" Miauwde Honeyfeather, nog steeds proberend om logica te openen. "Dewstream, kom mee naar buiten, de nursery is benauwd, daar kunnen we verder praten. Frisse lucht is fijn." Probeerde Honeyfeather.

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated do 4 aug 2011 - 19:17

Emoties sleepten haar mee, gaven haar geen moment rust, als ze dat ooit al had gehad. Dewstream zuchtte, kon niet geloven dat het zo ver gekomen was. Zocht StarClan een ziel om te pijnigen, zodat ze op iets neer konden kijken, zodat ze nog een beetje soap hadden? Was zij degene die nergens toe deed, voor niemand of slechts voor zichzelf? Haar zus zag er verslagen uit, wat haar niet hielp met over de woede heen komen. Ze had er tegen gevochten, ooit.. Nu liet ze zich erin onderdompelen, in de hoop ooit weer boven te komen.
'Tante?' Een zacht stemmetje bereikte haar maar net, door alle egoïstische gedachten heen. Dewstreams blik vloog naar beneden. Een kit. Van Honeyfeather, om precies te zijn. Haar geluk, alles wat haar gegund was, wat haar geluk onderstreepte. Een kitten.. Dewstream drukte haar tanden op elkaar. Dit ging uit de hand lopen, zo gigantisch uit de hand lopen.. maar op de één of andere manier leek dat wat ze wilde bereiken, misschien niet bewust, dan wel onbewust. Voor één keer leek heel haar wezen naar aandacht te schreeuwen op een onmogelijke, ongerechtvaardigde manier. De kitten bewoog opnieuw. Haar zus verloor onmiddellijk alle aandacht voor haar, de aandacht waar ze zo naar verlangde. Waarom zou ze liegen? Paranoia kwam bovendrijven. 'Ja, waarom? Vraag dat eens aan de rest van de wereld! Iedereen liegt, Honey, iedereen..' Haar zus wilde niet met haar praten, dat werd duidelijk. Ze wilde haar weg, net als altijd, net als iedereen. Dewstream keek haar recht aan. 'Ik wist het,' siste ze, bijna ongelovig. 'Ik WIST HET! Je wilt me WEG, net als iedereen!' Dewstreams verdriet was nu helemaal omgezet in woede, als een verkeerde scheikundige reactie. Het was te laat om zich nog in te houden. En als om dat te illustreren, deed ze nog een stap naar voren en sloeg ze - totaal naast - Honeyfeather, met haar poot, de klauw nog niet uitgeslagen, al zou dat niet lang meer duren..

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated vr 5 aug 2011 - 16:11

Diep haalde Honeyfeather adem, om nog maar iets te kalmeren, zover ze dat kon. Dit was gewoon te gek voor woorden geworden. Hoe kon haar zus zoiets zeggen? Oke, haar zus was altijd al een vreemde eend in de bijt geweest, maar dit was toch van de zotten? 'Ja, waarom? Vraag dat eens aan de rest van de wereld! Iedereen liegt, Honey, iedereen..' Miauwde Dewstream. Honeyfeather vernauwde haar ogen nu, hoe kon ze tot haar zuster doordringen? Haar ideeën raakten op. "Hoe kan de wereld eerlijk zijn? Als je liegt naar jezelf, Dewstream?" Miauwde ze toen maar, misschien zou dit helemaal verkeerd vallen, maar misschien zou dit Dewstream uit balans brengen, net genoeg om tot haar door te dringen. Dit was haar wel eens vaker gelukt op deze manier, en wie weet, werkte het dit keer weer? Nee, op dit moment was Dewstream een schip dat afstevende op een ijsschots. 'Ik wist het,' siste Dewstream. Honeyfeather drukte Tigerkit iets dichter tegen zich aan, biddende dat de kleine kit haar mond zou houden. 'Ik WIST HET! Je wilt me WEG, net als iedereen!' "Ik wil je niet weg Dewstream," Riep Honeyfeather uit. Daarna trok ze haar kop geschrokken terug. "D-dewstream.. w-wil je me verwonden?" Vroeg ze met grote ogen, haar oren plat, waardoor ze er ineens weer heel jong uitzag.

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated vr 5 aug 2011 - 18:16

Cherrykit schrok wakker van een harde stem en keek vlugtig om haar heen. Ze had niet verwacht om op deze manier wakker te worden en haar ogen werden groot toen ze een andere poes in de nursery zag naast haar moeder. Ze herkende de poes meteen, het was haar tante en ze keek de poes met grote ogen aan. Ze begreep niet waarom die zo van slag was, wat was er gebeurd? Het enige wat ze kon doen was haar mond houden en luisteren. Ze kon er gewoon niks aan doen, dit was nou net iets wat ze niet had verwacht en ze wist niet hoe ze hiermee om moest gaan. Ze keek naar haar moeder en probeerde daar uit te vinden wat er aan de hand was, maar ze kreeg geen antwoord. "Ik wist het." Hoorde ze Dewstream zeggen. "IK WIST HET! Je wilt me WEG, net als iedereen!" Cherrykit probeerde de woorden te begrijpen, ze verstond ze wel, maar ze snapte niet waarom Dewstream dacht dat iedereen haar weg wilde hebben. "Ik wil je niet weg Dewstream" Hoorde ze haar moeder roepen en toen zag ze hoe Dewstream naar haar moeder uithaalde. Ze kroop dichter tegen Honeyfeather aan, bang dat Dewstream haar ook iets zou doen. Dit was niet de Dewstream die ze had gekend. Ze keek met grote ogen naar Dewstream en kroop zo dicht als ze kon tegen haar moeder aan.

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated za 6 aug 2011 - 20:14

Haar zus zag er nu bang uit. Bang. Zij, die alles had, werd bang van haar eigen zus. Hoe scheef was de wereld? Hoe scheef waren alle verhoudingen? Niets klopte, helemaal niets! 'Wil je me verwonden?' Dewstream knipperde even met haar ogen. Verwonden? Haar blik viel op de nagels die ze uitgeslagen had nu haar poot weer op de grond stond. Waarom.. ach, wat maakte het ook uit? Iedereen moest pijn leren kennen! Zij had het al genoeg gehad, de littekens stonden op haar ziel. Een nieuwe beweging trok haar aandacht; nog een kitten was wakker geworden. Die verdomde kittens. Die kleine, perfecte nakomelingen van haar foutloze zus. Dewstream keek één van de kittens, die ze herkende als Cherrykit, recht aan. 'En jij dan! En jij!' Haar blik was naar Tigerkit gegleden. 'Genieten jullie ervan, om me zo te zien? Om te zien dat jullie mama nog perfecter is dan jullie al dachten?' Ze spuugde de woorden bijna uit, niet in staat meer helder na te denken. Dit hele gedoe.. het was gewoon walgelijk. Dewstream haalde haar neus op en deed nog een stap dichterbij. 'Kijk dan maar goed!' Er stonden tranen in haar ogen, al liepen ze niet over haar wangen. Op deze momenten, dat ze zich zo ongelukkig voelde.. vielen de restanten van haar wereld uit elkaar, werden ruïnes stof. Ze kon er niet meer tegen, nergens tegen..

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated za 6 aug 2011 - 20:23

Plots wendde de aandacht van haar zuster, die ze eerst nog zo lief had gehad, af naar haar kittens. Ze begon tegen haar weerloze kittens te schreeuwen. Langzaam rees Honeyfeather's pels nu omhoog. 'En jij dan! En jij!' Schreeuwde Dewstream naar Cherrykit, 'Genieten jullie ervan, om me zo te zien? Om te zien dat jullie mama nog perfecter is dan jullie al dachten?' Haar aandacht was weggegleden naar Tigerkit. Een lage grom kwam uit Honeyfeather's keel nu, haar ogen leken wel vuur te spugen. "Hoe laag ben je gezonken Dewstream," Haar nagels klapten, voor het eerst sinds lange tijden, uit hun hulsjes. "Hoe durf je kits te bedreigen!" Haar stem sloeg over terwijl ze zichzelf naar voren lanceerde. Haar klauwen prikten licht in Dewstream's huid terwijl ze haar eigen zus tegen de grond drukte. Haar amberkleurige ogen boorden zich in die van Dewstream. "Hoe durf je.. Waarom ben je zo laag gezonken.." Siste Honeyfeather, haar oren plat in haar nek gelegd en haar ogen tot spleetjes geknepen. "Verlaat de nursery! Je bent geen zus meer van mij!" Spuwde Honeyfeather, en daarna liet ze Dewstream weer los.

(Powerplay met toestemming van Dewstream Very Happy

!)

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated za 6 aug 2011 - 20:38

Eindelijk leek er wat pit in haar zusje te komen. Op de één of andere manier raakte het Dewstream, maar ze had het uitgelokt. Ze wist dat het haar eigen schuld was, ze haatte zichzelf erom, maar wat maakte het nog uit? 'Hoe durf je kits te bedreigen?' Dewstream keek op, naar haar zus, hoewel ze zich zo vervreemd van haar voelde.. zo.. veraf. Plots was er een gewicht op haar, werd ze tegen de grond gedrukt. Bijna triomfantelijk keek Dewstream Honeyfeather aan. Zo laag gezonken? Dewstream schudde haar kop lichtjes, maar liet Honeyfeather uitpraten. Je bent m'n zus niet meer.. 'Was ik dat dan ooit, Honey? Was ik ooit jouw gelijke?' Dewstreams stem was zacht, alsof alle kracht eindelijk uit haar weggevloeid was. Zodra Honeyfeather haar losliet stond ze rustig op, schudde zich uit. Ze likte kort haar vacht even, negeerde de steken die ze nog voelde van Honeyfeather's greep. 'Ik wens je veel succes met je leven. Dat je ervan geniet,' zei ze, wat vriendelijker klonk dan wat ze eerder gezegd had. Daarna draaide ze zich om en liep de Nursery uit, met haar kop gebogen en hangende schouders. ~Because I Gave Up~

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated za 6 aug 2011 - 23:08

Tigerkit zag dat haar zusje Cherrykit ook wakker was geworden. Met grote, groene ogen keek ze haar aan. De jonge poes begreep er niks van, helemaal niks. Haar moeder en Dewstream gingen door met praten, maar de toon werd steeds afstandelijker. Van Dewstream's kant voelde ze verdriet, maar ook woedde. Gingen die zo makkelijk samen? Tigerkit rilde even, dit was niet het gezellige wat ze gewend was. Plots keerde Dewstream zich naar Cherrykit en liet daarna haar ogen naar Tigerkit glijden. Ze deed een stapje achteruit en zette haar vacht helemaal op. De kleine poes keek haar tante aan met grote ogen, maar bleef staan. Hoewel haar poten haast onder haar lichaam wegtrilde, wist ze dat ze niet weg moest stappen. Perfecte moeder van hun, waar had ze het over... Plots leek er iets in Honeyfeather te knappen, want de honingkleurige poes sprong naar voren en duwde haar zus om. Het was duidelijk dat kittens zo niet behandeld moesten worden in haar buurt. De rode poes keek toe hoe Dewstream de den verliet, nadat Honeyfeather had gezegd dat ze geen zussen meer waren. Kon dat? Kon je zeggen dat iemand je zus niet meer was? Vragen schoten door het hoofd van Tigerkit. Hoe zat dit..

Onderwerp: Re: Feeling so Devastated