Please don't go

Een tevreden piepje klonk nadat de bruine tabby klaar was met drinken. Haar buikje zat weer vol en ze was net wakker van haar dutje. Volledig uitgerust en gevuld, tijd om wat te gaan doen dus. Tussen het slapen en eten was er tijd om te spelen en leren. Met nog wat klungelige stapjes baande de kitten zich een weg richting de rand van het nest. Vanaf de rand keek ze over de Nursery wat er te doen was. De meerderheid van de kitten leek te slapen. Haar grijze oogjes vielen op een grotendeels witte kater die de Nursery binnen kwam. "Kweemiefwosj!" Riep Chimekit terwijl ze vrolijk met haar staartje begon te zwaaien. Het was altijd leuk als Creamyfrost op bezoek kwam. Waar de kitten alleen niet aan dacht was dat er nog meer wit met rode katten in de clan zaten en het niet eens zeker was dat het Creamyfrost wel was.

[Eerste post voor Creamyfrost, de rest van de familie mag zich vrij voelen om te joinen]

Na haar geroep kwam de kat haar richting op gelopen. “Hee lieverd.” Begroette Creamyfrost haar met een glimlach op zijn kop. Ze wist niet wat 'lieverd' betekende, meer katten zeiden het tegen anderen. Waarschijnlijk was het iets normaals om te zeggen. Chimekit liet een zacht spinnend geluid ontsnappen toen Creamyfrost's ruwe tong over haar kopje ging. “Hoe gaat het met jou?” Vroeg de grote kater aan haar. De kater ging liggen waardoor hij wat minder als een reus overkwam voor de jonge kitten. De bruine tabby wilde de kat een likje terug geven waarvoor ze over de rand van het nest leunde. Ze kon er net niet bij dus leunde ze nog wat verder, te ver. De kitten rolde het nest uit en belandde in Creamyfrost's voorpoten. Chimekit piepte een keertje door de val, pijn had had niet echt gedaan gezien ze niet op de grond was geland. "Gjoet, mejt jej?" Reageerde ze vrolijk terwijl ze zich in de poten van de kater begon in te nestelen.

De kleine kater werd gewekt door lawaai heel dicht bij zijn oortjes. Pearlykit opende zijn grijsblauwe oogjes en keek wat verdwaasd om zich heen. Wie zat er toch zo veel lawaai te maken tijdens zijn dutje? Er stond een grote kater bij hun nest en Chimekit leek verdwenen te zijn. De jonge kitten fronste en keek op naar Creamyfrost. Hij wou net iets vragen toen het stemmetje van zijn zusje hem van onder tegemoetkwam. Hij keek naar beneden, over de rand van het nest, en zag daar zijn zusje liggen. "Wa doej je daaj?", vroeg hij, nog steeds fronsend.

Astral was lekker melk aan het drinken, de heerlijke zoetigheid. De heerlijke smaak die zijn keelgat door kwam, elke dag genoot hij er steeds meer van. Al spitste hij zijn oortjes toen er iets kwam aan lopen, alleen dit keer hield niemand hem tegen om nu melk te drinken uit mama. Nu wilde hij lekker drinken, hij zoog steeds langzamer aan de tepel tot hij schrok van een bekent geluid. "Kweemiefwosj!" Riep Chimekit terwijl ze vrolijk met haar staartje begon te zwaaien, de oranje kitten liet de tepel los en keek naar de crèmige kater die in het nursery was gekomen. Zijn mond was half open, al vertrouwde zijn zusje hem dus wat had hij er tegen doen. Hij haalde zijn schoudertjes op, al zakte de grote kater door zijn poten om op de hoogte te komen van zijn zusje. Straks vrat die kat zijn zus op?! Al hoorde hij de stem van de kater, “Hee lieverd.” Miauwde de crèmige kater waarna hij zijn zus een lik op de kop gaf. “Hoe gaat het met jou?” Vroeg de wat oudere crèmige kater, de jonge kitten kwam zwiepend met zijn staart de richting op van de twee katten. "Gjoet, mejt jej?" Reageerde Chime vrolijk terwijl ze zich in de poten van de kater begon in te nestelen, al reageerde Pearly er wat op. "Wa doej je daaj?", vroeg zijn oudere broer nog steeds fronsend. Vast vroeg de kater dat aan Chime, Astral keek zijn zus aan waarna hij even een blik op Pearly richten en daarna op de kater voor zich. "Wei iss diat ziijn?" vroeg de kater waarna hij weer met zijn staart zwiepte.

Ze had rustig liggen slapen. Of nou ja, voor haar doen rustig. Sinds de komst van haar kittens had ze bijna geen oog dicht gedaan. Haar nachten werden geteisterd door nachtmerries, waardoor ze geen moment van rust kon krijgen. Ze voelde zich dan ook niet echt op haar gemak in de nursery waar ze momenteel lag. Soms had ze het idee dat andere Queens haar bevooroordeelde omdat ze op vrij jonge leeftijd zichzelf te pakken had laten nemen door een ex-Riverclanner.
Haar oortjes gingen overeind staan toen ze stemmen hoorde en langzaam hief ze haar kop op. Nog met de slaap in d'r ogen keek ze hoe haar vriend en pleegvader van haar kittens zich vermaakte met Chimekit en haar siblings. Ze was blij dat Creamyfrost haar wilde helpen met de opvoeding van haar kittens, al wist ze niet zeker hoe hij erover zou denken. Het was immers niet het slimste wat haar was overkomen. Rustig besloot nog eventjes te blijven kijken, voordat ze bekend zou maken dat ze wakker was.

“Met mij gaat het ook goed.” Reageerde de kater nadat hij klaar was met lachen. Zijn neus in haar vacht voelde lekker warm aan. Creamyfrost was net als haar moeder, broertjes en Ringedkit een lieve kat. "Wa doej je daaj?", hoorde ze een van haar broertjes zeggen. Zodra ze omhoog keek zag ze de grijze ogen van Pearlykit met een frons er boven. “Je zus wilde laten zien hoe goed ze kan springen denk ik en dat was al heel goed hoor Chimekit!” Reageerde de crème kater voor ze zelf kon antwoorden. Dat deden oudere katten wel vaker en moest ze maar accepteren. “Hebben jullie zin in een verhaaltje?” Meteen begon Chimekit met een grote lach op haar kop te knikken. Verhaaltjes waren leuk! Inmiddels verscheen de rode vacht van Astralkit ook aan de rand van het nest. "Wei iss diat ziijn?" Vroeg de ander. “Ah Astralkit, kom je er ook bij?” Vroeg de kater aan haar andere broertje. “Ik ben Creamyfrost een vriend van jullie moeder. Ik heb beloofd ook een beetje op jullie te letten.” Stelde hij zich daarna voor als antwoord op Astralkit's vraag. Zij was de enige die wakker was geweest de vorige keer dat de kater langs was gekomen. Voor haar was het oud nieuws wie hij was. "Vjetjel vejaalkje?" Vroeg Chimekit met een scheef gehouden kopje. Creamyfrost had gezegd dat hij een verhaaltje zou vertellen, dan wilde ze het verhaaltje horen ook.

De kleine kitten rolde met zijn grijze oogjes. Typisch Chimekit, altijd aandacht vragen van de andere katten. Het lichtgrijze katertje nestelde zich weer wat beter in zijn nest, nog steeds in de warmte van zijn moeder, en keek naar Creamyfrost. Een verhaaltje? Hoewel Pearlykit het nooit zou toegeven, klonk dat best wel leuk. Bijna onmerkbaar knikte hij wat, even een zijdelingse blik werpend op Astralkit, die er nu ook bijkwam.

De jonge oranje kitten kwam bij alle andere katten, vrolijk en blij. Al was hij ook angstig, voor de grotere kater. “Met mij gaat het ook goed.” Sprak de crèmige kater ter wel hij naar zijn broer Pearly keek. “Je zus wilde laten zien hoe goed ze kan springen denk ik en dat was al heel goed hoor Chimekit!” Vertelde de crèmige kater veder, misschien was hij toch wel te vertrouwen. Hun moeder was namelijk ook een heel klein beetje in beweging gekomen, hij piepte vrolijk. “Hebben jullie zin in een verhaaltje?” Glimlachte de kater daarna, al kwam toen Astral ook bij hem in het nest. Een beetje benieuwt wat ze hier allemaal deden. “Ah Astralkit, kom je er ook bij?” Vroeg de kater, de jonge oranje kitten knikte. Al vertelde de crèmige kater wie hij was, “Ik ben Creamyfrost een vriend van jullie moeder. Ik heb beloofd ook een beetje op jullie te letten.” Vervolgde de oudere kater, Creamyfrost.. Die naam moest hij gaan onthouden, al wiebelde hij met zijn oren toen hij zijn zus hoorden. "Vjetjel vejaalkje?" Vroeg Chimekit met een scheef gehouden kopje. De oranje kitten keek Creamy aan met zijn kitten blauwen ogen al was hem iets al opgevallen, Pearly had kort naar hem gekeken. Astral keek langzaam ook terug naar zijn oudere broer, al zwiepte hij wel speels met zijn staart. Wat een verhaaltje ook was, hij wilde het graag horen. Dus de kleine oranje kitten knikte en had een warme glimlach op zijn gezicht, hopend dat hij erachter zou komen.