Bee {

Ik dartelde naar buiten. Op de voet gevolgd door Fishkit. Mijn gestreepte broertje glimlachte en ik glimlachte terug. Met mijn enorm gewicht landde ik bovenop hem. "Laat me met rust!" Ik schudde mijn kopje en begon te trekken aan zijn oortje. No way ghossey. Fishie kroop onder me vandaan en rende de nursery weer in. Ik stak ondeugend mijn tong uit. Lafaard! Dan maar een ander slachtoffer zoeken.

Eerste post~ Searkit

Sear zag Bramblekit zijn broertje ambeteren. Ze keek nors in zijn richting en toen weer weg. Pff, zo kinderachtig. Ze liep op de kitten af en zei op een dikke nekkerig toontje: "Je moet Fishkit met rust laten als hij niet met je wilt spelen!" Domme kitten, voegde ze er in haar hoofd nog aan toe. Vroeger werd ze ook altijd gestoord door haar sibs, ze haatte dat!

Ik keek op toen er een kitten op me afkwam. Zeg die bemoeial! Ik snoof boos met mijn pruillipje naar voren. "Hij doet dat altijd. Fishie is gewoon zo, dat vind ie leuk." Zeg hey, dat maakte mijn dag niet bepaald goed hoor. Ik keek kwaad naar de kitten. Bemoeial holy. "Trouwens jij kunt toch niet weten wat mijn broer denkt? Mijn broer houd van spelen, alleen had ie er nu even geen zin in. Ga nu maar weg, bemoeial!" Zo dat was er uit. Wat dacht die kitten wel niet. Ze was trouwens veel jongen dan ik. Pfff

Die kitten dacht dat hij de baas was! Zelfs al was die ongeveer even oud als haar, dan nog moest die niet zo'n toontje aanslaan! "Stommerik!" piepte Sear. "Ik ga tegen je mama zeggen dat jij gemeen doet!" Boos keek ze de lelijke dikzak aan. "En ik zie dat wel, als hij geen zin heeft moet je niet met je dikke kont op hem blijven liggen!" Ze snoof boos en draaide trots haar hoofdje weg, kin in de lucht. Die stomme kittens ook altijd. Later zou zij er nooit willen hebben. Oh nee! Dat zei haar mama ook altijd! Nee, zij wou wel kittens, lieve schattige pluizebollen, niet zo'n gemene rotkits zoals Bramble. Dat zou ze wel aan de ooievaar vragen.

Ik keek boos naar de kitten. Stomme trut. Alleen kon ik mij niet verdedigen. Ik stak dus mijn tong uit. "Ik ken Fishkit, Fishkit is mijn broertje en hij vind dat wel leuk. Alleen vind hij het grappig dat hij weg rent." Er kwam een sissend geluid uit mijn mond. Gooh zeg daar kon ik nu eens echt niet tegen. Daar kun je geen degelijk gesprek mee voeren. "Trouwens hoe weet jij wat leuk is, ik zie je nooit spelen. DUIVEL! Ja nu ging ik eventjes door het lint.

Die stomme kleuter moest zijn mond houden, vond Sear. Er kwamen toch alleen maar lelijke woorden uit. Pff die kinderavhtige kittens ook altijd! "Ik ben te oud om te spelen," mauwde ze boos. "LELIJKE KAKETOE!" Supertrots op haar zelfverzonnen scheldwoord draaide ze haar hoofd weg van de kaketoe. Hoe kon hij haar duivel noemen?! Haar mama was een duivel, al heette ze Angel(step). De herinnering aan haar moeder maakte haar nog kwader. Wat haatte ze die kat! En nu haatte ze die domme kaketoe ook!

Ik keek haar kwaad aan. Wat een trut. Trut in het kwadraat. Te oud, die dacht dat ze al elder was ofzo. Ik schudde mijn hoofd. Mijn haar was overeind gaan staan. Nee deze kit wou ik nooit mee terug zien. "LELIJKE KAKETOE!" Wat? Ik hield mijn hoofd scheef. Deze kitten brabbelde wartaal. "Daag muizenstront, ga jij eigen kak op eten ofzo!", riep ik waarna ik boos wegliep.

Uit