Don't Let Me Down {geboortetopic}

Ze gromde even terwijl haar nagels uit hun hulsel kamen. Het was niks speciaals, gewoon een dag zoals een ander. Maar iets was anders, natuurlijk. Ze slikte even en sloot haar prachtige, groene ogen even kort. Bitches. gvd. Die stomme Foxdung. Ze haatte het. Waarom moest dit van Determind? Ze wilde gewoon bij hem zijn. Ze wilde geen mormels krijgen! Wat was dit! Ze gromde even toen een volgende steek in haar buik te voelen was. Ze kon ook niet rekenen op die stomme vader van der want die was dood. En ook haar moeder was ergens naartoe gelopen, de bitch. Ze gromde even en beet op haar onderlip. Het was hard, waardoor haar lip begon te bloeden... Uiteindelijk ging ze liggen en begon ze mee te geven met dat gevoel. Hoe irritant het ook mocht zijn. Ze gromde even en kneep haar ogen toe. Verdomd, dit was zo verdomd!

-Geboortetopic van Deter & Chain kiity's~ Jullie mogen posten wanneer jullie willen. Ook Detremind is welkom en evt andere katten die willen helpen. En ofc is Lizard ook welkom c:

Met zijn sierlijke manier van lopen en zijn kop zelfverzekerd omhoog kwam hij de Nursery binnen lopen. Hij liep het binnen alsof het allemaal al van hem was, wat jammergenoeg niet het geval was, daar werkte hij nog aan. Nee, hij was hier met een hele belangrijke reden. Zijn geliefde Chainreaction zou zijn nageslacht gaan bezorgen. Het kon niet lang meer duren, of de kittens moesten laat zijn, wat hij betwijfelde. Hun kittens zouden de sterkste worden van heel het woud, het zou zijn heir maken, zijn opvolgers. Je moest immers altijd een back-up plan hebben. Daarbij had het hele idee van kleine versies van hemzelf hem altijd wel aangestaan. Hij wist dat Chain de beste was voor deze kittens te krijgen, geen enkel ander had het kunnen doen, maar Chain was sterk. Zij verdiende het. Vandaar dat hij met een koele grijns het nest van zijn partner vond, en hiernaast ging zitten. Hij leek zich helemaal niet dwars te zitten om het feit dat ze aan het bevallen was. Het was immers een poezen ding, dat was voor de meeste hun enige doel om te leven. Goed, de zijne was anders, die was sterk genoeg om naast hem te staan. Maar eerst dit. Hoelang ging het eigenlijk duren? Hij had een druk bestaan en echt geen zin om de hele dag naast zo'n kreunende en... grommende kat te zitten. Determind wou gewoon zijn heir zien en hierna weer verder gaan met zijn leven, je had er toch pas wat aan als ze.. 4 moons.. waren. Dan kon hij ze op gaan voeden en alles leren. Hij liet zijn groene blik op de katten glijden die zouden helpen met de bevalling. Moest hij nu supportive gaan doen? Ach, daar was hij zo slecht in. Goed dan, als ze er maar geen gewoonte van ging maken. Hij drukte kort zijn snuit tegen diens wang aan. "Chain, schoonheid, je doet het goed"