Warpaw zou zijn straf kregen en Smokegaze wou zich nu even niet meer bezig houden met die calico kater. Waarschijnlijk lag daar de fout. Hij was een calico kater. Dat was al vreemd, dus maakte dat hij waarschijnlijk helemaal vreemd was. Nu wou hij echter zien hoe het met Flowpetal ging. Daarom liep Smokegaze naar de medicine cat toe en drong daar naar binnen opzoek naar de zwart met witte vacht van de young warrior. "Hé, Flowpetal," murmelde Smokegaze terwijl hij dichterbij kwam en bij haar ging zitten terwijl zijn blik onderzoekend over haar heen gleed. "Hoe gaat het nu?" Vroeg hij vervolgens. Zijn toon was lichtelijk bezorgd, maar het lag gewoon in zijn aard, Smokegaze was een zorgzame kater.

OOC: Eerste post voor Flowpetal

Smokegaze glimlachte even warm bij het antwoord van Flowpetal. "Neem eerst je rust maar," miauwde Smokegaze. "Dat wat er gebeurd is, is niet niks," vervolgde hij. Lang zou vast niet nodig zijn, maar een paar dagen tot rust komen was niet verkeerd. Voor haar lichaam niet en haar mentale gesteldheid niet. "Geen dank hoor," miauwde hij als antwoord op haar bedankje van het redden van haar leven. "Ik zal nooit iemand om laten komen," vertelde hij. De donkere kater merkte vervolgens op dat de poes er sip uit zag. Smokegaze vernauwde zijn ogen kort en keek haar recht aan. "Niet zo sip, jij kon er niks aan doen," miauwde hij rustig en troostend. "Warpaw krijgt zijn verdiende straf wel," vervolgde hij zeker van zijn woorden. Ja, die ging die kater zeker wel krijgen.

Flowpetal was ontzettend stil en reageerde alleen maar non-verbaal. Verbaasde uitdrukking, bange uitdrukking, onzekere uitdrukking, sippe uitdrukking. Smokegaze gunde het haar zo om even wat steviger in haar poten te staan. Ze was een warrior en dat mocht ze weten ook. Ze hoefde niet zo onzeker te zijn. Iedere kat had zo zijn of haar nut. Was je niet sterk, dan was je wel snel of was je niet snel, dan was je wel slim. Er was altijd wel iets. En hij wist zeker dat er ook iets was waar Flowpetal goed in was. "Zal hij uit de Clan gezet worden?" Was de vraag die ze stelde. En ze stelde de vraag alsof ze daar juist bang voor was. Waarom? "Hij verdiend het wel, vind ik," was zijn antwoord, want hij wist het nog niet precies. Nu was hij benieuwd naar de reactie van Flowpetal. Hij vroeg zich af waarom ze toch zo onzeker was. Wat was haar aangedaan en waar kwamen al die vreselijke littekens toch vandaan?

Na zijn antwoord op haar vraag knipperde Flowpetal een keer en sloeg haar staart langs haar lijf. Smokegaze hielt zijn eigen staart gewoon losjes naast zich. De woorden die Flowpetal daarna uitsprak verbaasde hem best wel erg, al had hij het ergens ook zien aankomen. Daarom zuchtte hij en schudde met zijn kop. "Het is niet jouw schuld," reageerde hij, waarna hij luisterde naar de volgende woorden van Flowpetal. "Hij is een apprentice van zeventien moons, hij had al warrior kunnen zijn als hij niet zo'n regelbreker en mousebrain was geweest," reageerde hij. "Ieder heeft zo zijn of haar sterke punten, Flowpetal. Jij ook en dat hij sterker is maakt niet dat het jouw schuld is," zei hij. "Dat maakt helemaal niks uit, hij had geen poot naar je uit mogen steken," vervolgde hij. Smokegaze keek haar recht aan toen hij dat zei. Flowpetal moest het inzien en aan kracht viel te werken. Smokegaze zou haar daar zelfs best bij willen helpen als ze sterker wou worden.

De kater voor haar zuchtte even, waarna de kater zijn kop schudde. Hij vertelde haar datnhet niet haar schuld was. En dat kon ze niet erg geloven als ze eerlijk was. Ze luisterde verder naar de kater, waarna ze even slikte. "Ik ben nog steeds te zwak..." sprak ze even tegen de ander. Sigh... weer... en weer was ze bijna overleden. Weer door katten uit hun eigen clan... waarom was ze zo zwak? Waarom misten ze haar steeds hebben? Keer in keer uit. Ze kwamen steeds terug bij haar. "En als nog... et wordt dan een kat verbannen door mij..." Wat als zij niet had bestaan? Dan zou hij er niet uit geknikkerd worden, toch?

Flowpetal liet hem weten dat ze zichzelf nog steeds te zwak vond. De grijze kater vernauwde even zijn ogen en haalde vervolgens zijn schouders op. "Als jij dat vind..." begon hij. "Ik zou je wel willen helpen om sterker te worden, als je dat wilt," stelde hij vervolgens op, waarna hij even zijn mondhoek omhoog krulde. "En er wordt niemand verbannen door jou, alleen door zichzelf. Draai de situatie eens om... stel je voor dat er een andere poes was geweest die zo behandeld was... wat zou jij vinden?" Vroeg hij vervolgens.