A little help?

Ze verplaatste haar gewicht van de ene naar de andere poot terwijl ze voor het sterk naar kruiden ruikende hol stond. Nerveus wiebelde ze met haar oren, wetend dat ze eigenlijk wel naar binnen zou moeten gaan. Immers was de kans groot dat de wond op haar rug zou ontsteken als er niets mee gebeurde. Het enige was dat Routpaw als de dood was om de net nieuwe medicine cat in de weg te zetten. Waarschijnlijk had ze het al druk zat en Routpaw wilde daar niet nog meer zorgen op leggen.
Ze ging wat verzitten en een pijnschoot schoot door haar rug, waarna ze even zacht kreunde. toen wist ze dat Lizardpath haar wel had gehoord, dus schuifelde ze toch maar met haar oren in haar nek naar binnen. "L-Lizardpaw" ze verbeterde zichzelf haastig en stapte iets verder naar binnen, waarna ze ging zitten en wachtte op een reactie. "Ehm, ik heb misschien een klein beetje hulp nodig, als je het niet druk hebt"

-Lizardpaw

Haar den, wat eigenlijk niet echt een den was maar een hol, was toe aan een opknap beurt. Nu de warme dagen van Greenleaf aangebroken waren, was het zand aan de ingang van haar nest, naar beneden gekomen. Opzich was dit geen probleem. Al haar kruiden en de nesten van de zieken lagen dieper het hol in, maar ze wilde wel voorkomen dat dit wel zou kunnen gebeuren. Ze had enkele warrior gevraagd om er eens naar te kijken en het zo nodig wat te verstevigen met modder. Dit hielp meestal wel e, was een goede tussen oplossing in een droog seizoen als deze. De warrior hadden hun werk gedaan en Lizardpaw was hun werk even aan het inspecteren toen Routpaw voor haar verscheen. Ze fronste kort bij het zien van een groot gapende wond. De geur van vos gaf haar direct mee hoe de jonge apprentice aan de wond kwam. Hoe was dit zelfs gebeurd? "Wat is er gebeurd?" vroeg ze dan ook direct. Het was één van haar taken om achter zulke dingen te komen. Ze moest aan Frostfaith zulke gevallen ook melden, net als de plek waar het gebeurd was. Je wist maar nooit of deze vos een permanent verblijf in hun territorium had. Ze knikte even naar een leeg nest, als teken dat de poes zich daar in kon leggen.

De zwarte witte medicine cat apprentice kwam al heel snel aanlopen. Routpaw bleef wat ongemakkelijk zitten terwijl de blauwe ogen van de poes naar de wond op haar rug keken. "Hoe is dat gebeurt?" Vroeg ze direct met een frons op haar gelaat. "Een vos." Antwoordde ze, maar bedacht zich al snel dat dat niet genoeg informatie zou zijn. "Eh, ik en Tigergaze kwamen een vos tegen. Tigergaze zei dat het een jong mannetje was opzoek naar een territorium en viel hem daarom aan. Ik probeerde te helpen maar ik ben niet de beste vechter" ze wendde haar blik af en ging in het mos bed liggen waar Lizardpaw naar toe knikte, haar gezicht vertrok even pijnlijk toen ze zich liet zakken. "Hoe dan ook, Tigergaze wist de vos uiteindelijk het Thunderpath op te krijgen en daar heeft een monster de vos gepakt." Was ze eindelijk klaar met spreken, ze rilde bij de gedachte aan hoe het monster medogeloos op het dier was ingereden. Routpaw probeerde het van zich af te zetten en er kwam even een enigszins nieuwsgierige blik in haar ogen,de pijn leek haar niet eens zo veel te doen. "Ga je klit gebruiken Lizardpaw?" Vroeg ze nieuwsgierig,maar de poes besefte zich gauw dat de zwart-witte kat misschien niet op dergelijke vragen zat te wachten. "S-Sorry..Stallionheart zei dat dat tegen rattenbeten hielp,dus ik dacht, misschien helpt dat ook wel tegen vossen beten..." murmelde ze zachtjes als excuus.

-telefoonpostje c"