It has been a while [Ravi]

Het was lang geleden dat hij zich hier bevonden had. Voor lange tijd had Bleaktail het opgegeven om hier rond te hangen. Het had geen enkel nut nu Ravi weg was. Lang had hij zich afgevraagd waar de rode kater uithing. Waren er gebieden waar hij niets van af wist? Gebieden waar je als Rogue gemakkelijk heen kon gaan? En die vele malen avontuurlijker waren dan hij zich ooit zou kunnen voorstellen? Het had zo langzamerhand een gezond soort jaloezie bij hem losgemaakt. Bleaktail wilde het zelfde kunnen als wat zijn vriend zo goed kon: gaan staan en gaan waar je maar wilde, het leven vol moed en lust te gemoed treden om vervolgens een groot spoor van chaos na te laten en er nog zonder problemen mee weg kunnen komen ook. Hij had zich dan ook voorgenomen om de moed niet op te geven en de rode kater meteen op te zullen zoeken zodra hij ook maar een klein spoor van hem vernam. En dat nu precies wat er zich een paar dagen gelden voor had gedaan. Bleaktail was een van de vele Rogue katten tegen gekomen aan de grenzen van het Shadowclan gebied. En die had hem verteld dat Ravi weer terug was. Het kon natuurlijk een list zijn. Maar de grijze kater gokte het er op. Hij ging er in zijn eentje op uit zodat hij niemand van zijn Clan zou belasten met zijn maffe avonturen. Het had even geduurd voordat zich daar een mooie kans voor had voorgedaan. Maar nu was het dan toch eindelijk zo ver. Bleaktail zetten zijn eerste stappen op het Rogue gebied. Vreemd genoeg voelde hij zich meteen een stuk meer op zijn gemak. Alsof er een grote last van zijn schouders was afgegleden. Het als maar op zijn hoedde zijn, voldoen aan alle verwachtingen en zich op de achtergrond houden was hier verleden tijd. Hier was hij echt vrij. Bleaktail had in de tussentijd veel geoefend op het alleen jagen en kon haast niet wachten om zijn verbeterde tactieken aan Ravi te laten zien. Vluchtig speurde hij de omgeving af, daarbij gevaarlijke bezette Rogue territoria uit de weg gaande, opzoek naar een geurspoor van de rode kater. De Rogue kat die hem het nieuwtje had bijgebracht bleek gelijk te hebben. Zijn vriend was hier inderdaad in de buurt. Kalm trippelde Bleaktail op zijn oude maatje af. Een grijns sierde zijn gelaat. Ze waren beide geen spat veranderd. Ravi was nog altijd Ravi. En Bleaktail was nog altijd Bleaktail. Hij mocht er dus wel op vertrouwen dat de vriendschap stand zou houden. "Hey Ravi, lang niet gezien!"Sprak hij opgewekt. Hij was nog maar enkele passen van de kater verwijderd. En liet dan ook hier zijn achterste in het gras zakken. Ze hadden beide veel te vertellen. Maar Bleaktail was van mening dat Ravi zijn verhaal als eerste kwijt mocht. De rode kater had perslot de interessantste dingen meegemaakt van de twee. Daar was Bleaktail zelf ook wel nieuwsgierig naar. En waarom hij was terug gekomen natuurlijk. Verder was het een teken van beleefdheid. "Ik hoorde dat je nogal wat af hebt gereisd, klopt dat?" Vroeg hij met een twinkeling in zijn ogen. Zo nieuwsgierig als hij was naar de verhalen van zijn vriend.    

Zijn vriend draaide zich om en keek hem grijnzend aan. Blijkbaar had de rode kater zijn stem meteen herkend. Iets wat Bleaktail verbaasde. Ze hadden elkaar immers al een hele poos niet meer gesproken. Maar het was een goed teken. Ravi had hem in de tussentijd niet uit zijn geheugen gewist en dus zouden ze hun vriendschap zo weer kunnen oppakken, alsof er nooit ook maar enige tijd tussen had gezeten. "Bleaktail, inderdaad een tijd geleden!"Sprak de rode kater. Inmiddels hadden ze beide een aangename zitplaats gevonden. "Ik hoorde dat je nogal wat af hebt gereisd, klopt dat?" Vroeg Bleaktail met een twinkeling in zijn ogen. Eigenlijk wist hij het antwoord op die vraag al. Natuurlijk had Ravi heel wat af gereisd! Het ging hem om de avonturen die de rode kater beleefd had. Het was nog vroeg in de ochtend dus ze hadden wel even de tijd om zo het een en ander uit te wisselen. "Ja, dat heb je goed gehoord. Sorry dat ik niks heb gezegd trouwens. Ik kom en ga met de tijd alleen kom ik altijd weer terug."Legde Ravi uit. Bleaktail had er niet op gestaan dat er een excuus zou komen. Maar vooralsnog stelde hij het erg op prijs dat de rode kater er een maakte. Het bevestigde alleen maar meer dat zijn vriend wel degelijk aan hem had gedacht en hem nooit zomaar in de steek zou laten. "Hoe gaat het met je?"Werd hem gevraagd. De grijze kater keek op. Eigenlijk was er nauwelijks iets veranderd sinds de laatste tijd dat ze elkaar gesproken hadden. En dus zou hij kunnen concluderen dat tot nu toe alles gewoon prima ging. Al was zijn verlangen om Rogue te worden wel wat afgezwakt. Aangezien hij na enige tijd de hoop op had gegeven. Maar nu het weer mogelijk was om dat plan door te zetten zou het verlangen met grote mate toe nemen. "Wel goed, er is eigenlijk niets veranderd in de tussentijd."Zei hij met een kleine grijns. "Maar hoe gaat het met jou? Nog interessante dingen beleeft? Was het mooi waar je bent geweest?"Voegde hij er aan toe. Hopende op nadere uitleg: een goed verhaal dat in geuren en kleuren verteld zou worden.     

De kater knikte goedkeurend toen hij melde dat er in de tussentijd niets veranderd was. Het kwam voor beide goed uit. Ze zouden de zaak gewoon weer kunnen oppakken en verder gaan waar ze voorheen gebleven waren. Bleaktail liet er geen gras overgroeien wat Ravi's avonturen betrof en vroeg dan ook gelijk of de kater nog interessante dingen beleefd had. Hij wilde natuurlijk dolgraag dingen te weten komen over het land waar Ravi wel heen kon gaan en hij zelf niet. Echter was het antwoord van zijn vriend niet geheel waar hij op gehoopt had. "Oh, het gaat geweldig met me hoor. En ik heb weer heel wat katten aan de haak geslagen hoor."Had Ravi geantwoord met een grote grijns op zijn gelaat bij de laatste paar woorden. Natuurlijk was het wel mooi voor hem dat hij een aantal poezen had kunnen versieren. Maar dat was nu niet geheel wat Bleaktail had bedoeld toen hij vroeg of het er mooi was geweest. "Eerlijk waar, het was er een paradijs. Die poezen daar zijn makkelijk te krijgen en vervolgens laat je ze gemakkelijk achter."Vervolgde de rode kater. Bleaktail fronste bij het horen van deze woorden. Natuurlijk mocht zijn vriend doen en laten wat hij wilde. Maar was het dan niet erg voor die poezen? Was het niet te zwaar voor ze om alleen voor de kittens te zorgen? En hadden ze er mee ingestemd dat hij weg zou gaan? Wat nu als ze elkaar tegen zouden komen en er achter zouden komen dat ze beide door de zelfde kat waren versierd? Al met al had hij er een slecht gevoel over. "Dus, dat tijdje weg heeft me zeker goed gedaan. Nu ben ik weer in m'n vertrouwde buurt bezig."Zei Ravi. De grijze kater schrok uit zijn gedachten op. Naja nu zou hij zijn vriend iniedergeval weer regelmatig kunnen opzoeken. Hij wist iniedergeval wel dat hij hele andere plannen had mocht hij Rogue worden. "Hoe zit het nu met jou? Heb jij nou al überhaupt één poes versierd sinds de tijd dat ik weg ben?"Werd hem plots gevraagd. Bleaktail keek zijn vriend met grote ogen aan. Deze vraag had hij nu niet bepaald zien aankomen. Hij had geen een poes versierd in de tijd dat Ravi weg was geweest. Poezen versieren was nu niet bepaald zijn ding. En hij hield zich er dan ook niet mee bezig. "G-geen een. Is dat erg dan?" Stamelde hij, ergens een beetje onzeker over de wel erg trieste score.