Secrets zachte pootjes zette zich op de harde stenen grond. De straten van de tweebeners waren hard van steen en het was eigenlijk heel prettig om er op te lopen. Secret kende nog helemaal niemand in WC, maar dat kon haar niets schelen, ze was graag op haar eentje, maar dan nog, ze zou dolgraag in de ThunderClan terecht willen komen. Ze hoorde een angstig roep van een poes voor hulp. Secret versnelde haar pad en liep nu op een rustig tempo over de weg. Er kwam een raar voertuig aan met vier wielen er onder. Secret deinsde opzij en blaasde boos naar het voertuig. Snel liep ze weer wat verder. Ze zag twee katten vechten. Secret bleef gewoon naar ze kijken terwijl de zwakste om hulp miauwde. Uiteindelijk hielden ze op met vechten en gingen ze allebei uit elkaar. Secret spinde. Heerlijk om nog de perfecte vacht te hebben, waar niemand aan kon. Ze had de zachtste vacht die er kon bestaan, en hij was nog nooit aangeraakt door een katetend wezen of een kat zelf. Secret sprong op een hek en ging er op zitten. Ze zag een poesiepoes kruipen over de grond. Secret bekeek het dier en hief trots haar hoofdje. De poesiepoes jaagde haar weg maar ze bleef koppig zitten, de poesiepoes verdween en dus sprong Secret van het hek en wandelde verder. Ze ging zitten langs de weg en krulde haar staart rond haar poten. Ze keek naar de vierwielers die telkens voorbij reden. Het was heerlijk om even uit het Clangedeelte te zijn, maar ze wilde geen poesiepoes worden, nee, nee... Vergeet het maar, zij wilde gewoon een Clankat zijn. Rustig begon Secret weer te wandelen. In de verte zag ze een kat in het gras liggen, langs de weg. Secret wandelde er naar toe maar stopte niet, ze liep gewoon voorbij. Ze versnelde weer en ging nu heel snel en vloog over de grond. Ze keek even terug of de kat wakker was geworden maar gelukkig was hij nog in een diepe slaap. Zou hij zelfs niet wakker worden als er een vierwieler voorbij kwam? Secret wandelde rustig verder, ze had nog een deel te doen voordat ze terug in de Clangedeelte kwam.