I'M SAD TO THE CORE

Primadonna girl, yeah
All I ever wanted was the world
I can't help that I need it all
The primadonna life, the rise and fall
You say that I'm kinda difficult
But it's always someone else's fault
Got you wrapped around my finger, babe
You can count on me to misbehave

De regen drupte naar beneden in dikke druppels. Haar vacht was na de eerste stappen buiten het kamp al doorweekt geraakt maar voor eens maakte het nou niet echt zoveel uit. Ze had het kamp uit gemoeten. De hoop dat Innerstar haar veel makkelijker zou behandelen nu ze partners was geworden met haar geliefde zoontje pakte nou niet helemaal uit zoals ze het verwacht had. In tegenstelling, de zwarte kattin was bezig een tiran te zijn tegenover haar. Waar had Sin dat nou weer aan verdiend? Juist aan helemaal niets. Dat beest was gewoon gestoord en dat was duidelijk ook. Gapend rekte ze zichzelf uit het kleine hek overspringend naar de Carrionplace en keek even zoekend rond. Als ze nu wat kon vinden te eten was ze blij zat, absoluut geen behoefde hebbend aan jagen was dit de makkelijkste optie. En een paar irritante ratten neerhalend in het proces was nog eens een mooie anger management ook.

De tabby haalde haar neus lichtjes op bij de stank van de carrionplace. Het regende, en in de hoop wat te kunnen schuilen was ze naar hier gekomen. Het was in ieder geval beter dan tussen de bomen, waar de dikke regendruppels onregelmatig van de naalden gleden en op haar hoofd terechtkwamen. Ze schuilde onder een of andere tweebeending, ze wist niet echt wat het was - maar het zag er niet gevaarlijk uit. Opeens kwam een zwart-witte poes in haar blikveld; Sinclaw. Winddancer kende haar niet echt goed persoonlijk, maar ze had nooit een reden gehad om haar niet te mogen. De poes leek kwaad over iets, al wist ze niet waarom - opnieuw, ze kende Sinclan niet geweldig goed. De grote tabby keek eens naar boven, naar de lucht, en kwam toen uit haar schuilplaats. Haar vacht was tamelijk dicht, maar toch voelde ze nog het gewicht van de regendruppels - en het koude water als ze langzaam door haar haren sijpelden en op haar huid terechtkwamen. Brr. Hoe Riverclanners het deden zou ze nooit weten. "Hey Sinclaw.", begroette de jongere warrior de andere poes, haar stem ietwat behoedzaam - als een kat boos was wist je nooit wat te verwachten.

De zwart-witte poes reageerde tamelijk vreemd op haar vriendelijke begroeting - had ze iets verkeerds gezegd misschien? Misschien had ze de verkeerde naam gezegd en was dit Sinclaw helemaal niet.. Winddancer fronste toen de gespierde kattin leek bij te draaien en zich uiteindelijk helemaal omdraaide, al zuchtend. De tabby knikte bij de vraag van de iets oudere warrior. "Ik was gaan jagen.", antwoordde ze vrolijk, haar groene ogen terug met de glans die ze een tijd geleden verloren was - hoewel er geen dag was dat ze niet aan haar vader dacht, ze kon haar leven leiden zonder constant verdriet; dat is wat hij gewild zou hebben. "Maar toen begon het te regenen, dus ik zocht wat beschutting. Hoezo? was je iets aan 't doen dat niet mag?" Ze knipoogde eventjes bij die laatste zin, proberend om te tonen dat ze het niet slecht bedoelde en alleen maar wat humor probeerde te brengen op deze miezerige dag.

Haar lange staart krulde zich even om haar poten heen. Een halve grijns rond haar lippen vormend terwijl ze haar kop richting Winddancer bewoog, een gevaarlijke glans in haar diep gele ogen. "Ik doe altijd iets dat niet mag Winddancer." Sprak ze bijna ijzig koel haar nagels voor een seconde uit hun hulzen laten glijden en in de modderige ondergrond borend voor haar houding van bijna ondeugend veranderde naar koud en emotieloos. Ze staarde langs Winddancer naar Dimlight, haar zuster. Als er iemand was waar ze geen behoefte aan had in haar dagelijks leven, naast haar 'partner' was het Dimlight wel die ze niet wou zien. "Dim." Mompelde ze op dezelfde koele manier terug en snoof even haar zuster recht aanstarend voor ze rustig naar Winddancer keek en even grijnsde. "Zeg, Dim, jij bent hier toch niet ook om te schuilen he~" Ze moest bijna even spinnen van plezier wetende dat een vraag als deze juist haar zuster irriteerde.

Winddancer greens haar tanden bloot, niet echt lettend op de ijzig koele toon die Sinclaw had. Haar houding was bijna ondeugend, dus dan bedoelde ze het toch ook maar als grap? De tabby was nog naïef op dat vlak. Een zwarte poes kwam bij hen staan; Dimlight, de zus van Sinclaw. Ze kende beiden niet geweldig goed, niet persoonlijk in ieder geval. "Hey Dimlight!", begroette de jonge warrior de ander toch. Ze was vrolijk tegen iedereen, zelfs al kende ze de ander niet zo goed. Het was gewoon wie ze was. De begroeting tussen de twee siblings was koel, helemaal niet zoals Winddancer haar siblings begroette. Ze keek Sinclaw even aan toen ze naar haar grijnsde, maar zei niet echt iets - ze had niets te zeggen.

-pff flut xD