Sorry that you see me like this

Thornfang zat recht op in zijn nest. Hij opende zijn bek en deed het weer dicht. Nog steeds voelde het heel erg krampachtig en waren er duidelijke wonden te zien. Dit allemaal met dank aan Nevermind, de lafaard. Maar Thornfang was er ook niet ongestraft vanaf gekomen. Hij moest apprentice taken uitvoeren zodra hij weer opgeknapt was, echter kreeg hij geen mentor toegewezen zoals Nevermind wel had gekregen. Arme kater. Thornfang draaide met zijn oren en hoorde toen iemand de medicine cat den binnen komen. Hij hoopte Sinclaw, zijn partner.

OOC: Eerste post voor Sinclaw

Haar oren lagen even geirriteerd in haar nek. Dit was niet waar ze zichzelf voor had opgegeven. Absoluut niet. Ze wou een fatsoenlijke partner. Eentje die tenminste wat aankon en een goede warrior was. Het enige wat ze nu aan Thornfang had was dat hij Innerstars bloed was maar voor de rest was ze er maar wat slecht uit gekomen. Verrot zelfs. Thornfang was terug gezet tot apprentice taken. Hoe miserabel kon je wel niet zijn. En toch duwde ze zichzelf nu door de muur van de Medicine Cat den en keek even op naar Acefray. Haar lichaam even speels met een grijnsje tegen de zijne aanduwend haar vriend bijna laten omvallen voor ze haar hoofd naar Thornfang draaide en de vrolijkheid uit haar ogen verdween. In stilte deed ze een stap naar hem toe. "Hoe zwaar gewond ben je."

Thornfang was blij dat Sinclaw bij hem gekomen was. Toen ze de den binnen kwam klaarde zijn blik meteen op. Hij had haar gemist en hij begreep wel waarom het relatief lang geduurd had voor ze bij hem gekomen was, dus vroeg hij er niet naar. Ze gaf hem een kopje wat hem pijn deed aan zijn kaak, maar dat negeerde hij en hij keek haar liefdevol aan. "Nevermind heeft mijn kaak gekneusd, maar de andere wonden helen wel, gewoon wondjes," reageerde Thornfang op haar vraag. "Ik baal hier wel enorm van en sorry dat je me zo moet zien," miauwde hij vervolgens, waarna hij haar nog een kopje gaf. Het speet hem echt. Hij wou een goede kater voor haar zijn, één waarbij ze zich veilig zou voelen.

Met een half oor naar achteren, het frustreerde en irriteerde haar om hier te moeten zitten. Om te moeten luisteren naar het gebabbel van deze half gare idioot. "Zorg ervoor dat je snel geneest Thorn." Mompelde ze koud en snoof even haar staart tegen zijn wang laten glijden. "Ik wacht op je in m'n nest." Mompelde ze zichzelf al omdraaiend.

"Komt goed, schat, ik zal snel genezen," miauwde hij. Sinclaw liet haar staart langs zijn wang glijden en zei dat ze op hem wachtte in haar nest. Thornfang vernauwde zijn ogen. Mocht hij wel al weg? Acefray had gezegd dat wanneer hij zich weer goed genoeg voelde, hij de medicine cat den verlaten mocht. Ok, dan voelde hij zich wel wat beter, maar zijn kaak deed nog enorm veel pijn en zijn wonden waren nog verse korsten die makkelijk open konden gaan. Maar dan wou hij de perfecte sterke kater voor Sinclaw zijn. Hij stond op en volgde haar de medicine cat den uit. Op naar haar nest.

Topic uit :')