I'm headed straight for the castle

Now my neck is open wide, begging for a fist around it

Toen Butterstar haar terugriep, en haar vertelde dat ze niet alleen kon gaan maar met Smokegaze zou moeten, knikte ze kort. De haat voor twolegs stond in haar ziel gegraveerd, haar ogen reflecteerden deze gevoelens als een open boek, gemixt met het zoute water van haar tranen die ze weigerde te laten vallen. Ze knipperde, proberend haar tranen terug te duwen. Haar beeld werd echter alleen maar waziger, haar zicht vertroebeld net zoals haar gedachtes die elkaar leken te overlappen. Ze stapte richting de uitgang van het kamp, toonde met een zwiep van haar staart aan dat de andere warrior haar zou moeten volgen. Tegelijkertijd stak ze haar neus in de lucht, om de geur van de wezens die te ver gegaan waren te lokaliseren. Door een prikkelende geur van vuur wist de jonge warrior waar ze moest zoeken, en ze liet haar blik over hun territorium glijden, op zoek naar de rook die van het brandende gevaar afkwam. Het schemerde, wat het nog makkelijker maakte om hen te vinden - de lucht werd opgelicht daar waar ze zaten. Vlakbij de rivier, en dus vlakbij hun kamp. "Kom," miauwde ze over haar schouder heen tegen de kater en liep met flinke pas de richting van hun lokatie op.

Already choking on my pride, so there's no use crying about it

Smokegaze had Gemstone niet goed gezien, maar aan de reacties van de andere katten was het heftig en zeker niet goed. Butterstar had Severlight gevraagd hem mee te nemen. Nou, Smokegaze wou het poesje wel beschermen terwijl ze opzoek gingen naar de oorzaak. En sowieso hadden twolegs hier iets mee te maken. Severlight zwaaide met haar taak dat hij haar volgen moest en met een rol van zijn ogen volgde hij de poes. Ze moest niet gaan denken dat zij de leider was, zeker niet gezien haar leeftijd. Hoe knap de poes dan ook was. Als het er op aankwam was het Smokegaze die sterker was en Severlight zou moeten beschermen. Smokegaze ging naast de poes lopen en nam de omgeving in zich op. Zowel hij als de poes merkten een rookgeur op en als eerste ging Severlight er op af waarna Smokegaze haar volgde. Severlight zei nog 'kom' over haar schouder heen. "Let je wel op dat we voorzichtig moeten zijn," merkte Smokegaze rustig op, terwijl hij zijn pas iets rustiger hield dan die van Severlight. "Als dat een twoleg kamp is, dan betekend dat ook dat twoleg kits overal rond slenteren en die vinden ons maar wat leuk," vervolgde Smokegaze.

De kater irriteerde haar, iets wat niet vaak gebeurde. Maar op het moment haalde hij het bloed onder haar nagels vandaan - haast op een letterlijke manier. Hij stopte haar van regelrecht op de twolegs af te stormen zonder enige strategie, wat natuurlijk iets positiefs was maar op het moment leek dit niet zo voor Severlight. "Let je wel op dat we voorzichtig moeten zijn," merkte Smokegaze op en ze zuchtte. "Weet ik." miauwde ze, haar stem krachtig. Ze was niet dom. "Als dat een twoleg kamp is, dan betekend dat ook dat twoleg kits overal rond slenteren en die vinden ons maar wat leuk," Sever draaide haar kop zijn richting op. "Dat weet je niet." beet ze hem toe. "Misschien hebben ze geen kits." haar pas bleef hoog, proberend zo snel mogelijk aan te komen. Alsof die lompe beesten hun konden horen.

Smokegaze wierp Severlight een zichtbare geërgerde blik toe. Hij liet zijn emoties niet binnen. Severlight beet hem toe dat hij niet wist of er twoleg kits rond liepen en dat er misschien geen kits waren. "Severlight, je weet zelf ook best wel dat we van het ergste uit moeten gaan, dan staan we namelijk niet voor mogelijke verassingen," vertelde hij droogjes, waarna hij dichter naar de vachten toe liep waar ze in zaten. Hij hield zijn staart laag en zijn poten ook en observeerde de omgeving. "Kijk, daar zit een twoleg," merkte hij op, wijzend naar een grote twoleg, waarschijnlijk een mannelijke, bij het vuur. Hij begreep niet hoe ze het in hun kop konden halen om vuur te maken. Dat was alleen maar gevaarlijk.

Ze negeerde hem verder volledig. Ze kwamen dichterbij, en ze zakte geruisloos door haar poten heen. Haar felblauwe ogen staken af tegen het donker, de witte delen van haar vacht vielen op tussen de donkere planten. Maar de wezens hadden haar niet door, ze had wel eens gehoord dat zij een veel slechter zicht hadden dan hen in de nacht. Smokegaze merkte toen op dat er een twoleg zat, en onbewust keek ze naar hem, ook al had ze hem willen negeren. Ze volgde zijn poot en haar oortjes schoven in haar nek toen ze het ding daar zag zitten. Was dit degene geweest die haar tante vermoord had? Tranen prikten in haar ogen en Sever klemde haar tanden op elkaar. Ze wilde vooruit stormen, hem zijn strot doorbijten. Maar ze was haar verstand niet samen met haar tante verloren. De twoleg werd angstig opgelicht door de brandende takken waar hij naast zat en ze drukte zich wat dichter tegen de grond aan, uit lichte angst voor hem die haar zo dood kon maken. "Zie je er nog meer?" fluisterde ze naar achteren. Haar blik gleed naar één van de dens van de twolegs waar een schaduw in te zien was. Niet zo groot als degene die bij het vuur zat. Er waren inderdaad kits bij. Ze siste laag en zacht, haar afkeur duidelijk laten zien. Overal waar twolegs kwamen zaaiden ze voor dood en verderf. Stel je voor, ze bleven hier en zouden hun kinderen hier laten opgroeien. Wat voor een monsters zouden ze dan op hun gebied krijgen?

Smokegaze keek vol afkeer naar de man bij het vuur, wierp even geen blik meer op Severlight. Hij besefte wel dat zij haar tante verloren was, wat haar vast veel verdriet deed. Severlight vroeg aan hem of hij er nog meer zag. Smokegaze keek kort om naar Severlight en hij zag dat haar ogen vochtig waren. Voorzicht schuifelde hij wat dichter naar haar toe. "Nee nog niet... maar ik ruik wel een hele sterke twoleg geur. Er is sowieso niet ééntje," vertelde Smokegaze. Toen zag hij dat Severlight haar blik op iets in de schaduwen had gefocust en daar zag hij dus een kleinere twoleg. Kits. De poes naast hem begon te sissen en geruststellend legde hij zijn staart op haar rug om haar te kalmeren. "Het spijt me voor je tante," fluisterde hij plots, op zachte toon. Toen stond één van de twolegs op en riep iets. Twee andere grote twolegs kwamen uit het nest met grote lange stengels. Ze communiceerden nog wat en vervolgens liepen de twee twolegs naar de rivier, waar ze gekke dingen neer zette en op gingen zitten, waarna ze de stengels boven het water hielden. "Ze vangen onze vissen!" Merkte hij vervolgens vol afkeer op. "Ze stelen onze prooien," vervolgde hij.

Haar oortjes bewogen naar achteren toen Smokegaze wat dichter naar haar toe schuifelde. Op ieder moment had ze hier gebruik van gemaakt, met hem geflirt, wat dan ook. Maar nu niet. Ze kon haar gedachtes enkel op de twolegs richtten, anders gingen ze terug naar Gemstone. De kater miauwde dat hij nog niemand anders zag, maar dat er zeker meerderen waren. Kort knikte ze, nog steeds weigerde ze hem aan te kijken. Ook al was het nu zozeer niet meer omdat ze koppig was. Ze was bang dat ze in tranen uit zou barsten zodra ze naar haar mede-warrior zou kijken. Toen gleed haar blik naar één van de dens van de twolegs. Hoewel ze nog nooit in het twoleg-gebied geweest was, dacht ze niet dat hun dens er normaal zo uitzagen. Ze had namelijk verhalen gehoord dat hun dens van steen gemaakt waren, en hetgeen waar ze nu naar keek wapperde in de wind. Ze siste zacht toen ze er beweging in zag. Er waren er nog meer, en het waren kits nog ook. Toen ze iets op haar rug voelde verwijdden haar ogen iets van schrik, en snel keek ze achterom. Het was Smokegaze zijn staart maar. Ze zuchtte licht en keek weer naar voren. "Het spijt me voor je tante," miauwde hij en ze knikte, haar gezicht zo emotieloos mogelijk houdend. Het lukte niet heel goed. Een traan rolde uit haar oog, maar ze beet op haar lip om verdere te voorkomen. Ze bleef kijken naar de twolegs, die wat vreemds deden bij de rivier. Zoiets had ze nog nooit gezien. Sever kantelde haar kop lichtjes, niet wetend wat ze deden. Smokegaze had het echter al snel uitgevogeld. Hun vissen? De kattin drukte haar oortjes in haar nek. "We moeten terug naar Butterstar," miauwde ze toen. Anders vlieg ik er straks één aan..

Smokegaze had het gevoel Severlight aan te voelen als een soort magneet. Ze was overduidelijk kapot door de dood van Gemstone. Je kon voelen hoe groot haar haat nu was voor twolegs, je kon voelen hoe veel verdriet de dood haar deed en hoe boos het haar maakte. Smokegaze had het moet de poes te doen. Twolegs waren koude wezens, slechte, bedorven wezens. Smokegaze troostte Severlight met zijn staart, waar ze eerst wat van leek te schrikken. Vervolgens had hij door wat die wezens aan het doen waren. Severlight reageerde met dat ze direct terug moesten naar Butterstar. "Moeten we het niet eerst van wat dichterbij bekijken?" Vroeg Smokegaze aan Severlight. Hij wist niet zeker of het slim was. Maar hij wou zien of hij meer te weten kon komen. Hij wou weten hoeveel twolegs er ongeveer waren, hoe veel ze ongeveer van hun vis jatte en of er meer bedreigingen waren.

Hij snapte niet waarom ze terug moesten, of beter gezegd: weg moesten hier. En de verleiding om beter te gaan kijken en dichterbij te komen was te groot voor haar om nee te zeggen op zijn voorstel. Dus kroop ze meteen vooruit, natuurlijk wel zo dat ze in de schaduwen bleef, en liep naar één van de dens toe die de twolegs hier neergezet hadden. Ze zwiepte met haar staart als teken dat Smokegaze haar moest volgen. Ze stak haar kop tussen de doeken van de den maar zag hier niets, alleen een paar zachte andere doeken op de grond liggen. Ze rook wat om zich heen maar echt bijzondere geuren - naast twoleg geur - vond ze hier niet.

Zonder wat te zeggen ging Severlight dichter naar het kamp van de twolegs toe. Smokegaze volgde haar en bleef net als de poes goed in de schaduwen. Ondertussen hield hij de omgeving goed in de gaten zodat hij direct alarm kon slaan als er iets zou gebeuren en hij en Severlight op tijd konden vluchten. Toen Severlight haar kop onder de vachten door stopte merkte Smokegaze een andere, onbehagelijke geur op. Er waren ook honden hier. Hij tikte zachtjes Severlight aan. "Honden," fluisterde hij. De twolegs stal hun vis en hadden honden bij zich. Er waren een hoop twoleg kits en een aantal volwassenen. Het leek wel alsof het complete twoleg gebied zich verplaatst had naar hun territorium!

Haar neus zat zo in de twolegspullen gestopt, dat ze het echte gevaar niet rook. Ze werd aangetikt door Smokegaze, en deze fluisterde dat er honden waren. Severs ogen werden verschrikt wat groter en ze keek achterom, de grijze kater aan. Ze wilde hier niet langer blijven. Het gevaar was groot om hier te zijn. Ze moesten verslag uitbrengen aan Butterstar. Met pijn in haar ogen gleed haar blik naar één van de twolegs. Ze wilde hen allemaal dood hebben. Maar dat kon nu niet. "Laten we gaan." miauwde ze zachtjes en knikte met haar hoofd richting het kamp. Ze sloop zachtjes de den uit. Het vuur flakkerde en viel op haar vacht door het draaien van de wind. Waar net schaduw geweest was, was nu licht. De kattin siste zachtjes en met lichte angst in haar ogen keek ze achterom, of de twolegs haar doorhadden. Het leek er niet op...

Severlight zei dat ze zouden gaan en Smokegaze knikte op haar voorstel. Dat leek haar nu ook slim. Twolegs die hun prooi afnam en een warrior hadden gedoodt, en honden die gevaarlijk waren. Riverclan had een best wel groot probleem. Hij volgde Severlight en hield de omgeving goed in de gaten. Twolegs leken hun niet op te merken. Of wel. Hij hoorde een luide roep en keek om, zag een twoleg wijzen en een ander op hun af komen. "Ren!" Riep hij, Severlight een duwtje gevend. Hij zou achter haar blijven.

Een schreeuw deed haar doen opkijken. Verdomme. Ze siste luid toen ze merkte dat de twolegs naar hen wezen. Het was logisch dat ze hen gezien hadden; hun vachten staken duidelijk tegen de grond af. Smokegaze riep haar toe om te rennen en gaf haar een duw. De grote kattin snelde meteen naar voren, een flinke pas inzettend. Ze keek achterom, om te kijken of ze achter hen aankwamen. Domme fout. Ze struikelde ergens overheen, wist niet goed wat, maar dat was niet haar grootste probleem nu. De twoleg kwam dichterbij, veel te dichtbij. Ze krabbelde overeind en siste hard naar hem. Zo veel te groot. Ze moest helemaal omhoogkijken, ze kwam tot zijn knie niet hoger. Haar nagels waren ontbloot, haar oortjes angstig naar achteren geschoven. Zou dit het zijn? Nee. Nee, ze zou nog lang niet opgeven. Niet zonder gevecht.

Severlight begon meteen te rennen en Smokegaze volgde haar. Echter struikelde de poes en de twolegs kwamen steeds dichter bij. Smokegaze raakte een paar passen voor haar, maar keerde zich meteen weer naar Severlight toe. Hij sprong over haar heen en staarde naar de twoleg die nu ontzettend dicht bij was. Hij aarzelde geen moment, hij moest de twoleg afleiden. "Ren, nu!" Grauwde hij en sprong tegen de been van de twoleg aan, waardoor de twoleg zich weg draaide van Severlight. Heftig zwiepte de twoleg met zijn been en Smokegaze liet los. Hij sprong weg en de twoleg kwam op hem af, nog even liet hij een blik naar waar Severlight was, of was geweest, glijden en als ze weg was, zou hij ook weer rennen. Geen van hun kon het opnemen tegen een twoleg en ze moesten gewoon maken dat ze weg kwamen.

Ze siste met ontblootte klauwen naar de twoleg, al stond er angst in haar houding. Haar oortjes waren twijfelend naar achteren geschoven en haar ogen waren groot. Ze zouden dit niet kunnen winnen. Ze wilde niet eindigen bij haar tante, hoeveel ze ook van haar hield, ze moest nog zoveel doen hier!
Toen sprong Smokegaze naast haar, en Sever schrok van de plotselinge beweging, waardoor ze zijn bevel niet gelijk op kon volgen. Rennen...? Maar wat ging hij dan doen? Twijfelend zette ze een paar stappen op haar plek, waarbij ze achterom keek richting RiverClan territorium. Toen ze terugkeek, zag ze echter hoe Smokegaze van de been van de twoleg viel en zag dat nu hun kans was om weg te rennen. "Kom op!" riep ze hem toe, waarna ze zich toch maar omdraaide, erop vertrouwend dat de ander haar zou volgen. Het móést gewoon.

Smokegaze was van de been van de twoleg gesprongen en de twoleg kwam nu snel op hem af. Maar de aandacht van het rare wezen was nu niet meer op Severlight gefocust en Smokegaze had snel kunnen oppikken dat ze weg was gerend. De jonge bastaard draaide zich om met een soepele beweging en begon te rennen, achter Severlight aan. Smokegaze kon de benen van de twoleg nog horen, maar weerhield zich er van om achterom te kijken. Wat ze nu moesten doen was rennen, rennen tot de twoleg hun niet meer volgde, tot ze de geluiden van de stampende voeten niet meer hoorden. Smokegaze kwam naast Severlight terecht en bleef nu naast haar rennen. Hij was blij dat haar niks overkomen was, dat zou hij zichzelf niet vergeven hebben. In tegenstelling tot zijn vader zou hij katten redden, in plaats van om het leven brengen.