I was not expecting you here milady (Lizardpaw//SPT)

Het was midden in de nacht, hij lag dicht tegen zijn zuster aan. Al kon hij moeilijk slapen, zijn ogen waren half dicht. Misschien had hij gister iets te veel getraind, zijn voorpoten waren nog rood van al het gedroogde bloed. Hij had misschien te vaak een boom geslagen, hij kwam langzaam overeind en keek even een blik naar zijn tweeling zus Routpaw. Hij gaf haar een kort liefhebbende lik over haar oor, al hoopte hij niet haar wakker te maken. Hij liep dus rustig naar de Med. den toe, vast zouden de Medicine katten wel slapen. Zo kon hij wat kruiden halen voor zijn poot, waarschijnlijk hadden sommige kruiden wel effect. Zo hij trippelde zacht over het kamp heen, de meeste katten zou hij niet eens wakker maken. Zo hij sloop voorzichtig het donkere hol in, zo langzaam en voorzichtig mogelijk was hij nu binnen. Nu hoefde hij alleen maar nog de kruiden voor zijn voorpoten te vinden, al deed elke stap die hij zetten pijn. Al zou nu de pijn een kleine kost zijn om zichzelf te helen, al.. Wist hij niet hoe het moest, zijn neus zou hem hopelijk niet teleur stellen. Hij volgde gewoon de geur, hij trippelde langzaam voorzichtig over sommige slapende katten heen. Zijn oren plat gedrukt tegen zijn achterhoofd, zijn zicht gefocust op zijn doel. Tot hij de kruiden vond, oké... Wat zou hij als eerste pakken, hij wreef achter zijn hoofd en dacht na. Dit zou een beetje ingewikkeld worden welke kruiden er nou goed waren voor zijn poten en welke niet, hij zag een groen blad liggen. Door de grote zou hij wel denken dat het wel voor grote wonden was, zo hij pakte het blaadje voorzichtig op met zijn mond en wreef een paar keer over zijn wonden heen. Ergens prikte het enorm, niet wetend waarvoor dit blad bedoeld voor was. Daarna zag hij ergens in een hoek spinnen rag liggen, deze bond hij samen met het blad aan zijn rechter poot met behulp van zijn linker poot maakte hij het vast aan zijn rechter. Alleen hoe moest hij zijn linker poot doen, hij moest hier bij wel even nadenken. Waarschijnlijk met zijn rechter poot al was deze nu helemaal ingebonden en kon hij deze bijna niet bewegen, misschien had hij het ergens heel erg verkeerd gedaan.

De jonge kater hoopte dat dit zou werken nu nog zijn andere poot maar toen, WASTED. Hij krabbelde wat ondeugend achter zijn oren, al wist hij dat hij straf zou krijgen. "Featherbrain!" siste de zwart witte poes en haalde even haar lip op naar de apprentice. Hier kreeg je het, hij was niet de eervolle nobele krijger die hij wilde en moest zijn. "Hebben de queens je nooit vertelt dat het, voor eender welke kat, verboden is om aan de voorraad van een medicine cat te zitten?!" grauwde de kattin, deze herkende hij als Lizardpaw. De kattin ging tussen de kruiden staan en hem, ze zetten een stap vooruit zodat hij eigenlijk een stap naar achter moest zetten al bleef hij recht staan en bleef staan waar hij stond. Haar staart zwiepte stevig heen en weer, toch deed hij uiteindelijk een paar stappen naar achter omdat het niet handig was om tussen de Medicine apprentice en haar kruiden te staan. "De medicine cat den is zelfs een plek waar je niet zomaar binnen mag komen," Miauwde ze en vernauwde haar oogjes. Hij knikte en voelde zich ergens schuldig, al kon hij door alle spinnen rag met een poot niet meer lopen en ze deden nog beiden pijn als hij erop stond. Zijn voorpoten bloeden nog steeds, alleen hij mocht er eigenlijk zelf niks tegen doen. "Ziekte hangt hier in de lucht, Tomtitpaw, dit is geen plek om rond te hangen!" Miauwde ze en rechtte haar rug wat en hield haar snoet in de plooi. Hij knikte en opende zijn mond, "het spijt me Milady, ik wist dat ik dit niet mocht doen al deed ik het. Kan ik er ergens voor zorgen om dit goed te maken?" Sprak hij eervol. Hij hoopte dat hij het goed kon maken, al had hij nu liever om met zijn wonden te blijven lopen dan ze nu te laten verzorgen. Ook had hij eigenlijk niet verwacht dat een Medicine apprentice hem zou aanspreken, al kon hij er al wel op rekenen.

De jonge kater keek naar de Med. app voor zich, zijn groene ogen naar haar gericht. Hij had dit nooit mogen doen, hij schaamde zich voor zijn gedrag. Al werd deze schaamte nog erger toen hij voor het eerst Frostfaith tegen kwam, hij voelde een schrik in zijn borst komen. Dit kon nooit goed komen, het was zijn droom om een waardige krijger te worden om iedereen te beschermen. Nu werd dat geruïneerd door hemzelf, hij had zijn eerste indruk op zijn toekomstige leider gefaald. Nu zou hij nooit een waardevolle krijger voor de Clan zijn, zijn ogen tuurde naar haar vol met schuld gevoel. Helemaal toen ze begon, "Oh dat kan je zeker", begon de deputy waarna ze keek naar zijn poot waar spinrag omheen gewikkeld zat met een blad. "Je kan alle dingen die je hebt gebruikt morgenvroeg weer gaan zoeken en netjes teruggeven aan Lizardpaw" Miauwde ze daarna waarna haar blauwe ogen naar de zijne keken, haar strenge blik kon hij niet vermeiden. "En aangezien ik wat elders heb horen klagen mag je je daarna melden bij ze om hun nesten schoon te maken." Vervolgde ze daarna, dat was zijn straf. Toch was dit erger dan vele malen weer een boom te meppen, hij voelde zich verbrijzeld van binnen. Al knikte hij, "Die kruiden die hier liggen zijn voor jou verboden terrein en ik wil dit niet meer zien, anders kom je er zeker niet zo makkelijk vanaf begrepen?" Miauwde ze na haar strenge woorden keek ze de jonge poes aan en knikte daarna liep ze echter nog niet weg. "Dus ik hoor morgen dat Lizardpaw weer mooi haar kruiden terug heeft en dat je je gemeld hebt bij de elders." Miauwde ze, daarna draaide ze zich om en liep de den uit. Hij liet een zucht vallen en knikte weer, als hij niet eens de regels kon volgen hoe zou hij dan zijn eigen zuster kunnen beschermen. Al spitste hij zijn oren bij de volgende woorden, "Ik hoop dat het nu tot je is doorgedrongen," mompelde Lizardpaw nog even strak, voordat ze haar blik wat zachter maakte. Ze knikte kort naar zijn poten. Hij keek naar zijn poten, zijn poten bloeden nog steeds. Boven en onder kant waren beschadigd door een boom te proberen te verslaan, dat was niet verstandig. Hij had beter moeten nadenken die dag. "Haal het spinrag van je poot en leg het aan de kant, spinrag helpt niet tegen open pootkussentje," mauwde de poes daarna. Hij knikte en deed wat ze zei, hij haalde voorzichtig het spinnen rag van zijn poot af. Daarna legde hij het aan de kant, net zo dat hij dat met het blaadje deed. Hij opende zijn mond, "Misschien is het beter dat ik nu je kruiden ga halen anders wordt het een nacht zonder slaap, mij hoef je niet te helpen. Kijk wat ik jouw voor werk heb aangericht?" Miauwde hij, slapen deed hij al bijna niet. Hij kwam overeind, het had geen nut om zijn tijd hier nog te besteden. Hij had veel te doen, hij moest namelijk nog iets terug doen voor de kattin. Hij had haar extra werk gegeven, meer dan dat ze al had.

Tomtitpaw keek de jonge medicine kat apprentice aan, zij zou bijna medicijn kat worden. Sparrowfeather was aan een erge ziekte en zou misschien niet eens in staat zijn om zijn Medicijn kat taken te kunnen vervullen, al schudde de kattin haar kop. Las ze zijn gedachten? Vast niet, ze had het er vast over dat hij niet zijn taken moest vervullen. Hij moest namelijk zijn straffen vervullen en ze eervol doen, hij zou ooit een goede krijger worden.. Toch? "Jij gaat nu mooi niet op pad," mauwde Lizard direct. Hij had het dus correct dat hij het dus niet mocht, hij wachtte op het volgende wat ze zou gaan vertellen. "Ten eerste wil ik dat je iets voor je poten even geven, nu je hier toch staat, en ten tweede mag je als apprentice niet zomaar 's nachts op pad gaan." mauwde de zwart witte poes en draaide zich om naar haar kruiden en pakte twee bladeren vast en legde deze voor de apprentice. Hij keek er verbaast naar, hij zuchtte hij wist niks over kruiden maar zijn zuster in tegendeel. "Kauw hier op, nadien de pulp inslikken." Miauwde de katten en duwde twee blaadjes zijn richting toe, hij keek ernaar, dus hij moest ergens opkauwen en daarna iets wat een 'pulp' heten inslikken. Als zijn tweeling zus erbij was geweest wist ze precies wat de kattin bedoelde, natuurlijk zou hij gaan doen wat ze zei al wist hij niet wat een 'pulp' was. Misschien iets op het blad? "Hiervan gaan je poten sneller genezen. Iets op je poten doen, doe ik niet want je poten hebben de lucht nodig om te genezen." Miauwde Lizardpaw daarna, hij knikte. Al wiebelde hij vragend met zijn oren, "wat is een pulp, milady?" vroeg hij rustig. Hij wist niet veel van medicijnen maar misschien als hij er iets meer van wist kon hij het zijn zus vertellen en haar er wat meer van leren, "maar alvast bedankt voor U hulp, al heb ik U kruiden verkeerd gebruikt." Miauwde hij. Hij bedoelde dit eigenlijk als een bedankt maar ook als een waarom vraag, waarom hielp ze hem toch na dat hij dit alles had gedaan. Vele kruiden had verbruikt voor niets, hij zal het helemaal weer opnieuw moeten halen voor haar.