Devils under the sun

Nyra had er net een training opzitten met haar mentor. Dat was duidelijk te zien aan alle schrammen en sneeën die duidelijk te zien waren in haar licht gekleurde vacht. Ze deed echt haar best, maar het wilde gewoon niet lukken. Wat had Alex wel in haar, wat zii niet had? Nyra liep nogal ongemakkelijk terug naar het park, maar probeerde zich wat te herpakken toen ze in het zicht van de andere katten kwam. Ze wilde haar moeder niet teleurstellen. Zira had ze eerder al teleurgesteld. Haar blik viel op Chawl, die aan de rand van hun woongebied zat. Ze had, als kitten, nog samen met hem een barn gedeeld dus ze kende hem wel vaagjes. "Hé, Chawl!" mauwde de jonge poes, even enthousiast als ze altijd was, ondanks haar verwondingen.

N

yra trok zich, zoals altijd, niets aan van de botte toon van andere katten. Haar oortjes bleven vrolijk naar voren staan en haar blik richtte ze even op het park, toen ook Chawl dit deed. Zij likte vervolgens echter één van haar sneeën en hij stelde een vraag. Ze richtte zich weer op, om zich terug op het park te richten. Zelf vond ze het geweldig buiten. Er zat tenminste niemand op haar kap als ze er alleen op uit was. Een glimlach stond op haar snoetje. "Buiten? Echt geweldig." gaf ze toe en haalde veen haar mondhoek op. "Het is zo groots," ging ze verder en sloot even haar ogen. Niet alleen de grens met het woud, maar ook de steegjes in het twolegdorp, waar ze zelf vaak naartoe ging met Shark. Daar waren zoveel geuren, dat ze zich nooit verveelde. Je kon daar dingen blijven ontdekken. Ze opende haar ogen weer en richtte haar blik op Chawl. "Mag je nog niet naar buiten?" Ze draaide haar kopje even naar de oudere katten die iets verder bezig waren aan een prooi.

Even had de poes haar blik op haar poten gericht toen de jonge kater antwoordde. Ze vond het vervelend dat de kater zich niet op en top voelde, zoals zij zich wél altijd voelde. Misschien dat ze hem kon helpen? Dat kon ze misschien doen. Hij mocht nog niet naar buiten, maar dat betekende niet dat er hierbinnen geen avontuur te beleven viel. "Wil je misschien met me mee naar de Tower?" stelde ze voor. "Als je helemaal naar boven klimt kan je heel ver kijken. Zowel het bos als het dorp van de mensen zijn vanaf daar te zien." probeerde ze hem te motiveren. Het was niet dat die toren enorm hoog was, maar vanaf daar zag je tenminste meer dan hier op de grond. Nyra keek even langs Chawl naar de moederkatten die met elkaar in gesprek waren. Als ze dit wilde laten slagen, moesten ze ervoor zorgen dat de moederkatten hen niet zagen. Als kitten mocht zij namelijk de barn niet eens uit van haar moeder.

Nyra grinnikte toen de jonge kater plots weg stoof naar de Tower. Stiekem vond ze het wel leuk dat hij met haar mee ging. Hij was namelijk de eerste waar ze een echt gesprek mee hield. haar andere gesprekken waren meestal nog al.. negatief. Vaak kreeg ze op haar donder, al begon het de laatste tijd toch al iets te minderen. Haar trainingen zaten daar voor iets tussen. Nyra draaide zich om en rende achter Chawl aan, die al bij de Tower was aangekomen. Ze haalde hem net in toen hij naar binnen ging. De blikken van de andere young-ones gingen, zoals verwacht, direct naar hen. "Kom," mauwde ze en wenkte naar een klein trapje. Hiermee konden ze alvast één verdiep hoger. Om nog hoger te geraken, moesten ze wat meer moeite doen. Maar eerste wilde ze wat hoger, weg van de andere young-ones.