Adopted pride {Brindleleaf en Skullkit}

Bronzemask legde haar vangst van de zonhoog patrouille op de prooistapel en speurde het kamp af naar haar zus. Brindleleaf was zwanger, en ze had duidelijk heel veel pijn. Maar ze deed tegen anderen alsof er niks aan de hand was. Gisteren had Bronzemask een dode Swanfeather aangetroffen die gestorven was tijdens de bevalling van haar kitten. Bronzemask had meteen ingegrepen en de kitten naar Lizardpaw gebracht. Die raadde aan om de kit in de nursery te leggen bij een queen die net kittens had gehad, en hem voedde met haar melk. Bronzemask had meteen een klik met de kitten en besloot voor hem te zorgen, niet de voeding, maar het opvoeden. Zelf had ze natuurlijk geen melk, ze had tenslotte geen kittens. Ze had medelijden met de kitten, ze was zelf zonder ouders opgegroeid. Maar die pijn wilde ze de kit niet aandoen, ze wilde er voor hem zijn. Ze zag Brindleleaf en liep naar haar toe. ''Hallo Brindle.'' Begroette ze haar. ''Je weet dat Swanfeather gister dood is aangetroffen bij de gorge, de kitten die ze heeft gebaard tijdens haar.. dood.'' Begon ze. ''Daar ga ik nu.. Ik heb besloten om voor hem te zorgen. Hij slaapt in de nursery bij een Queen die hem voedt. Maar ik zal hem gaan opvoeden, als een moeder.'' Bronzemask had niet verwacht dat ze ooit moeder zou worden, ze wilde wel kittens maar ze vertrouwde katers voor geen meter. Helemaal niet na haar zus haar 'ongelukje'. Ze wachtte even op de reactie van Brindleleaf. Daarna gebaarde ze met haar staart dat ze mee moest komen. Ze liep voor haar naar de nursery waar het kleintje in een warm nestje lag.

Dit speelt zich af voor de miskraam van Brindleleaf. Eerst Brindleleaf, daarna Skullkit.

Lopen ging steeds moeizamer, maar ze was een ster in toneelspelen. Haar hele leven was een leugen, dus in doen alsof had ze geen problemen mee. Toch schemerde de pijn steeds meer door in haar bewegingen. Ze kon het niet meer tegenhouden, omdat de steken soms te heftig waren. Ze zat in het kamp en tot dan toe leek het best goed te gaan en ze durfde zich een beetje te ontspannen. Ze sloot haar goudgele ogen en genoot van de zon op haar vacht. Toen de stem van haar zus de stilte verbrak deed ze haar ogen weer open en keek haar aan. “Hallo Bronze.” Begroette ze haar zus terug terwijl ze probeerde te glimlachen. Haar zus begon meteen te ratelen en er gleed verrassing over het gezicht van Brindleleaf, wat Bronzemask haar vertelde had ze totaal niet verwacht. “Dat is aardig van je, dat je dat doet.” Sprak ze, voordat ze zichzelf overeind hees om haar zus te kunnen volgen naar de nursery. De plek waar zij straks ook weer een nest zou krijgen en op de één of andere manier stelde haar dat ergens gerust. Ze hield van katten om haar heen en het nest in de warriors den voelde maar leeg, daar kon ze eigenlijk helemaal niet zo goed tegen. Ze ging naast Bronzemask staan en liet haar kop ietsje zakken om de kitten goed te kunnen bekijken.