Appletree aan het jagen

Onderwerp: Appletree aan het jagen zo 17 jul 2011 - 23:01

ik zoek 1 kat om mee te spelen.

Appletree rent het kamp uit richting het hoge vlaktes en ruikt de bloemen die zijn aan het bloeien,De regen die er gisteren was gevallen. Ze zucht diep gelukkig en rent weer verder naar de geur die haar lokt een konijn. Ze ruikt terwijl ze rent en volgt het konijn. Ze blijft dan staan en sluipt richting het konijn ze zit in het Bosjes en blijft even liggen daarna springt ze met veel kracht bovenop het konijn. Het konijn probeert weg te rennen maar Appletree blijft boven op het beest en bijt vlug het nekje kapot. Ze proeft het bloed en krijgt honger maar houdt de dwang in om niet te gaan eten. Appletree laat het konijn dood liggen en likt haar snuit even af en haar vacht. Ze hoort geritsel in de bosjes. Appletree roept "Come out come out where ever u are". Ze gaat even staan en wacht op haar besluiper.

pardon voor me nederlands ben amerikans dus de en het is verkeerd

(is het oké als ik inspring?)

PlumeEar sprong met een grote sprong over de bosjes heen en belandde keurig op haar poten naast Appletree en haar gevangen prooi. "Hallo Appletree. Mooie vangst!" snorde PlumeEar terwijl ze de vangst bekeek. Ze spitste haar oren bij het geluid van tippelende voetjes. Ze opende haar kaken om de geur op te vangen die de wind met zich mee bracht. Het rook naar muis. PlumeEar sloop in de richting van de geur en zag tussen het lange gras een klein spits muisje scharrelen. PlumeEar liet zich in de jaagstand zakken. Ze wist dat ze geen goede jaagster was, maar zo'n muisje zou ze toch moeilijk kunnen missen? Tussen haar en de muis zat ongeveer 2 meter. Als ze goed met haar krachtige achterpoten zou afzetten, zou ze met een sprong op de spitsmuis terecht komen en hem doden. Ze voelde de kracht in haar achterpoten toen ze zich klaar maakte om op de muis te springen. Met een grote sprong viel ze de muis aan, maar met haar staart ging ze langs het hoge gras wat genoeg geluid maakte om de muis weg te jagen. PlumeEar volgde in haar sprong de muis waardoor ze niet zag hoe ze terecht kwam. Met een klap belandde ze op haar zei en ze rolde een paar keer om. Daarna stond ze verslagen op en schudde wat modder uit haar donkere, lange vacht. Een beetje vernederd strompelde ze terug naar Appletree die nog steeds met het konijn in haar bek stond bij de bosjes waar PlumeEar zich achter had verscholen. Ze liet zich in op de droge grond vallen en keek verdrietig voor zich uit. "Ik ben de slechte jager van de hele clan," jammerde ze. "Wat zal Hollystar wel niet denken als een Warrior niet eens een simpel spitsmuisje kan vangen! Ik ben een mislukkeling. Een grote teleurstelling voor deze clan."

Ja graag

Appletree stond klaar om te vechten. Maar ziet dat het PlumeEar was. "ook hallo". Ze snord even terug. "Bedankt." Appletree legt het konijn in het mos en gaat even zitten. "PlumeEar maak je geen zorgen ik kan je helpen als het moet..."Appletree denkt na even en likt haar staart ze luisterd om zich heen om te horen of er een prooitje rondloopt. "PlumeEar er is als ik het niet verkeerd heb een muis hier in de buurt ik ga mee en jij gaat aanvallen." Appletree legt haar vangst in een hol en gaat er naar toe rennen. Appletree ruikt het verse regen dat zo gaat vallen. "PlumeEar jij gaat nu langzaam zakken in sluipstand en dichterbij komen en dan zodra je maar 2 stappen moet lopen spring je en haal je uit met je tanden." Appletree kijkt toe hoe PlumeEar haar tips volgt. Appletree kijkt toe en likt haar vacht even uit van het modder. Ze kijkt toe hoe PlumeEar het diertje bespringt terwijl ze kijkt luisterd ze om zich heen.

PlumeEar was blij dat Appletree haar probeerde te helpen. Ze volgde de aanwijzingen die de ervaren poes haar gaf, maar de moed zakte al in haar poten bij het ruiken van haar prooi. Muizen waren snel en moeilijk te vangen, vooral voor PlumeEar. Dit zou haar nooit lukken. Met zware poten sloop ze naar het struikgewas waar de kuise geur vandaan kwam. Met een snelle blik achterom zag ze dat Appletree zich op haar gemak aan het wassen was terwijl ze met een half oog toekeek. PlumeEar zag haar kans om weg te komen uit deze kwelling. Met grote sprongen racete ze terug naar het kamp. Ze deed geen moeite voorzichtig te landen om de prooien niet af te schrikken. Wat kon het haar allemaal schelen? Behendig ontweek ze bloemetjes die op haar pad kwamen om haar nog een beetje hoop te geven dat ze wel ergens goed voor was. Ontwijken en rennen, daar lagen haar kwaliteiten. Haar gevlekte poten roffelden over de grond. Toen ze het kamp in de verte zag naderen, verminderde ze vaart om de andere katten niet argwanend te maken. Op haar dode gemak liep ze over de open plek waarna ze zich overstuur in de Warriors den stortte.

(Vervolg in dit topic: http://warriorcats.bigforumpro.com/t3133-cause-i-m-broken-when-i-m-lonesome Wink

)

Onderwerp: Re: Appletree aan het jagen