Scarpaws had al dagenlang gelopen, over berggebieden, lange vlaktes, langs zeeën, tot hij aankwam op een plek waar het anders leek, katten leken hier in groepen te leven. Échte groepen. Scarpaws was dood en doodop, hij moest even gaan liggen, heel eventjes maar. Hij zocht een stil plekje op en ging voorzichtig onder de boom liggen waar hij zich genesteld had. Allerlei gedachtes schoten door zijn hoofd, zou hij hier dan eindelijk een kat of poes ontmoeten die deel uit wilde maken van zijn leven? Die misschien geen kittens konden krijgen, hem tot hun kitten wilde accepteren? Vast niet, zo was het nooit geweest. Een kleine traan rolde over zijn ooghoek, hij miste het gevoel van andere katten om hem heen, een liefdevol thuis. Hij was nog jong, hij wilde gewoon .. wat liefde om zich heen.