[Verwonden] Blood must have blood

_{Met krachtige passen en een kille houding liep de gestreepte kattin richting het midden van het kamp. Achter haar liep Pearl, een member die nog maar kort in de Elite zat en haar én Claw nu al teleurgesteld had. Bij Claw had hij meerdere keren geweigerd om een kittypet te vermoorden, en zij had gezien hoe hij een WindClanner geholpen had. Op allebei deze dingen stond een straf. Dat was dan ook de reden dat ze nu met hem in het midden van het kamp stond, waar meteen een aantal katten zich bij hen verzamelden. "Katten van de Elite," klonk haar lage maar krachtige stem. "Pearl heeft ons teleurgesteld. Niet alleen heeft hij Claw's opdrachten meerdere keren geweigerd, ook heeft hij WindClanners geholpen en mij tegengesproken. Hier staat een straf op." ze vestigde haar blik op de kater achter haar en ontblootte haar tanden lichtjes. De wonden van het gevecht van de ThunderClan waren nog aanwezig, sommige beter geheeld dan anderen. Maar de ziekte die haar eerder gevloerd had was weg. Doordat Zira had blijven trainen ondanks dat ze ziek geweest was, was ze haar kracht niet verloren. Pearl was ook geen moeilijke tegenstander; hij stond op het randje van young one of member zijn. "Ik wil dat je weet dat je op het randje staat van uit de Elite getrapt te worden," gromde ze hem toe. Nu kon hij dit zien als een zegen, maar het was een vloek. "Je zal dan vogelvrij verklaard worden, en iedere BloodClanner mag je dan vermoorden." nu ze haar waarschuwing gezegd had, schraapte ze kort met haar nagels over de grond om aan te tonen dat zijn marteling bijna zou beginnen. "Nu is je straf dat ik je zwaar zal verwonden. Iedere kat die zich geroepen voelt om mee te doen mag hem één verwonding toebrengen. Terugvechten is niet toegestaan. Doe je dit toch, geld de straf die ik zonet heb verteld." ze grijnsde lichtjes en schoot toen naar voren, waarbij ze met een enorme kracht haar grote klauw richting zijn kop sloeg.

- De eerste post is voor Pearl, daarna mogen andere BloodClanners reageren en hem één verwonding toedienen. Pearl mag niet terugvechten. Doet hij dit wel kan hij verbannen worden en vogelvrij verklaard worden.}

Pearl was al een lange tijd wakker, hij lag wakker van zijn schuld gevoel. Niet alleen werd hij nu gestraft door zijn daden maar ook verafschuwd, zijn broertje zal vast ook zich schamen. Uiteindelijk na een tijdje liep hij achter Zira, zijn ogen op de grond gericht, zijn staart sleurde hij mee over de zandige grond. Hier kwam het dan, de pijn. Hopelijk zou dit nooit met Kronos gebeuren en met Vexus, zijn broer boeide hem niet veel. Al gaf hij wel om hem, hij zuchtte diep toen Zira begon. "Katten van de Elite," klonk haar lage maar krachtige stem., ze zou echt een leider zijn van een stel honden. Al leek alles voor zijn ogen weg te vallen, vol schaamte en schuld stond hij daar. Lam te wezen, zijn nagels waren ingeklapt. Al had hij hier voor getraind, wist hij dat je niet terug moest vechten. "Pearl heeft ons teleurgesteld. Niet alleen heeft hij Claw's opdrachten meerdere keren geweigerd, ook heeft hij WindClanners geholpen en mij tegengesproken. Hier staat een straf op." Miauwde de krachtige poes over het kamp heen, haar stem was hard. Haar tanden waren ontbloot, was dit zijn dood of maar een verscheuring van binnen? Zijn oren spitste bij het volgende geluid, "Ik wil dat je weet dat je op het randje staat van uit de Elite getrapt te worden," gromde Zira hem toe, hij vestigde zijn blik op haar. Een felle, uitdagende blik. Kronos, zijn arme broertje zou hier van het meeste op zijn dak krijgen. Hij kon gelukkig zijn broertje nog zien, "Je zal dan vogelvrij verklaard worden, en iedere BloodClanner mag je dan vermoorden." Miauwde ze als een waarschuwing. Hij wist het al, Claw had hem al genoeg verteld. Hij wilde liever vogelvrij alleen hier was zijn familie, wat Vexus hem had gezegd.. Hij kon ze nu niet alleen laten, nooit niet. Een diepe Zucht ontsnapte uit zijn mond, de kattin liet een krakend geluid horen van haar nagels tegen de tegels aan. Het ging bijna beginnen, hij zetten zich schrap. Spande zijn spieren en had zijn nagels in geklapt, als we hits moesten krijgen dan probeerde we zo min mogelijk te krijgen en minst pijnlijkste. "Ik begroet mijn straf met eer, Zira. Ik heb genoeg daden gedaan om dit te krijgen dus daarvoor ben ik het eens dat ik deze straf krijg.." Miauwde hij instemmend, waarschijnlijk had de Commander dit niet verwacht. Alleen hij verdiende deze straf vooral omdat hij zijn familie wilde achterlaten en dat hij een Windclanner iets aangedaan had, wat hij voor Zira en Claw had gedaan maakte hem niks uit. Hij sloeg zijn oren in zijn nek, hij zal altijd blijven vechten in zijn hoofd maar niet met zijn lichaam. "Nu is je straf dat ik je zwaar zal verwonden. Iedere kat die zich geroepen voelt om mee te doen mag hem één verwonding toebrengen. Terugvechten is niet toegestaan. Doe je dit toch, geld de straf die ik zonet heb verteld." ze grijnsde lichtjes en schoot toen naar voren, waarbij ze met een enorme kracht haar grote klauw richting zijn kop sloeg. Hij nam de klap, een pijnlijke kras stond nu op zijn hoofd. Hij toonde geen emotie maar glimlachte zacht, bloed liep zijn voorhoofd af. Langzaam viel het op de grond, de klap voelde als messen door zijn hersenpan komen. Hij bleef staan, nog steeds met een glimlach.. Dit had hij verdient....

Shark was in een lichte geïrriteerde bij terwijl hij naar het muisje keek dat hij gevangen had. Het was niet erg moeilijk geweest om het te vangen en nu zag Shark ook wel in waarom. Het was al half opgegeten. De wonden waren zo diep dat het muisje geen schijn van kans had om aan hem te ontsnappen. Shark boog zich voorover, snoof aan de wonden en trok een vies gezicht. Het muisje was waarschijnlijk het slachtoffer geweest van een ander groot dier voordat Shark hem aanviel. In elk geval was het hoe dan ook niet meer op te eten en met een grom stompte hij het dier de andere kant op met zijn klauw. Veel zin om op zoek te gaan naar een nieuwe muis had hij niet meer en dus keek de kater een tikkeltje geërgerd naar de grond. Hij had echt geen idee wat hij voor de rest nog kon gaan doen. Hij verveelde zich te pletter. De wonden van de afgelopen gevechten en het grote gevecht waar hij aan deel had genomen begonnen langzaam te genezen. Die boskat waar hij tegen had moeten vechten had gewoon geluk gehad omdat hij een langharige vacht had. Zijn tanden waren uitzonderlijk scherp, maar het enige wat Shark vooral binnen had gekregen door de irritante bruine kat te bijten was veel vacht in zijn bek. Dus somde de irritatie over de muis en de irritatie over het belangrijkste gevecht in zijn leven maar eens op en dan had je een heel erg geïrriteerde kater. De kater liep naar het kamp toe en spitste zijn oren toen hij Zira hoorde. Meteen was zijn nieuwsgierigheid gewekt en snel liep de kater op het geluid af. Hij zag Pearl in het kamp zitten samen met Zira en trok een smalend gezicht toen hij hoorde wat de kater had gedaan. Mooi niet dat anderen na Zira de kans kregen om Pearl een klap te geven voordat hij dat had gedaan. En dus maakte de kater zich groot. Hij hoopte dat Nyra en Alex in de buurt waren zodat ze op zouden letten wat hij met verraders zou doen, want dit was ook belangrijk voor hun. Hij keek naar de kater en snoof zachtjes. ‘Het is je geraden dat je het eens bent met je straf,’ spuugde hij geërgerd. ‘Verrader.’ Hij wachtte geduldig tot Zira haar klappen had toegedeeld en koos toen tergend langzaam het plekje uit dat hij ging aanvallen. De nek was veel te gevoelig en bovendien kon hij niet op zijn tanden vertrouwen dat ze niet te diep gingen. En dus ging hij voor de schouder. Rustig, alsof het niets was, legde hij zijn ene poot op Pearl’s ene schouder alsof hij de kater vriendschappelijk een poot wilde toesteken. Vervolgens boog hij zich voorover en liet hij zijn tanden ongenadig diep in de andere schouder van de kater zinken. Pas toen hij dacht dat de kater het wel zou voelen liet hij los en trok zich terug, zijn tanden bloedend. Hij gaf Zira een respectvol knikje en liep terug, geamuseerd wachtend wie nog zou aanvallen.

OOC: Krijg je eigenlijk met dit topic een hondentand of niet...? Dat vroeg ik me even af c: Oh ja tags zijn Zira & Pearl

Pearl bleef staan, zijn poten trilde een beetje van de harde klap tegen zijn hoofd. Hij had de regels gebroken, deze katten. Deze katten die hier stonden wilden hun eer, een tand. Hij sloot zijn ogen, een kleine grijns was rond zijn lippen ontstaan. Helemaal toen hij een bekende stem hoorden van een slijmbal die hij eerder had gesproken, ‘Het is je geraden dat je het eens bent met je straf,’ spuugde een member van de Bloodclan, genaamd Shark geërgerd. ‘Verrader.’ Was het woord daarna, hij wilde ergens zijn nagels uitklappen maar.. Nee.. Hij moest nog zijn broertje beschermen, zijn arme bloedgenoot die hier van nog te horen zou krijgen. Hij bleef staan, keek geen enkel iemand aan. Alles was op de grond gericht, zijn blik. Zijn gevoel was weggevallen, alleen de pijn bleef door zijn aderen gaan. Hij kreeg een beetje als flitsen zwart voor zijn ogen, stond nog. Hij voelde een poot op zijn schouder, hij reageerde niet. Als hij bang of pijn zou tonen zou hij zeker zwak genoemd worden en zou zijn broertje nog meer beledigd worden, nee.. Hij voelde hoe scherpe tanden diep liet zinken in zijn schouder, bloed liep van zijn schouder af. Donker rood bloed, het prikte. Het voelde als of zijn huid verscheurd werd, wat nog gelukkig niet gebeurden. Vexus zijn grotere zus zou hiervan jammer genoeg ook wat van terug krijgen, niet van de pijn maar van de opmerkingen. Hij glimlachte zacht, zijn ogen dichtgeknepen. Deze gingen langzaam open en keken naar de grond, zijn poten trilde nog steeds. Waarom trilde ze, was hij toch bang? Hij maakte zich sterk, zijn spieren waren strak gezet. Zetten zijn vacht op, al mocht hij nog niet vechten. Hij was hier om zijn familie te beschermen, al had hij hier voor gezorgd dat ze juist niet veilig waren. Hij had voor deze nachtmerrie veroorzaakt, deze pijnigingen. Nog steeds keek hij naar de grond, zijn ogen niet op andere dingen gefocust. Hij voelde de pijn tintelen, een koppijn raakte hem. Brandende prikken in zijn schouder maar dit ging nog door, even volhouden dan is het over..

Cyber keek naar Zira, wie had ze nu weer bij zich? Blijkbaar had hij veel gemist, hij had namenlijk deze poes nog nooit gezien in de Elite. En het erge was dan nog wel dat hij de Elite had veraden. Oké nee, eerlijk? Het kon hem geen reet schelen dat deze kater de clan had veraden of wat dan ook. Hij deed het namenlijk vaak zelf, dus niets speciaals voor hem. Maar van deze gebeurtenis ging hij Wel handig gebruik maken, en zijn boredom doorbreken. Hij zag Zira naar de kater uithalen en vervolgens Shark volgen. Hij stapte naar voren. Heel theatraal, dat het eigenlijk opviel dat hij het niet meende. "Oh nee, poesje toch. Ben je stout geweest? Tuttuttut." Hij greens gemeen "Daarvoor ga je boeten!" Hij sprong recht naar voren en rechte op de kater af, om vervolgens met zijn nagels naar zijn ogen uit te halen. Hoe meer schade, hoe liever.

Zoals altijd was Nyra de vrolijkste uit de hoop young ones. Straks zou ze naar haar eerste training gaan. Ze huppelde half de barn uit bij het horen van de stem van haar moeder, Zira. Haar oortjes stonden niet wetend naar voren. Wat was er aan de hand? Haar ogen gingen naar de kater die volgens de commander orders niet of slecht uit gevoerd had en over het helpen van een clan, die voor haar nog wat onbekend in de oren klonk. "Nu is je straf dat ik je zwaar zal verwonden. Iedere kat die zich geroepen voelt om mee te doen mag hem één verwonding toebrengen. Terugvechten is niet toegestaan. Doe je dit toch, geld de straf die ik zonet heb verteld." Straf? Nyra wiebelde met haar oortjes bij wat haar moeder zei en zakte zachtjes door haar poten toen ze de poes op de kater af zag stappen. Ze maakte aanstalten om uit te halen naar de kater. Voor ze toesloeg had Nyra haar oogjes al gesloten. Ze was lange tijd afgeschermd van al het geweld van Bloodclan doordat ze altijd afgesloten in een barn had gezeten, dus dit kwam nogal als een klap in haar gezicht toe. Voorzichtig opende ze haar oogjes weer. Net op dat moment haalde haar mentor, Shark, stevig uit naar de kater die gevolgd werd door een andere Bloodclanner. Nyra deinsde zachtjes achteruit, niet goed wetend wat ze nu feitelijk moest doen. Terug naar haar barn? Zich verschuilen tot het gedaan was? De jonge poes bleef laag bij de grond zitten en hield haar ogen op de grond gericht. Ze wist niet echt hoe ze zich in zo'n situatie als deze moest gedragen.

_{Zira liet een schamper lachje horen toen Pearl miauwde dat hij zijn straf met eer begroette. "Zou je niet moeten doen, misschien had ik je dan niet hoeven verwonden." siste ze hem toe, waarbij ze uithaalde en hem flink hard op zijn kop raakte. De kater viel op de grond, en Zira fronste toen ze zag dat hij glimlachte. Was hij gek? Want gekken konden ze niet in de Elite gebruiken. Dan konden ze hem beter wegdoen, op wat voor manier dan ook. Toen stapte Shark naar voren, en de commander knikte hem toe. Deze liet zijn tanden diep in de schouders van de kater zinken. Vervolgens was het de beurt van haar halfbroer, die op zijn gewoonlijke manier de onschuldige speelde - grappig hoe ze dat met elkaar gemeen hadden. Cyber ging voor de ogen. De kattin liet haar ogen even over de menigte gaan die zich verzameld had en haar blik viel op Nyra, die er wat ingedoken bij zat. Zira stapte met grote stappen en een lichte grijns op haar gezicht naar haar kitten toe. "Nyra," miauwde ze laag en grinnikte zachtjes, waarna ze haar kop boog en de young one met haar neus tegen haar kont richting Pearl toe duwde. "Nu is het jouw beurt." siste ze zachtjes in het oor van haar dochter, en keek met haar rode kijkers in die van de member die nu al aardig verwond was. Vervolgens gleed haar blik naar Nyra naar wie ze knikte en haar met een lichte grijns aankeek. Het was tijd dat ze is opgroeide, en dit was een perfecte gelegenheid.}

Cyber was net aan het wegwandelen toen zijn oog opnieuw op zijn halfzus viel. Ze was bezig met één van die schurftige ballen vacht van haar. Hij besloot eens van dichterbij te gaan meedoen met het spelletje. De brede zwart-witte kater begroette Zira met een woordloos knikje en veelbetekende grijns. 'Nu is het jouw beurt.' hoorde hij haar zeggen tegen de jonge kattin die ze Nyra noemde. Cyber hield het niet zo bij, of het nest nou drie of zes of nog een ander getal kittens telde. Hij wist alleen dat hij eigenlijk geen flauw idee had wie de vader was. Ach zolang het Claw niet was zat het wel snor. "Ik zal maar naar Zira luisteren," Zei hij met kille ogen "als je hogerop in ranking wilt geraken. Als je een aangenamer leven wilt leiden." Hij vond iets van tegenwil terug in de kitten. Maar dat kreeg Zira er heus nog wel uit, daar geloofde hij in. Hij richtte zig naar zijn half-zus, "Is al young-one?"

Pearl stond er wat slechter bij, wankelde een beetje heen en weer. Hij zag hoe een kater zijn richting op kwam, de vreemde passen die de kater maakte was een beetje apart maar deed hij vast om hem te beledigen. "Oh nee, poesje toch. Ben je stout geweest? Tuttuttut." Sprak de zwart witte kater, hij hekende deze als Cyber. De zwart witte kater greens gemeen, een kleine glimlach stond op Pearls gezicht. Hij was er klaar voor, want Bloodclanners wilde eigenlijk de grappigste en de leukste thuis uithangen. Dat wist hij nu al. "Daarvoor ga je boeten!" Haalde de kater zijn stem op en sprong recht naar voren naar de ogen af, om deze te beschadigen. Pearl draaide zijn hoofd om waardoor er hele diepe krassen kwamen rond zijn rechter kant van zijn hoofd, het ergste zat langs de achterkant van een van zijn oren wat langzaam langs zijn oren naar beneden was gegaan. Een kreun kwam uit zijn mond, hij was vermoeid. Hij viel om, bleef even liggen. Hij hijgde maar voelde alleen maar pijn, rood bloed droop van zijn lijf. Stukje voor stukje werd zijn leven opgezogen, hij wende even naar de katten toe die er nog stonden. Zijn blik viel op een kitten die al deze schande toe hadden kunnen kijken, al dit geweld. Hij keek erna, hij zuchten. Dit was al zijn schuld, "Zou je niet moeten doen, misschien had ik je dan niet hoeven verwonden." siste Zira nog hem toe, hij deed dit alles voor de katten die hij pijn had gedaan. Alleen dit alles, al deze ellende werd erger. Helemaal toen de Zira naar de kitten ging, "Nyra," miauwde ze laag en grinnikte zachtjes, waarna ze haar kop boog en de young one met haar neus tegen haar kont richting Pearl toe duwde. Hij liet zijn ogen tot spleetjes knijpen, "Nu is het jouw beurt." siste Zira zachtjes. Nee, een kitten hoorde dit niet te zien en helemaal dit niet te doen. Hij slikte kort, de kater die hem daarnet had aangevallen liep nu naar de twee toe. Pearl had even tijd om zich te herstellen, hij schudden zijn kop. "Ik zal maar naar Zira luisteren," Zei Cyber met kille ogen. "als je hogerop in ranking wilt geraken. Als je een aangenamer leven wilt leiden." Vertelde de zwart witte kater daarna weer, daarna richtte Cyber zich naar Zira met een vraag dit keer. "Is al young-one?" Pearl haalde zijn oren op, hij had zijn spieren strak gezet dat had de meeste pijn wel weggehaald al stond hij nu helemaal recht op. "Je mag alles doen Zira alleen een kitten dwingen tot geweld!?" Miauwde hij streng, zijn klauwen ontbloten. "Ze mag zelf kiezen, dus laat haar met rust met het omkopen!" Miauwde hij haar richting op, hij snoof kort. De kitten mocht zelf kiezen en dit leek er niet eens op, alleen nu door zijn daden zal hij alleen nog meer gestraft worden. Hij vocht nog niet, dus was nog niet vogel vrij maar hij moest tegen haar gaan. Alleen hij was te gewond, bloed droop van zijn gezicht af. Alleen ook van zijn schouder maar vooral van zijn hoofd door Zira en Cyber, Shark had ook al wat schade gegeven. Hij wiebelde nog met zijn poten, ze trilden. Hij schudden zijn hoofd, hij staarde Zira aan. Hij had gewoon wat verteld ter wel hij nog niet de mening van de kitten wist, hij zal een gevecht starten als de kitten het niet wilde als ze nog steeds gedwongen zou worden anders zou hij haar klap gewoon aannemen wat hij al bij iedere deed. Alleen kittens hoefde dit niet te zien, hij zal alles doen voor de jonkies.

De jonge poes trok even met haar oortjes toen haar moeder haar richting uit liep en haar naam zei. Nyra keek voorzichtig omhoog en richtte haar oortjes nu afwachtend naar voren, niet wetend wat Zira van haar wilde. Het werd echter al snel duidelijk. Ze duwde haar wat naar voren en zei d'r dat het haar beurt was. Haar beurt om de andere te volgen? "Ik zal maar naar Zira luisteren," De nieuwe young-one keek schuin op naar de zwart witte kater die, naar haar mening, niet echt goed overkwam. Hij had het over hogerop komen, of zoiets. Maar Nyra had eigenlijk nog niet echt een idee wat dat precies wilde zeggen. Hogerop komen? Als in zo hoog mogelijk in een boom klimmen of was dat nog iets anders? Wat de kater vervolgens aan haar moeder vroeg ging in een waas aan haar voorbij. Nyra had haar blik op Pearl gericht, nadenkend over wat ze nu moest doen. Ze wilde Zira altijd al trots maken. Misschien was dit wel het moment daarvoor? Voorzichtig zette de jonge poes een stap dichter naar de kater toe en tilde haar pootje op om vervolgens een zachte por op zijn schouder te geven, met ingetrokken nagels natuurlijk. Niet dat het enig effect had wat betreft verwondingen, maar Nyra draaide zich direct enthousiaster naar Zira om met een blik van 'heb je het gezien?!'.

_{Cyber voegde zich bij hen en Zira rolde lichtjes met haar ogen. Ze had geen hulp nodig met het opvoeden van haar kinderen, dat kon ze alleen prima af. Nu Jinx er niet meer was was het welliswaar moeilijker geworden, maar gelukkig waren ze nu young ones en konden ze meer voor zichzelf zorgen. Haar broer richtte zich toen op haar en vroeg of Nyra al young one was. Ze gaf hem een korte knik, maar voordat ze hem echt antwoord kon geven onderbrak Pearl hen. De commander keek hem aan, haar wenkbrauw optrekkend. Oh, hij had praatjes? "En wie zegt dat ze zelf mag kiezen?" beet ze hem toe, ook al bleef ze kalm, ze werd hem echt spuugzat. "Jij? Een klein katje van - wat is het - vijftien manen?" een lichte grijns kwam op haar gezicht. "Je hebt gelijk. Ik mag alles doen. Ik geef mijn kitten een opvoeding die ik voor haar in gedachte heb. Als je daar problemen mee hebt, dan bijt ik met alle liefde je nek door. Hoef je 't niet mee te maken." zei ze. Vervolgens duwde ze Nyra opnieuw met haar neus dichterbij. Deze liep nu naar Pearl toe.. En gaf hem een zachte tik met haar poot zonder ook maar enige verwonding aan te brengen. De commander zuchtte geïrriteerd, maar ze maakte gebruik van haar dochters enthousiasme. "Goed zo Nyra. Nu gaan we het nog een keer doen, maar dit keer moet je je nagels uitklappen en mag je op je allerhardst slaan."}

Dezelfde enthousiaste blik bleef op haar snoetje staan toen haar moeder zei dat ze het goed gedaan had. "Nu gaan we het nog een keer doen, maar dit keer moet je je nagels uitklappen en mag je op je allerhardst slaan." Ze draaide zich terug om naar Pearl zonder er verder over na te denken en deed wat haar moeder haar verteld had. Ze deed er alles aan om haar trots te maken. Nadat ze eenmaal naar Pearl had uitgehaald, niet dat het een ernstige snee achter liet want ze was nog maar net een young-one, draaide haar oortjes lichtjes naar achteren. Was dit wel juist? Het verwonden van anderen? Haar kopje draaide zich naar Zira, met een vragende blik om goedkeuring te krijgen van wat ze net gedaan had.

Shark keek over zijn schouder en fronste kort toen hij Pearl zag glimlachen. Was de kater soms gek geworden van de pijn? Dat moest haast wel, want als de kater zelf op de grond had gelegen dan had hij echt niet zo geglimlacht. Dan had hij haatvol uit zijn ogen naar iedereen gekeken en oogcontact blijven maken met Zira. Zira was immers diegene die verantwoordelijk was voor al dit, maar Shark klaagde niet. Het was weer eens wat anders dan zijn gebruikelijke leventje die bestond uit rondlopen, niets doen, prooi verzamelen en zo af en toe eens een hondentand verdienen. Dat laatste moest hij trouwens echt wat meer gaan doen, want dit schoot niet op en hij kreeg er niet bepaald respect door van anderen. Met twee hondentanden was hij niet veel. De kater richtte zijn blik op een voor hem onbekende kat die naar voren kwam en Pearl ook aanviel. Hij fronste nog meer toen Nyra opeens gedwongen werd om Pearl aan te vallen. Oké, het werd haar gevraagd, maar het leek nog meer op dwingen. Toch vond Shark het niet erg en juichte hij het enkel toe, maar hij hield zijn hart al vast voor wat ging komen. Hij wist dat Nyra, in tegenstelling tot Alex, helemaal niet gewelddadig aangelegd was en geen reputatie had om hoog te houden. De poes was enthousiast en impulsief. Soms leek het niet alsof ze niet voor de BloodClan gemaakt was en het feit dat ze Zira’s dochter was maakte het haast ironisch. Er was echter niet veel ironisch aan als je zo’n poes moest opleiden tot een volwaardige BloodClanner en dat was de last waar Shark mee te kampen had. Bovendien had hij zo het gevoel dat Zira hem verantwoordelijk zou stellen als Nyra niet aan de eisen zou voldoen. En inderdaad, Nyra viel Pearl niet eens aan. Het klapje dat ze hem gaf was te vergeleken met als een muis een roofvogel aan probeerde te vallen en Shark’s oren vouwden zich ongeduldig naar achteren. Hij wierp een verontschuldigende blik naar zijn Commander, maar deze leek niet eens bezig te zijn met hem en spoorde Nyra nogmaals aan tot aanvallen. De aanval was deze keer wat effectiever en Shark voelde toch wat trots in zijn borst opkomen. Hij deed een paar stappen naar voren en gaf een knikje naar Nyra. ‘Goed zo, Nyra,’ sprak hij. ‘Maar de volgende keer mag je je nagels ook gerust in een wond drukken, hoor. Dat geeft wat meer effect omdat je wat jonger bent dan de rest.’ Hij gaf de witte Young One een knipoog en keek vervolgens honend naar Pearl. ‘En jij moet vooral beslissen wat Zira wel of niet mag doen. Het is haar dochter. Ik denk bovendien niet echt dat je iets te zeggen hebt.’ Zijn ogen keken uitdagend naar de kater alsof hij de kater wilde uitdagen om naar hem uit te halen. Om dat nog wat meer uit te lokken boog de robuuste kater zich wat naar voren zodat zijn kopje voor het bloederige gezicht van Pearl hing.

Tag: Nyra, Zira & Pearl

Pearls ogen vernauwde bij de woorden van Zira, haar woorden waren als ijs. Helemaal voor een onschuldige kitten, een kitten die nog moest leren van de feiten van de ervaringen. "En wie zegt dat ze zelf mag kiezen?" beet Zira hem toe, ook al bleef ze kalm. Hij staarde haar aan en glimlachte, dit nee deze stelletje Bloodclanners had geen verstand van samenwerken of met elkaar wezen. Dit ging om macht, macht om de andere over te nemen. "Jij? Een klein katje van - wat is het - vijftien manen?" Miauwde ze een lichte grijns kwam op haar gezicht, hij keek haar aan. Zijn gloed rode ogen gaven een onbetrouwbare glans, zijn mond ging geen seconde meer open. "Je hebt gelijk. Ik mag alles doen. Ik geef mijn kitten een opvoeding die ik voor haar in gedachte heb. Als je daar problemen mee hebt, dan bijt ik met alle liefde je nek door. Hoef je 't niet mee te maken." Miauwde de kattin, Pearl zuchtte en liet een afwijzende getik horen met zijn staart waar nog niks mee was gedaan. "Kom maar Zira, dan zal ik terug vechten jij bloed mormel." Miauwde hij, een grijns kwam op zijn gezicht. Niet bang om zijn leven te verliezen aan een stuk niets hoop, vervolgens duwde Zira haar dochter naar voren. Hij keek erna, de kitten deed wat haar moeder deed. Om een trotse blik achter te laten op haar moeder, alleen op dat ding zou nooit een glimlach staan alleen maar afkeur.. Of niet en had hij haar anders ingeschat. De kitten gaf hem een tik waarna ze naar haar moeder keek, alleen zij leek er niet beter op. "Goed zo Nyra. Nu gaan we het nog een keer doen, maar dit keer moet je je nagels uitklappen en mag je op je allerhardst slaan." Miauwde de commander naar haar dochter, de kitten draaide zich om zonder na te denken haalde ze uit naar hem. Het was een kleine wond, ze wilde dit.. Dan was het zo, dan werd ze als iedereen hier. Al veranderde zijn grijns terug naar een vriendelijke glimlach, dit liet hem terug denken aan zijn tijd. Toen hij een kitten was, hij was een rogue en was toen.. Vrij.. Hij was zelf trots toen hij zijn eerste prooi ving. Hij wilde liever dood dan hier nog te leven, hij wilde liever vrij maar hij zat dan toch in gevangenschap omdat zijn broertje Kronos gedoemd was onder de leidingen van Claw en zijn leven zwaarder zou worden. Al werd zijn rust verpest door Shark, een Bloodclanner die hij eerder had gezien. ‘En jij moet vooral beslissen wat Zira wel of niet mag doen. Het is haar dochter. Ik denk bovendien niet echt dat je iets te zeggen hebt.’ Miauwde de kater fel. Pearl glimlachte, al ontsnapte gelach al uit zijn mond. Sharks ogen keken uitdagend naar de kater alsof hij de kater wilde uitdagen om naar hem uit te halen. Om dat nog wat meer uit te lokken boog de robuuste kater zich wat naar voren zodat zijn kopje voor het bloederige gezicht van Pearl hing. Pearl keek hem aan, "jij moet helemaal niks meer zeggen, jij lijkt een stoere kater maar als jij mijn plaats innam was je een kitten zonder moeder." Miauwde hij rustig. Nog steeds stond zijn grijns op zin gezicht gesierd, hij slikte. Er zouden nog andere katten komen, andere katten die hem nog gingen verwonden. Hij was er niet bang voor, al had hij er nu al best wel veel last van.

Tag: Nyra, Zira & Shark

Blood must have blood.

De hele tijd had de Young One gekeken met nauwelijks een greintje enthousiasme in haar helderblauwe ogen, maar met een waakzame, kalme blik. Zo goed en zo kwaad ze Zira kende, had dit boeltje met de kater een stuk erger kunnen uitlopen voor zijn gezondheid. Al de klappen die de katten gaven nam ze goed op. Misschien kon ze later nog eens gebruiken in een of ander gevecht, of misschien wanneer ze haar halsband zou moeten verdienen. De drang om zelf een wond op Pearls grijzige lichaam aan te brengen was er nog niet, maar die zou wel komen, besloot Wasabi. De opmerkingen die de Member gaf maakten haar steeds wat meer geïrriteerd.Toen hij ook nog eens zijn bek opentrok over de Commander, veranderde Wasabi's blik. Ze kneep haar ogen kil samen met een ijzige blik. Oh, wat zou ze graag haar klauwen in zijn vel zetten en Nyra tonen hoe ze zijn vacht moest openscheuren. Maar tot nu toe hield ze zichzelf voor dat dit een leerzaam lesje was, niet alleen dat ze zich goed moest gedragen in de Elite maar ook om de verschillende vechttechnieken op de te slaan.

De tabby kattin was een beetje aan het ronddolen in het kamp toen ze opeens de lage stem van de Commander, Zira, bulderend door het kamp hoorde. Een verrader in de Elite? Alex haar ogen vernauwde zich en ze trippelde lenig langs verschillende katten heen toen ze bij het midden van het kamp kwam. "Nu is je straf dat ik je zwaar zal verwonden. Iedere kat die zich geroepen voelt om mee te doen mag hem één verwonding toebrengen. Terugvechten is niet toegestaan. Doe je dit toch, geld de straf die ik zonet heb verteld." Een geamuseerde grijns verscheen rond Alex haar lippen en ze zag haar mentor Shark ook een klap uitdelen aan de verrader. Uiteindelijk verscheen ook Ome Cyber met zijn sarcastische opmerkingen en ook... Nyra?! Alex kneep haar ogen nog verder samen en zag hoe het witte poesje een voorzichtige tik eerst uitdeelde en daarna een iets hardere. Alex zuchtte, die Nyra moet nog verschrikkelijk veel van haar softness afkomen. Alex stapte ook richting de kater genaamd Pearl. "Ach nee, een verrader in ons midden." Het sarcasme droop ervan af. Ze schonk haar mentor nog een veelbelovend grijnsje voordat ze naar voren schoot met uitgestoken klauwen naar de kaak van Pearl schoot. "Watch and learn, Nyra." Grinnikte Alex, ze hoopte maar dat die verrader veel pijn zou lijden, want met de Elite kun je niet spelen.

TAG: Pearl, Nyra, Shark

_{Een grijns kwam op haar gezicht toen haar dochter uithaalde naar de kater. Ze knikte goedkeurend en grijnsde haar grote tanden bloot. Haar mentor, Shark, prees haar voor wat ze gedaan had en legde uit wat ze nog meer kon doen. Zira liet het rustig begaan, om hier gebruik van te maken voor een training was prima. Toen de kater echter een opmerking maakte over wat Pearl wel of niet mocht beslissen over haar, wierp ze hem een licht geïrriteerde blik toe. Ze kon voor zichzelf zorgen, had zijn hulp niet nodig. De opmerking die Pearl terug maakte deed haar grommen. Ze was klaar met hem. Nog één opmerking en ze zou haar geduld met hem verliezen. Alex kwam toen bij hen, een dochter van haar zus. De commander snoof om het zelfvertrouwen van de kattin, en trok haar lippen dreigend op toen deze haar eigen dochter begon te verbeteren. Echter deelde ze wel een goeie klap uit. Ze moest bekennen dat ze een betere young one was dan Nyra, maar daar kon ieder moment verandering in komen. Ze verwachtte niet dat er nog veel meer katten zouden komen, maar ze zou Pearl nog een tijdje zo laten staan, voor het geval dat er nog katten waren die hem wat aan wilde doen.

- Als Pearl nog één brutale opmerking maakt, zal Zira een gevecht openen en uiteindelijk zal dit leiden tot zijn dood (lees de BloodClan regels voor meer informatie). Als je dit niet wilt, is het dus even oppassen wat Pearl zegt!}

Blood must have blood.

Alex, iemand die ook in de Young One Tower overnachtte sinds kort, deelde ook een flinke klap uit waardoor Wasabi zich wat onwennig begon te voelen, maar dat niet liet merken. Bijna iedereen van de jongste Young Ones hadden Pearl al aangepakt. Misschien moest zij... Nee, hield Wasabi zich meteen voor en haar gewicht verplaatste naar haar andere poot. Het was gewoon een leerzame oefening, niet om plezier te hebben in het verwonden of doden van personen. Wasabi vond het wel goed dat ze de verrader straften, maar ze wilde er niet verder op ingaan. Haar helderblauwe blik gleed van Zira naar Pearl en bleef daar even rustten.

Shark was zo erg bezig met naar Pearl te kijken dat hij de geïrriteerde blik van Zira niet eens opmerkte en er verder ook niet bij nadacht. Het zat in zijn genen om op te komen voor de hogere rangen en daar ging niet veel aan veranderen. Hij liet zijn blik naar de kater glijden en fronste kort toen de kater antwoord gaf. Hij begon bulderend te lachen. ‘Inderdaad, dat zeg je goed,’ zei hij bot. ‘Áls ik je plaats in zou nemen. Wat niet gebeurt omdat ik deze Clan niet zomaar verraad.’ Hij keek de kater denigrerend aan en had zin om hem nog een klap te geven, maar daar was zijn tweede Young One al. Hij deed een stap achteruit en keek kalm toe hoe ze op de domme kater afliep. Hij rolde even zijn ogen toen hij haar arrogante opmerking hoorde. Het was weer typisch van haar om arrogant te reageren, zelfs in dit soort situaties. Wat ze daarna deed was echter wel goed en hij beantwoordde haar grijns met een kort, goedkeurend knikje. Misschien zou hij binnenkort eens meenemen voor een privéles. En ook Nyra zou een privéles moeten krijgen, want de Young One was echt niet goed bezig zo. Ze was veel te soft en dat moest veranderen. ‘Prima, Alex,’ zei hij hardop zodat hij Pearl nog meer zou uitdagen. ‘Je doet het heel erg goed.’ Met het puntje van zijn staart streek hij kort over haar rugje om aan te tonen dat hij deze actie echt wel van haar apprecieerde. Zo zag het er in elk geval uit dat hij tenminste één van hun nog in de hand had. Hij hoopte dat Nyra binnenkort zou volgen. Hij keek afwachtend naar Pearl. ‘Heb je verder nog een grote mond of…?’ Hij liet een korte stilte vallen. Hij wist dat als Pearl nog meer opmerkingen ging maken dat het niet meer lang zou duren of Zira zou haar geduld verliezen en er zou een gevecht beginnen. Hij zag al aan de houding van haar dat het niet meer lang zou duren en eerlijk gezegd zat hij er op te wachten zodat hij hopelijk de grootste klap kon uitdelen.

Toen Yu het kamp binnen strompelde kwam haar de onaangename geur van bloed. Nu hing er over het algemeen wel een vage geur van verderf in het kamp, maar dit was vers. Niet alleen dat, maar ze zag een groep katten om een kater heen staan die ze als Pearl herkende. In een klap was de poes alert. Ze wist dat de kater een keer een clangenoot had aangevallen, maar er gebeurde vaker gevechten tussen members. Niet iets waarvoor de kater in het midden gestraft voor zou worden. Ze liep dichterbij en fronste. Dit was niet goed. De kattin verstijfde toen ze het tafereel zag. Members, young-ones, die om de beurt Pearl een klap verkochten. Ze had de bron van de bloedgeur gevonden. De oudere katten moedigen die zo beïnvloedbare young-ones aan om nog harder te slaan, nog meer uit te halen. Een blik van afschuw en walging vulde haar ogen. Hier stond ze niet voor. Honden vermoorden, vechten, een kat vermoorden met goede reden. Prima. Maar openbaar? Als straf? Nee, hier stond ze niet voor. Ze kwam dichterbij Shark, en gaf hem een ijskoude blik. Vervolgens keek za naar beneden, naar Pearl. Ze deed niks, haalde niet uit, maar keek enkel op de kater neer. Zira had dit misschien uitgevoerd, maar dit waren haar vaders orders, dat wist ze ook wel. Yu wist dat zelfs na deze straf de kater nog nagekeken en op gespuugd werd. Ze klapte haar nagels uit. Met een kalme, bedachte blik haalde ze haar nagels over de flank van de kater, al sloeg ze niet diep. Ze leunde naar voren zodat ze dichtbij was, en sprak zacht. "Ga hier weg. Word rogue. Red jezelf." Het was zo zacht dat geen andere kat het gehoord zou kunnen hebben, maar de zwart witte poes hoopte dat Pearl haar advies serieus zou worden. Een seconde gaf ze hem een verontschuldigende blik, voor ze een gemene grijns op haar snuit plakte en in haar rol schoot. Ze nam plaats naast Shark, alsof ze niet kon wachten om opnieuw toe te slaan.

Onderwerp: Re: [Verwonden] Blood must have blood