Poker with my eyes closed</.

Cobra drukte zijn oren tegen zijn nek. Het was bijna zomer en elke dag werd het warmer. De temperaturen stegen en vermeerderden en de katten in de rivier ook. Het was nu zo druk dat hij een iets meer afgelegene rivier zocht. Nog steeds dezelfde hoor, maar het was een stuk waar niemand kwam. Hij keek naar beneden, snakkend nar een frisse duik. Hij was nergens bang voor, of gaf het niet toe, maar toch voelde hij een onrust in zijn buik. Hij sprong naar beneden. Steen 1, bingo! Het was een kleine richel, maar hij paste er precies op. Juist zoals hij had uitgerekend. De volgende was iets gevaarlijker. Daarvoor moest hij zich op Windclan gebied wagen. Zijn blauwe ogen gleden naar de steen. Hij spande zijn spieren aan. Met een grote ademteug landde hij al krabbelend op de steen. Cobrapaw drukte zich tegen de wand aan. Hij zat nu 10 vossenlengtes diep. Zonder omhoog te kijken liep hij naar het einde van de uitstekende steen. Het was hoger dan het water en een perfecte val-plek voor Windclan. Hij kon nog net de vage geur van stof en bloed onderscheiden. Hier moesten vast een paar katten hun nek hebben gebroken. De grote kater sprong op het laatste stuk. Een smal, glibberig paadje naar de gorge. Met snelle pootstappen liep hij naar het einde en sprong dan weer op Riverclan gebied. Daar was ook een paadje, maar onbereikbaar als je via het territorium moest. Het water achter de twee paadjes was nog niet super woest en hij liet zich erin zakken. Hehe.

+ Routpaw

Ze maakte een verkeerde beweging en het konijn had haar meteen door. Het dier was misschien snel, maar Routpaw weigerde om op te geven. De poes zette de achtervolging in, niet echt in de gaten hebbend dat ze The Gorge naderde; haar ogen waren enkel gefocust op het dier. Dat was, totdat de afgrond recht voor haar opdoemde. Ze herkende de rotsige ondergrond en moest plots heel snel tot stilstand komen, waardoor ze een wolk stof liet oprijzen en verschillende steentjes de afgrond in donderden. Het konijn ging echter een minder fijn lot tegemoet, het prooidier kon niet stoppen en tuimelde zo de rivier in. Routpaw bewoog zich wat angstig naar de afgrond en durfde over de richel heen te kijken, waar ze het konijn dood op de oever van de rivier zag liggen. Oeps.