POEF

Onderwerp: POEF ma 20 jun 2011 - 16:04

Een klein zwart wit kitten struinde door het kamp rond. Haar pluizige vachtje stond alle kanten op. Met korte pasjes trippelde ze. Elk detail werd door het kleine kitten opgenomen. Het jonge poesje hield van de natuur, van de dieren die erin leefde en van alle planten die elk hun eigen geur droegen. Ze hield van het zonnetje wat op haar vachtje scheen. Het jonge poesje had een hart van goud, soms was ze zelfs iets te zachtaardig. De grijze oogjes van het poesje keken rond, op zoek naar een kleine beweging. Haar oortjes hoorden zacht gefladder en zodra ze opkeek zag ze een vlinder over haar hoofd heen vliegen. Meteen spande ze haar spiertes aan en sprong op de vlinder af, ze miste het diertje en hobbelde verder achter het beestje aan. Maar zodra het vlinderte hoger ging vliegen gaf ze het maar op. Teleurgesteld ging het jonge poesje zitten en keek naar de lucht. '' waarom ga je weg?'' Mompelde het poesje het vlindertje zachtjes na. Zachtes zwaaide ze met haar pluizige staartje en keek om zich heen. De geur van een kat drong haar neus binnen en ze keek op. Nieuwsgierig deed ze een stap in de richting van de bosjes voor haar. Voorzichtig probeerde ze de Nursery in te kijken wie daar stond

[My family[Silentkit]]

Onderwerp: Re: POEF ma 20 jun 2011 - 16:04

Silentkit had haar zusje de hel tijd bespioneerd via de bosjes, '' waarom ga je weg?'' klonk het beteutede stemmetje van haar zusje. Ze keek hoe haar zwart witte zusje richting de bosjes kwam. Silentkit haar rijkgekleurde vacht sprong net als die van haar zusje alle kanten op. Silentkit sprong uit de bosjes op haar zusje ''kiekeboee'' riep ze luid en vrolijk. Silentkit sprong van haar zusje af en lachde. ''die zag ej niet aankomen hé'' riep ze weer met haar zachte heldere stem. Silentkit ging zitten en likte haar voorpoot en haalde die vier keer over heer kopje en keek vermakelijk naar haar zusje. ''Je schrok je rot'' zegt ze plagend tegen haar kleinere en jongste zusje. Silentkit stond op en ging op verkenning door het kamp. Ooit zou ze de beste krijger van de SkyClan worden.

Onderwerp: Re: POEF ma 20 jun 2011 - 16:19

Het jonge poesje rook toen pas een bekende geur, de geur van haar zusje. Zodra haar zusje, met hij rijkgekleurde, en net zo pluizige vacht als zij, uit de bosjes op haar sprong. ''kiekeboee,'' riep haar zusje Silentkit uit en Dovekit rolde om.'' Nouhou!!'' Mauwde ze even beteuterd. zodra Silentkit weer van haar afsprong krabbelde Dovekit overeind en sprong naar achteren. ''die zag je niet aankomen hé'' riep haar zusje met een zachte en heldere stem. '' Wacht maar af!'' Mauwde Dovekit dapper en porde haar zusje in haar zij. ''Je schrok je rot' Zei haar zusje plagend. '' Nou en?'' Vroeg Dovekit terwijl ze met haar staartje zwaaide. Ze was de kleinste van haar familie, maar ze was niet van plan zich te laten pesten door de grotere katten. Haar zusje stond op en begon door het kamp te lopen. Zachtjes sloop Dovekit achter haar aan en sprong toen ineens op haar zusje. '' Rauwrr!!'' Riep ze luid en klemde zich vast op de rug van haar zusje. Als zij later groot was zou ze een sterke krijger worden, desondanks haar kleine formaat.

Onderwerp: Re: POEF ma 20 jun 2011 - 16:35

'' Rauwrr!!'' riep haar zusje toen ze op haar sprong. Silentkit schrok en draaide hun twee snel om en beet hard in haar flank. ''vuile poesiepoes'' riep Silentkit hard. Niemand viel haar zomaar aan dat was haar ding. Silentkit zette haar nagels uit en sloeg ze in haar zusjes staart en trok er niet al te hard aan. Ze zou is laten zien hoe goed ze kon vechten. ''niemand valt mij zomaar aan want ik zal de beste krijger worden van de clan, nee van het hele bos'' roept ze hard, niet beseffend dat de hele clan haar heldere stem kon horen. Silentkit had een hoge dunk van zich zelf. Ze zag zich zelf al dr eigen Clan leiden. Haar toekomst dromen gingen ver. Silentkit ging zitten naast haar zusje en begon zich zelf te wassen in de warme ochtend zon.

Onderwerp: Re: POEF ma 20 jun 2011 - 19:55

Dovekit merkte dat haar zus schrok en een tevreden gevoel trok door haar lijf. Ook zij kon anderen laten schrikken. Haar zusje draaide zich om en samen rolden ze om. Silentkit beet hard in de flank van Dovekit en meteen piepte ze luid. ''Vuile poesiepoes!'' Riep haar zusje hard. Dovekit reageerde meteen kwaad en beet haar zus hard in haar voorpoot, ze mocht dan wel klein zijn maar ze was best sterk. '' Dat deed pijn, gore muizenbrein,'' krijste Dovekit kwaad. Daarna greep Silentkit haar staart en trok eraan, hoewel dit niet hard was piepte ze hard. ''Niemand valt mij zomaar aan want ik zal de beste krijger worden van de clan, nee van het hele bos!'' Riep Silentkit echt hard en Dovekit sprong bij haar weg en blies kwaad. '' Mocht je willen,'' mompelde het kleine zwart-witte poesje en zodra haar zus naast haar kwam zitten sprong ze weer op en liep demonstratief terug naar de Nursery. Daar ging ze net bij de ingang liggen en staarde voor zich uit. Het zonnetje scheen nog altijd op het jonge poesje neer en zachtjes ging ze toch weer zitten en begin haar pluizige vacht te wassen.

Onderwerp: Re: POEF ma 20 jun 2011 - 21:38

Silentkit keek naar haar zusje die gilde '' Dat deed pijn, gore muizenbrein,'' Silentkit keek pissed naar haar zusje maar liet het er maar bij zitten. Ze besloot te gaan liggen en zich helemaal een grondige wasbeurt te geven. In het heerlijke zonlicht dat steeds feller en feller werd Nadat alles twee of drie keer was gewassen deed ze haar ogen dicht en droomde over hoe ze zou willen hoe haar toekomst was.

~~[droom]~~
Silentkit die nu Silentstar heette liep over het terrein van het clan terrein. Dat nu haar terrein was trots paradeerde ze over de openplek in het midden van het kamp. Ze liep naar haar Deputy Dovekit die nu Dovefeather heette. Dovefeather keek verrast op ''Silentstar'' zei ze eerbiedig. Silentstar keek naar haar zusje. Ze was en is altijd de kleinste van het nest gebleven. Al was Clouddream de jongste van hun drieën. De zon brak door en scheen zachtjes op hun vachten scheen. ''Dovefeather, kun je de grens- en jachtpatrouilles van vannacht en morgenochtend organiseren.'' vroeg Silentstar aan haar zusje.

Silentkit schrok wakker van een vogel die boven haar in de boom aan het tjielpen was. Ze stond op en probeerde er naar toe te springen. Ze wist wel dat het hopeloos was maar toch probeerde ze het. ''Stomme vogel je verpest mijn oh zo mooie droom.'' Riep Silentkit boos.

Onderwerp: Re: POEF di 21 jun 2011 - 16:01

Dovekit waste uitgebreid haar witte pootjes en daarna de rest van haar kleine lijfje. Zodra ze klaar was zag ze dat haar zusje nog altijd was waar Dovekit haar had achter gelaten. Alleen lag ze nu te slapen. Gelukkig maar.. Dacht Dovekit bitter en ging zelf langzaam liggen. Zachtjes legde ze haar kop op haar witte pootjes en staarde nog voor zich uit. Haar blik viel op de Warriors van de Clan en ze zuchtte even. Zou ze ooit zo groot en sterk worden als de grote Warriors die de Clan had? Haar staart zwaaide zachtjes heen en weer over de grond. Gelukkig werd haar zwarte staart niet vies, en als dat wel zo was , dan zou je het niet eens zien. Langzaam sloot het kleine poesje haar ogen en viel in slaap. Opnieuw droomde ze over een grootse toekomst.

Langzaam liep een grote zwart-witte poes het kamp binnen. Haar grijze ogen gleden het kamp rond en keken elke kat aan die ze tegen kwamen. Alle katten bogen eerbiedig hun kop naar hun nieuwe Leader. De jonge maar grote poes, die als Deputy de naam Dovefeather droeg, droeg nu vol trots en nieuwe kracht de naam Dovestar Leader van de Clan. Ze liep door naar haar nieuwe Den en keek erin rond, de geur van hun vorige Leader hing nog sterk in de lucht. Maar over een niet al te lange tijd zou haar geur hier hangen. Langzaam draaide de grote poes zich om en liep haar Den uit. Ze had gelukkig haar Deputy de vorige dag al gekozen, net nadat ze haar nieuwe naam had ontvangen en was teruggekeerd van de Moonstones. Ze had haar zus Clouddream gekozen als Deputy. Haar andere zus Silentstorm had ze niet gekozen, hoewel haar oudere zus ook veel goede punten had, hadden ze te vaak onenigheid en dat zou verkeerd kunnen gaan. Haar ogen zochten haar Deputy en langzaam liep de grote poes op haar af. '' Zorg je dat alle katten die meegaan naar de Gathering goed uitgerust zijn?'' Mauwde ze rustig. Dit zou haar eerste Gathering zijn als Leader.......

''Stomme vogel je verpest mijn oh zo mooie droom.'' De stem van Silentkit verstoorde haar droom. Hoewel haar zus aan de andere kant van het kamp had gelegen had ze Dovekit kunnen wekken. Nou jij verstoort mijn dromen! dacht Dovekit kwaad en draaide zich demonstratief om. Zachtjes legde ze haar kop weer nee en staarde opnieuw voor zich uit. Ze haatte het om kleiner te zijn dan de rest. Ze wilde groot zijn, net als alle andere kittens. Ze leek wel een kitten van een maan in plaats van drie. Verdrietig liet e haar oortjes zakken en sloot even haar ogen.

Onderwerp: Re: POEF di 21 jun 2011 - 21:30

Silentkit was nu al wakker en bedacht maar eens haar zusje weer eens te plagen, tot ze dacht dat ze sliep. Haar zusje was klein, Silentkit vroeg zich af waarom ze niet genoeg at. Silentkit zag later dat haar zusje niet sliep. Ze dook in de jachtpositie en sloop naar het kleine zwart witte bolletje. Voorzichtig sprong ze op haar zusje. ''Goedemiddag kleintje'' zei ze plagend. Silentkit rolde naast haar zusje. ''Je hoorde me niet aankomen hé, ik begin beter met sluipen te worden, ik word binenkort een leerling'' Niet bedenkend dat de tijd die ze tot nu toe geleefdhad nog eens moest leven voor ze überhaupt leerling mocht worden. Silentkit sprong op en schudde het zand uit haar vacht. Het zand was warm omdat Dovekit er net gelegen had. ''Als ik leader zou worden word jij mn Deputy'' zei ze trots. Silentkit wist zeker dat ze een leader zou worden. Daar was ze voor geboren.

Onderwerp: Re: POEF do 23 jun 2011 - 21:05

Dovekit hoorde haar zusje toch echt aankomen. Opeens voelde ze het gewicht van haar zusje op haar rug en draaide ze zich snel om. ''Goedemiddag kleintje,'' zei haar zusje en ze zuchtte. Waarom wreef iedereen het er constant in dat ze klein was. Zodra haar zusje naast haar was sprong Dovekit op. ''Je hoorde me niet aankomen hé, ik begin beter met sluipen te worden, ik word binenkort een leerling.'' Zei haar zusje toen en Dovekit rolde met haar ogen. '' Ik hoorde je wel aankomen en het duurt nog wel even hoor,'' mauwde ze en zakte door haar poten. Haar zusje sprong op en schudde het zand van haar vacht af. ''Als ik leader zou worden word jij mijn Deputy,'' zei haar zusje trots en Dovekit rolde even met haar ogen. '' We zullen zien of je daar wel slim genoeg voorbent,'' mauwde het jonge zwartwitte poesje uitdagend en sprong op haar zusje af. Zonder haar klauwen uit te slaan klemde ze zich vast op de rug van haar zus en trok haar om. '' Ik word later een grote en sterke Leider. Niemand zal ooit nog iets tegen me doen!'' Mauwde het jonge poesje luid en sprong weer op. Klaar om nog eens aan te vallen. Haar pluizige staart zwiepte woest heen en weer terwijl ze haar zusje strak in de gaten hield.

Onderwerp: Re: POEF za 23 jul 2011 - 10:42

'' Ik hoorde je wel aankomen en het duurt nog wel even hoor,'' Silentkit keek naar haa zusje die door haar poten zakte en weer opsprong. Ze lachde hard, tot Dovekit zei '' We zullen zien of je daar wel slim genoeg voorbent. Ik word later een grote en sterke Leider. Niemand zal ooit nog iets tegen me doen!'' Meteen reageerde Silentkit fel, '' ik BEN zeker wel slim genoeg en jij bent een ukkie iedereen kan jou wat aandoen, en groeien zal je zeker niet! Jij blijft altijd klein en weerloos!'' riep Silentkit in al haar woede wetend dat ze het eigelijk niet zo bedoeld. Ze wist dat haar zusje er niet tegen kon als ze klein werd genoemt. Boos op zich zelf liep Silentkit weg naar het midde van het kamp en ging daar zittend zich zelf wassen.

nog zo'n fluttypost XD

Onderwerp: Re: POEF ma 25 jul 2011 - 15:13

Haar zusje lachte om haar woorden en meteen legde Dovekit haar oren in haar nek. Haar zus dacht dat ze het niet zou redden. '' ik BEN zeker wel slim genoeg en jij bent een ukkie iedereen kan jou wat aandoen, en groeien zal je zeker niet! Jij blijft altijd klein en weerloos!'' Riep haar zusje woedend en dit viel verkeerd bij het jonge zwart witte poesje. Ze haatte het als andere haar klein noemden, ze vond het niet eerlijk dat alle andere katten, en kittens groter waren dan zij zelf was. Ze keek naar haar zusje die al wegliep naar het midden van het kamp. Kwaad blies ze en sloeg haar nagels al uit. Ze was nu echt kwaad, ze zakte door haar poten en sloop op haar zus af. Zodra ze dichtbij genoeg was sprong ze op haar zus af en sloeg haar nagels woedend in de rug van haar zusje. Ze kon zichzelf even niet meer tegenhouden, ze was buiten zichzelf van woede. Ze was het nu echt zat dat haar zusje haar klein bleef noemen. Zo snel als ze kon bleef ze haar zusje krabben. ''IK BEN NIET KLEIN!'' Krijste ze buiten zichzelf van woede en blies woedend. Snel sprong ze achteruit en haalde met haar nagels uit over de neus van haar zus. Toen ze daar bloed zag opwellen schrok ze, wat had ze gedaan? Ze legde haar oren plat opzij en dook achteruit, haar ogen gevuld met afschuw van haar daad van zojuist. Angstig keek ze naar haar zus en dook in elkaar, niet wetend hoe haar zus zou reageren op haar woede aanval.

-boos duifje-

Onderwerp: Re: POEF