Stuck in a tree [Clanevent]

What do we say to the god of death? Not today.

Er was voor gewaarschuwd. Tweebenen die hun honden uitlieten in het bos en daardoor hun dagelijkse routine verstoorde. Firedance was echter Firedance niet als ze geen houding had aangenomen van eerst zien en dan geloven. Helaas liepen er inderdaad een boel van die irritante keffers rond en tot haar irritatie ook nog eens los. Over loslopende honden gesproken. De rode kattin blikte even naar achter om te zien of haar belager haar nog altijd achtervolgde. Haar vacht was opgezet, maar de hond was groter dan haar, hoe erg ze ook haar best deed hem af te schrikken. Ze was zo slim om niet regelrecht terug naar het kamp te rennen, maar het beest door het ThunderClan territorium te leiden, hopend dat ze niemand anders tegen zou komen. Helaas gaf het dier niet op en bleef het enthousiast bezig met zijn achtervolging. Haar poten daarentegen begonnen wel pijn te doen van al het geren en haar ademhaling kwam in snelle, ruwe teugen. Als ze niet snel van het beest af kwam, zou hij haar nog inhalen ook. Firedance speurde de omgeving af onder het rennen en besloot toen dat de beste keus die ze had, het beklimmen van Owltree was. Ze versnelde haar pas en zette zich eens binnen bereik van de boom met een flinke zet af tegen de grond. Haar nagels klapte uit en ze sloeg ze stevig in de grote bast. Met het laatste beetje energie in haar lichaam begon ze zich omhoog te werken, tot ze uitgeput op een dikke tak klauterde en de hond onder haar tegen de boom op begon te blaffen. Wat een geweldige dag.

F I R E D A N C E

(Iedereen die erbij wil kan ook de boom in gejaagd worden! Dan maken we er een gezellige boom meet van Razz

)

Dawnpaw trippelde enthousiast, maar zo stil mogelijk door het woud. Haar pootstappen zorgvuldig plaatsend baande ze zich een weg door de varens. Haar mentor had haar de opdracht gegeven om terug te komen met zoveel mogelijk prooi. Ze zou haar clan niet teleurstellen. Gelukkig had ze al aardig wat prooi gevangen. Een aantal muizen en een eekhoorn. In de verte klonk geblaf. Ze stond vrijwel meteen stil. Ze was te ver van het kamp afgedwaald, ondanks de speech van haar mentor die haar vertelde dat ze dicht bij het kamp moest blijven. Haar verstand zei haar dat ze maar beter terug kon gaan naar het kamp, maar haar nieuwsgierigheid nam haar over. Ze sloop in de richting van de hond, waarvan het geblaf steeds harder begon te klinken. Plotseling schoot er een aantal vossenlengtes van haar vandaan een kat voorbij. Dawnpaw herkende de rode vacht en de geur van Firedance. Enkele tellen later schoot er een hond voorbij, die duidelijk achter haar aan zat. Dawnpaw trippelde achter hen aan. Ze zag hoe haar clangenoot de Owltree beklom, met de hond onder haar. Wat moest ze doen? Ze kon of hulp halen, of de hond proberen af te leiden. Roekeloos als ze was koos ze voor het laatste. De apprentice sloeg een kreetje en sprintte de varens uit, waar de hond haar kon zien. Het beest staarde haar even verward aan, wat haar net genoeg tijd gaf om een afstand tussen hun te creëren. Even later hoorde ze zwaar gestamp achter haar. Snel was Dawnpaw niet, maar ze had Firedance nu vast genoeg tijd gegeven om te ontsnappen. Dus schoot ze een boom in om buiten bereik van de hond uit te rusten.