Love is a game, wanna play?

Ravi had besloten om vandaag maar eens het bos in te duiken. Meestal bleef hij altijd een beetje op de velden, alleen niet deze keer. Het werd eens tijd om een beetje dieper het bos in te gaan in plaats van telkens maar op die saaie velden uit te kijken. Er leek soms geen eind aan te komen. Al snel stond de rode kater dan ook met zijn poten in de aarde en werd hij omgeven door bomen. Verderop hoorde hij ook nog een beekje water stromen, dus die zal ook wel in de buurt zijn. Afgezien van het water, hoorde hij hier en daar een enkel vogeltje of het geritsel van bladeren. Op die dingen na was het vrij stil en zag alles er kalm uit. Nee wacht, dat was niet zo. Hij had iets over het hoofd gezien. Dit was echter geen geluid, maar een vreemde geur. Ravi had al snel door dat het hier om een andere kat ging, maar de geur was vreemd en hij had geen idee van wie die afkomstig was. Nieuwsgierig keek hij de kant uit waar hij de geur geroken had. Nu maar hopen dat diegene niet van hem wegvluchtte maar juist naar hem toekwam.

Eerste post voor Nylhatria

Rustig stapte de zwarte poes door het gras in de richting van het bos. Het was een van haar favoriete plekken om naar toe te gaan, op de andere plaatsen was er niet veel beschutting en vooral als de temperaturen wat hoger begonnen worden en de zon flink scheen was wat beschutting wel fijn vanwege haar zwarte vacht. Je moest wel altijd opletten dat je niet over een uitstekende boomwortel of zoiets struikelde, en daar waren er nogal wat van in een bos. En de doorns, daar moest je ook voor uitkijken. Al die vervelende prikstruiken. Maar ze vond het niet erg, de rustgevende geluiden van tsjirpende vogeltjes, kabbelende beekjes en het ruisen van de bladeren in de wind maakten het allemaal weer goed. Niet dat ze zo sentimenteel was aangelegd en af en toe helemaal tot rust moest komen zonder gestoord te worden, maar het gezeur van die clankatten of Bloodclanners over Starclan en regels begon je na een tijdje ook op de zenuwen te werken. Ze keek even op toen een onbekende geur haar neusje binnen drong. Nou zeg, je kon ook nergens meer heen zonder gezelschap te hebben. In elk geval rook dit sterk naar Rogue, en ze besloot er om voor haar volstrekt onbekende redenen naar toe te lopen. Na een tijdje zag ze een grote kater, en met een frons wandelde ze naar hem toe, om vervolgens rustig te gaan zitten. Wat nu? Als hij een gesprek wilde mocht hij dat zelf maar starten, zij was geen geschikte kandidaat om gesprekken te starten.

De rode kater keek achterom en zag toen een zwarte poes de struiken uitstappen. Natuurlijk had hij weer een wonder geroken. Zijn welbekende grijns speelde rond zijn lippen en hij bekeek de poes kort van top tot teen. Ze bleef een beetje op een afstand en ging toen zitten om hem vervolgens met haar oranje ogen aan te kijken. 'Goedemorgen schoonheid,' besloot hij om het gesprek te starten. 'Wat brengt jouw hier? Had je zin om te zien wat een knappe kater er hier rondhing?' Ravi's grijns werd alsmaar breder. Hij vond zichzelf heel grappig, gewoon om zijn enorm slechte flirttrucs op dit moment. Hij moest echt weer even inkomen. Ach, het zou vanzelf wel goed worden, en zo niet, dan moest hij het met zijn mooie uiterlijk doen.