So many souls, that lost control

_{Sinds dat de kattin ziek geworden was had ze teveel tijd om haar poten. Dag in dag uit in het kamp liggen was niks voor haar. Dat was dan ook de reden dat ze er iedere dag even op uit trok, samen met de andere reden dat ze haar conditie op peil wilde houden. Gelukkig begon de groenhoest steeds wat minder te worden, zodat haar wandelingen met de dag langer werden en ze af en toe zelfs met een prooi tussen haar kaken terug het kamp in kwam. Meestal werd deze uiteindelijk toch niet aangeraakt aangezien de commander dan flink moe was en in slaap viel zodra haar kop de planken van haar barn raakte. Maar vandaag leek Zira wat meer energie te hebben en hierom was ze naar het rogue gebied toegetrokken. Het was wat anders dan de eeuwige mensenstraten, en het ThunderClan territorium waagde ze zich nu maar niet in voordat één of andere warrior daar besloot om haar te vermoorden. Hoewel het roguegebied er ook niet bekend om stond dat het nu zo gastvrij was, dacht de kattin niet dat ze hier echt problemen zou vinden. Haar halsband met het maximale aantal hondentanden eraan deed de meesten wel doen afschrikken. Een koude windvlaag trok aan de vacht van de poes. Hoewel de zon scheen, was het toch flink koud. Of lag dat alleen aan haar, omdat ze ziekjes was?

- 1st post Bracken}

Bracken

Bracken had zich uitgestrekt op een tak geïnstalleerd. Dezelfde tak die hij voor de nacht had uitgekozen. Niet echt om een specifieke reden, Bracken had nooit een vaste slaapplek en koos gewoon iets op het moment uit zoals hem dan schikte. Een voordeel aan een slaapplek hoog in de boom, was dat hij de volgende ochtend alles mooi kon bekijken. Zo werd zijn aandacht ook al snel getrokken naar een bruine katin die uit het struikgewas kon lopen. Hij observeerde haar zwijgend. Ze rook naar ziekte, genoeg reden voor Bracken om normaal uit de buurt te blijven, maar er was iets aan de katin wat zijn aandacht trok. Zijn blik gleed naar de band die ze om haar hals droeg, zo eentje die huiskatjes vaak ook hadden. Een symbool van bezit en geen vrije wil. Maar naast de band, zag ze er verder totaal niet uit als een verwend poesje dat op kussens sliep en vetgemest werd door tweebenen. Ze leek een rogue, net als hem, dat was duidelijk af te lezen van haar houding. De grote kater strekte zich lui uit op de tak en liet zijn gouden ogen op haar neervallen. "Ik zou die kant niet op lopen als ik jou was, love" merkte hij op, zijn stem iets luider dan normaal zodat ze hem vanuit de boom zou horen. Een charmant grijnsje sierde zijn gezicht, omdat hij iets wist dat zij niet wist, en dat amuseerde hem.

A VILLAIN IS JUST A VICTIM

WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD

_{De kattin passeerde een boom, en haar ze ving meteen de roguegeur die hier erg aanwezig was op. Ze keek omhoog en zag meteen een grote kat liggen, die niet eens z'n best leek te doen zich te verbergen. Zira snoof ietwat geamuseerd, de kat deed haar denken aan een kittypet door de manier hoe hij lag. Ze was niet van plan verdere aandacht aan hem te schenken, maar toen ze een paar passen verder was klonk er een stem die haar waarschuwde dat ze daar beter niet heen kon gaan. Het woordje 'love' deed haar wat geïrriteerd met haar oortjes wiebelen. Ze draaide zich om en keek met samengeknepen ogen de boom in. "En waarom niet?" miauwde ze, haar stem rustig. Ze was totaal niet onder de indruk van hem. Ze wedde dat, als het er eenmaal op neer kwam, de kater niet eens zoveel groter zou zijn dan haar. En van zijn vechtkunsten dacht ze ook niet teveel, hij was duidelijk niet getraind om altijd alert te zijn, wat te zien was aan de manier hoe hij in de boom lag.}

Bracken

De katin beneden hield halt en hief haar kop om hem aan te kunnen kijken. Hij ontmoette haar blik met een scheve glimlach en het kort trekken van zijn snorharen. Nu ze stil stond was het nog makkelijker om haar geur in de wind op te vangen, en het viel hem nu pas op dat ze ook deels rook naar clankat. Die waren niet moeilijk te onderscheiden, ze droegen altijd een parfummix van vele katten met zich mee, alsof ze de hele dag in een hoop bij elkaar lagen. Bracken kon zich niet voorstellen dat een kat zich in een clan gemakkelijk zou voelen, daarvoor was hij teveel gesteld op zijn vrijheid. Hij ging zitten, waardoor zijn lange staart losjes naar beneden viel en zacht heen en weer zwiepte. Zijn doordringende, gouden ogen waren nog steeds op de kattin gericht, die reageerde op zijn opmerking en vroeg waarom ze dan wel niet die kant op moest lopen. Hij trok zijn mondhoek verder op, waardoor de twee puntjes van zijn hoektanden zichtbaar werden in het daglicht. "Weet je zeker dat je het advies van een rogue aan gaat nemen?" merkte hij op. Hij was tenslotte een zwerver, een dief, een leugenaar. Benamingen die velen al terecht aan hem gegeven hadden. "Jullie boskatjes zijn tenslotte altijd zo paranoïde," voegde hij er toen rustig aan toe. De herinnering van de vlamrode poes in het woud stond nog vers in zijn geheugen. Niet dat de schoonheid ongelijk had gehad. Hij had haar om de tuin geleid en was er vervolgens met haar buit vandoor gegaan. Als het moest kon hij heel overtuigend zijn. Bracken tilde zijn kop wat naar rechts. Zijn blik viel weer op de vreemde halsband, waar hij eerder met interesse dan angst naar keek. Hij vroeg zich af waarom ze dat ding als een troffee om haar nek droeg, en belangrijker, of er voor hem nog iets nuttigs uit te halen viel. "Al moet ik zeggen dat je er anders uit ziet dan de gemiddelde boskat die ik tegen kom. Vanwaar de accessoire, love?" vroeg hij toen. Het was duidelijk dat hij niet meteen van plan was haar een direct antwoord te geven. Informatie voor informatie, dat was een eerlijke ruil, niet?

A VILLAIN IS JUST A VICTIM

WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD

_{Er verscheen een ietwat arrogante uitdrukking op zijn gelaat en Zira zuchtte lichtjes. Ze had geen zin om een langdradig, flirterig gesprek aan te gaan. De laatste keer dat ze had lopen flirten met een rogue had ze kittens van hem gekregen en had hij haar in de steek gelaten, niet voor herhaling vatbaar. Toen de kater aan haar vroeg of ze echt zijn advies aan zou nemen, keek ze hem wat onverschillig aan. "Dat hangt er vanaf wat voor advies je me gaat geven, je hebt me nog niet een reden gegeven om niet te gaan namelijk." miauwde ze rustig en draaide met haar oortje. Toen hij haar een boskatje noemde veranderde haar houding binnen een enkele seconde naar kil. Het was duidelijk te zien dat ze daar niet bij hoorde, hoe weinig kennis je ook over deze leefomgeving had. "Al moet ik zeggen dat je er anders uit ziet dan de gemiddelde boskat die ik tegen kom. Vanwaar de accessoire, love?" werd haar gevraagd en Zira keek hem strak aan. "Als je zoveel boskatten tegenkomt als je laat lijken dat je doet, zou je wel doorhebben dat ik niet één van hen ben." miauwde ze ijzig en schudde haar kop. "Als je niks nuttigs te zeggen hebt..." ze liet haar zin hangen, zijn vraag verder negerend, en zette enkele stappen richting de plek waar hij haar voor gewaarschuwd had. Het was niet zo dat ze zichzelf in een gevaarlijke situatie wilde brengen, het was meer dat ze zijn advies niet aannam totdat hij met iets goeds kwam.}

Bracken

Ze keek hem met een ijzige blik aan. Hij had duidelijk een gevoelige snaar geraakt toen hij haar een boskatje noemde. Bracken fronste geamuseerd. "Aye, dat is wel duidelijk," reageerde hij met een blik op haar halsband. "Een boskatje zou niet zo snel een voorwerp dragen van de rechtoplopenden." Hij keek haar aan en trok zijn mondhoek op. "Niet dat het je misstaat," voegde hij er met een knipoog aan toe. Ze negeerde zijn opmerking en deed alsnog een stap richting het woud. Zijn gouden ogen volgden haar beweging, en hij haalde zijn schouders op. "Jouw begravenis.." mompelde hij achteloos. Hij had haar gewaarschuwd.

A VILLAIN IS JUST A VICTIM

WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD

_{Toen hij opmerkte dat een boskatje niet zo snel een voorwerp zou dragen van de mensen, trok ze haar mondhoek op. Nee, die zorgden wel dat ze er een flink eind vandaan bleven. "Niet dat het je misstaat," voegde hij aan zijn woorden toe en de kattin rolde met haar ogen. Als hij hier was gekomen om met haar te flirten, ging ze zo snel mogelijk weer weg. Ze draaide zich dan ook om en hoorde toen zachtjes dat het haar begrafenis zou zijn. Zira keek schuin achter zich. "Grappig hoe je wel opmerkingen maakt als ik wegga, maar als ik eenmaal voor je sta zeg je niks over wat er eigenlijk is." ze staarde hem met een ongeïnteresseerde blik aan.}

Bracken

Ze stopte. Wat waren katten toch voorspelbaar soms. Hij trok een grijnsje over zijn gezicht en luisterde hoe ze droog opmerkte dat hij haar nog niks had verteld. "Daar is toch niks leuks aan," merkte hij op. "Maar, omdat je het zo vriendelijk vraagt.." Hij kwam omhoog en boog even door zijn rug om zich opnieuw uit te strekken. "Ik heb deze morgen twee honden moeten afschudden. Toen ze het uiteindelijk hadden opgegeven zijn de die kant uitgerend," sprak hij loompjes, terwijl hij met zijn grote staart richting het woud wees. Grote kans dat ze daar dus nog steeds rondhingen. En in tegenstelling tot hem hadden ze geen succesvolle jacht gehad. De kater ging zitten en keek de kattin afwachtend aan, nieuwsgierig of ze zijn woorden zou aannemen of gewoon koppig door zou lopen.

A VILLAIN IS JUST A VICTIM

WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD

Onderwerp: Re: So many souls, that lost control