Live life to the fullest

Silvercloud zat in de nursery. Ze had geen moment gedacht om voor de den te gaan zitten, wetend dat ze misschien teveel aandacht zou trekken. Ze had al genoeg aandacht getrokken toen zij en Panther voor de nursery ruzie hadden gemaakt over Lionkit, de kitten die ze zelf naar de twolegs had gebracht. Een zucht ontsnapte langs haar lippen. Ze moest nog steeds iets verzinnen om tegen Butterstar te zeggen. Even ging haar blik naar buiten. Panther had ze ook al even niet meer gezien. De laatste keer dat ze hem gezien had, was toen hij kwaad en tegelijkertijd met tranen in zijn ogen bij haar weg liep. Ze knipperde met haar ogen toen ze plots Butterstar op de nursery af zag komen. Ze kwam vaker gewoon op bezoek, maar toch had Silvercloud hier nogal een naar gevoel bij. De queen trok zichzelf recht en liep naar haar nest toe, waar haar overige 3 kittens lagen te slapen. Ze ging voor haar nest staan, met het idee dat ze het de leader eerst gewoon zou zeggen, voordat ze het zelf ter sprake zou brengen nadat ze zag dat er maar 3kittens in haar nest lagen. Silvercloud richtte zich iets meer op en richtte haar oortjes afwachtend naar voren.

Eerste post voor Butterstar

Met een zuchtje kwam ze het kamp binnen. Ze wist wel dat ze Silvercloud aan moest gaan spreken over har beslissingen en waar Lionkit precies heen gebracht was maar ergens durfde ze het niet helemaal aan. Silver was een van haar beste vrienden. En ze zou haar keuzes als vriendin kunnen accepteren maarr ze kon het als Leader niet accepteren. Zacht zuchtte ze en sloot haar ogen. Voor ze deze opnieuw opende met een serieuze blik en stapte op de Nursery af om deze vervolgens in te lopen. Even moest ze knipperen om te wennen aan de duisternis voor ze de grijze kattin vond. "Silvercloud.." Begon ze langzaam niet goed wetend hoe ze haar aan kon spreken over wat ze gehoord had.

Ze knikte kort naar Butterstar die voor haar was komen staan. Even trok ze met haar oortje bij het zien van de serieuze blik op de snoet van de poes, iets wat ze niet echt van haar gewend was. Wist ze het al? Ze knipperde kort met haar ogen om haar gedachten terug op een rijtje te zetten. "Ik wil eerst iets zeggen," onderbrak ze de poes, die duidelijk nog iets achter haar naam wilde zeggen. "Ik ben deze ochtend vertrokken met één van mijn kitten." begon ze direct, nog niets zeggend over welke kitten het precies was. Of ze het nu al wel wist of niet, Silver wilde het zelf zeggen. Even draaide ze haar kopje naar haar overige kits. Ze was van 5 kittens naar 3 gegaan, een behoorlijke klap in haar gezicht. Maar dat dit, ook bij haar, hard was aangekomen was totaal niet aan haar te zien.

"Dat.. Heb ik gehoord ja." Silvercloud trok kort met haar snorharen bij wat de poes zei. Ze wist het al? De enige die het wist was Panthergrowl. Een kleine frons verscheen op haar snoetje. Had hij het haar verteld? Haar ogen die ze even op de grond had gericht, gingen snel weer naar Butterstar toen ze verder ging. "Ik moet toch echt wel vragen waarom Silvercloud.." Ze slikte even. Ze was klaar om het te vertellen. Geen excuses, geen smoesjes, gewoon de waarheid. "Lionkit,"begon ze. "Hij kon niet gaan. Zijn achterpoten wilden niet mee." Even knipperde ze met haar ogen, terwijl ze zich neer zette. "Ik kon het niet aanzien hoe hij daar lag te spartelen in het nest terwijl de andere kittens al dartelend de nursery uit liepen." Ze draaide haar kopje naar haar nest, waar haar drie overige kittens in lagen. Haar ogen had ze even gesloten.

"En er was niets wat Fairfaith er aan kon doen?" Silvercloud beet even op haar lip en draaide haar kopje terug naar Butterstar toe. Ze was geen Medicine cat, laat staan dat ze er een beetje van af wist. Natuurlijk wist ze niet of Fairfaith er wel iets aan kon doen of niet. Zelf had ze nog nooit een kat met zo'n probleem gezien, dus hoe groot was de kans dat Fairfaith Lion had kunnen genezen. Ze was zelf nog maar net een Medicine cat, dus veel vertrouwen had ze niet echt in haar. Ze schudde haar kopje op de vraag van Butterstar. "Alsnog kan ik niet goedkeuren wat je gedaan hebt Silver.." Silvercloud hield had gezicht in de plooi en vermeed oogcontact met de poes voor haar. Waarom snapte niemand haar. Had ze niet het zelfde gedaan, moest haar kitten er zo aan toe zijn geweest? "Je hebt gehandeld zonder met mij te overleggen en een waardevol Riverclan kitten verwijderd van zijn thuis. Je hebt hem in gevaar gebracht en dat gaat rechtstreeks tegen de warrior code in.." Er verscheen een ongelovige blik op het snoetje van de zilveren poes. "Ik heb de clan niet in gevaar gebracht," verweerde ze zichzelf direct. "Ik heb de clan juist geholpen door.." Even was de poes stil. Ze wilde haar kitten niet noemen zoals ze net wilde, maar misschien was dit wel de beste manier om haar onschuld tegenover de clan te bewijzen. "Ik heb de clan geholpen door een zwakke schakel weg te brengen," zei ze vervolgens. De ongelovige blik stond nog steeds op haar snoetje, maar was iets strakker geworden bij haar eigen woorden.

De reactie van Silver verbijsterde haar bijna. De harde blik in haar ogen was een die Butterstar direct ontmoette met een ondoorgrondelijke en staalharde blik van haarzelf en ze kwam omhoog haar lichaam wellicht even groot als die van Silver maar ze toornde toch boven de kattin uit terwijl ze op haar neer keek. "Je hebt hem niet naar Fairfaith gebracht en niet gewacht op mijn orders. Je bent egoistisch geweest en onjuist. Dit zal ik niet onbestraft laten." Haar stem was ijskoud terwijl ze recht naar de grijze kattin staarde. "Neem je nest terug in de warrior den. Denk na over je beslissingen en kom over een paar dagen maar terug naar mij nadat je hebt kunnen nadenken. Je hebt geen toestemming om je kittens op te zoeken in de tussentijd, Vixen zal ondertussen voor je drie overgebleven kittens zorgen." Koud staarde ze naar haar. "En je zal een patrol leiden naar de twolegplace om te de conditie van Lionkit te zien. Honeyscent en Panthergrowl zullen met je meegaan." Grommend sloeg ze met haar staart en deed een stap naar haar toe om haar weg te draaien van de kittens. "Vertrek. Nu."

"Je hebt hem niet naar Fairfaith gebracht en niet gewacht op mijn orders. Je bent egoistisch geweest en onjuist. Dit zal ik niet onbestraft laten." Het puntje van haar staart zwiepte afwachtend heen en weer. Wat wilde ze doen? Haar een paar dagen geen prooi geven? Wel, dat was prima. Daar kon ze mee leven. Haar ogen vernauwde zich echter bij de volgende woorden van Butterstar. "Neem je nest terug in de warrior den. Denk na over je beslissingen en kom over een paar dagen maar terug naar mij nadat je hebt kunnen nadenken. Je hebt geen toestemming om je kittens op te zoeken in de tussentijd, Vixen zal ondertussen voor je drie overgebleven kittens zorgen." Ze haalde haar lip op in een geluidloze grauw. "Dat kan je niet doen!" siste ze. De vacht in haar nek was gaan rechtstaan. Ze kon haar haar kittens niet ontnemen, zelfs niet voor drie dagen. "En je zal een patrol leiden naar de twolegplace om te de conditie van Lionkit te zien. Honeyscent en Panthergrowl zullen met je meegaan." Ze moest zich inhouden om niet naar Butter te blazen. Hoe kon ze?! De poes zette een stap naar achteren toen zij een stap naar voren deed. "Vertrek. Nu." "Dit is ongehoord!" siste ze nog, voordat ze de nursery uit liep. Zij had een beslissing genomen als moeder, en het was niet aan een ander om haar beslissingen in twijfel te trekken, leider of niet, vriendin of niet, het was niet aan Butter.