Afterwards...

Onderwerp: Afterwards... za 7 mei 2016 - 11:58

Haar groene ogen gleden het kamp rond en een zachte zucht verliet haar bekje. Ze was sinds de dood van haar... nouja, kittens, het kamp niet meer uit geweest. Bang voor niets. Ze was gewoon bang. Zelfs in de nacht werd ze soms schreeuwend wakker vanwege de nachtmerries die haar nu al manen teisterden. Dan verschenen de gezichtjes van haar doodgeboren kittens, beschuldigden zij haar dat als ze niet beter haar best had gedaan ze nu wel leefden. Ook met Tallshadow had ze niet meer gepraat, simpelweg omdat ze zowel het lef als de zin niet meer had. Hij zou haar vast ook beschuldigen van alles wat er gebeurd is... De grijze kattin schudde haar kopje en richtte haar groene kijkers op de grond, het enige waarvan ze wist dat die haar niet liet vallen.

Onderwerp: Re: Afterwards... za 7 mei 2016 - 13:45

De verbouwing aan zijn leef en werkruimte ging verassend goed, al bukte hij nog altijd op een wantrouwige manier zodat hij zijn hoofd niet stootte tijdens het weglopen. Eenmaal in het heldere licht liet hij zijn helder groene blik door het kamp heen glijden, op zoek naar iets om zijn tijd mee vol te steken. Hij kon nog zo veel dingen doen om zichzelf nuttig te maken, dingen die hij alsnog uit ging stellen voor een goede rede. Want zijn blik was gevallen op Littlestream, en de kater die hij was moest hij toch eens met haar praten. Zij en Tallshadow hadden nu al flink wat mee gemaakt samen, en hijzelf kreeg natuurlijk het een en ander mee. Vandaar dat hij zich in aanmerking voelde naar de poes toe te lopen en resoluut naast haar te gaan zitten, niet eens de tijd nemen om te kijken of zijn aanwezigheid gewenst was. "Hey Littlestream" Begroette hij de ander simpeltjes, terwijl hij naar de grijze kattin bleef kijken.

Onderwerp: Re: Afterwards... zo 15 mei 2016 - 10:01

Ze merkte de grijze kater op en wist nog maar net haar neutrale gelaatsuitdrukking te behouden. Wie was zij namelijk om de medicine cat af te snauwen? Een rang waarvan zij wist dat de drager ervan meer dan simpelweg een beetje respect verdiende. En toch had ze het er moeilijk mee. Acefray was een goede vriend van Tallshadow. Misschien had Tall hem de opdracht gegeven met haar te praten... Wacht eens, zou hij dat wel doen? Had de grote deputy het nu niet veel te druk daarvoor? De begroeting die haar kant opkwam werd weggewuifd door een gespeelde vriendelijke glimlach. "Acefray," miauwde ze simpeltjes terug, een tikkeltje koel.

Onderwerp: Re: Afterwards... ma 16 mei 2016 - 22:53

Acefray leek niet te merken dat de glimlach gespeeld was, iets wat wel vaker voor kwam bij de gestipte kat. Hij was nu eenmaal niet het helderste lichtje in de boel bij gesprekken. Maar alsnog stopte dit hem niet van een poging te wagen. Hij voelde zich lichtelijk schuldig richting de kattin, die immers haar taak af had moeten staan door hem, zelfs was het niet zijn keuze geweest. Al had ze nu wel een kans op een goed leven met Tall? Het was dan wel niet geweldig begonnen maar de romanticus dat hij was geloofde hij in happy endings. “Hoe gaat het allemaal?” Dit ging… soepel. De kater had haar koele toon beantwoord met een vriendelijke maar respectvolle toon. Acefray wou er gewoon meer uit krijgen dan enkel zijn naam. Littlestream moest best weten dat hij zou kunnen helpen als ze maar ging praten. Al was het maar om via hem naar zijn vriend te komen, of gewoon voor begrip over het verliezen van je kit. Hij zou immers liegen als hij zou zeggen dat hij zijn zoontje niet meer miste.

Onderwerp: Re: Afterwards...