We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
De warriors den was niets voor haar. Het rook toch overal naar BloodClan en ze wist een plek waar het er naar zou blijven ruiken als iemand er niet iets aan zou doen. Als kitten had ze al gemerkt dat Silverstar eigenlijk nooit in het hol onder de high rock sliep. Daar had ze destijds gebruik van gemaakt, maar Claw had haar nest er zo uitgeknikkerd toen hij de den in had genomen. Het werd hoogtijd dat er weer een ThunderClanner in zou slapen. Firedance had een grote hoop mos in haar bek, die ze half over de grond meesleepte. Alles van BloodClan was al uit het kamp verwijdert, dus waarschijnlijk zou de den leeg zijn. Voor de ingang hield ze echter stil en keek op naar de boom wiens takken wat over het kamp heen hingen. Ze grijnsde even, wetende dat de leider daar zat, om vervolgens begon ze het materiaal voor haar nest de den in te werken, zodat ze er daar eentje voor haarzelf kon maken.
no cause is lost if there is but one fool left to fight for it
Tevreden blikte Silverstar vanuit zijn vertrouwde slaapplek neer op het kamp. Hij moest eerlijk zijn, sinds hij terug was kostte het hem enige moeite om de boom in te klauteren, maar hij zou het voor geen goud willen omruilen met een nest in een den. Zijn lichaam moest er maar weer aan gaan wennen. Hij geeuwde en strekte de slaap uit zijn voorpoten. De vlamrode poes die door het kamp banjerde trok zijn aandacht en hij liet zijn ogen even verrast naar Firedance afdwalen. Waar was die zo vroeg in de ochtend mee bezig? Het mos in haar bek gaf antwoord op zijn vraag en hij grijnsde, waarna hij zich omhoog duwde en voorzichtig uit de boom klauterde. Tegen de tijd dat hij bij de ingang stond was Firedance al naar binnen gegaan om haar nest uit te stallen. Haar nest, zo was het eigenlijk al geweest sinds hij haar als kitten in de leaders den had aangetroffen. Hij had nooit begrepen waarom ze de eenzame steen verkoos boven de dens met haar mede-clangenoten, maar sinds hij het toch niet gebruikte had hij er nooit bezwaar tegen gemaakt. De rest van de clan was er onderhand ook al aan gewend dat ze hem hier niet zouden aantreffen, of de meeste dan. Hij ging zitten en terwijl hij zijn staart om zijn voorpoten vouwde, wachtte hij tot hij de kop van Firedance weer uit de opening zou zien verschijnen. "Goeiemorgen, Firedance," sprak hij rustig, zijn stem laag omdat hij net wakker was. Hij trok even geamuseerd met zijn snorharen. "Al druk bezig zie ik?"
Eenmaal binnen legde ze het mos neer op de juiste plaats. De Clan had alles van Claw al lang uit het kamp verwijdert, het enige dat was blijven hangen was de geur. Na het vormen van haar nest, maakte ze een rondje door de den om de ruimte te vullen met haar eigen geur. Het zou nog wel even duren voor het rook zoals vroeger, maar ze wist dat het met tijd alleen beter kon worden. Claw zou nooit meer een poot in deze den zetten. Eenmaal tevreden stapte ze de den weer uit, waar ze wed begroet door Silverstar die zijn boom uitgeklommen was. "Goedemorgen," groette ze hem terug terwijl ze stilhield op haar plaats. Haar mondhoeken schoten wat omhoog in een lichte grijns toen hij opmerkte dat ze al druk bezig was. "Iemand moet er toch voor zorgen dat die den weer ruikt zoals die eens rook," merkte ze op. Ze wist dat hij het hol niets vond, dat was al zo geweest toen ze een kitten was. Zelf wist ze niet goed waarom ze er zo graag sliep. Misschien gewoon omdat het rustig was.
no cause is lost if there is but one fool left to fight for it
Silverstar werd al snel ontmoet door twee fonkelende ogen en een lichte grijns. Hij luisterde geamuseerd hoe ze opmerkte dat iemand toch voor het weghalen van de geur moest zorgen. "Goed plan. Hoe eerder, hoe beter, dus het ziet er naar uit dat jij de den maar weer moet bezetten," reageerde hij, terwijl hij terug grijnsde. Het nest van Claw was op de dag van de terugname meteen al uit de den verwijdert, maar de vreemde geur was nog steeds niet helemaal verdwenen, als as dat na een bosbrand blijft na smeulen. Silverstar was dus al lang blij dat Firedance had besloten het nest weer te gebruiken, voor die paar keren dat hij de den in moest om dingen met clanleden te bespreken. Dat waren eigenlijk ook de enige momenten dat hij daarbinnen te vinden was. Als het kon begaf hij zich liever helemaal niet meer tussen gesloten wanden, daarvoor had hij te lang onder de grond vast gezeten. Hij schudde zijn hoofd. "Starclan mag weten waarom je er zo graag in slaapt," murmelde hij toen.
Het leek er niet op dat hij er nu wel bezwaar tegen zou hebben. Gelijk had hij. Zelfs als ze zijn SkyClan afkomst niet meetelde was het een logische beslissing. Ze was mee geweest om hem te zoeken en was de eerste die hem had gezien op de plek waar hij was vastgehouden. In een donker hol. Geen wonder dat hij er liever geen poot binnen zette en al helemaal niet als het er naar Claw rook. "Het nest ligt er al, dus ik kan er vanavond al slapen," zei ze nog altijd met een lichte grijns. Ze had Claw niet zelf kunnen bevechten, dus dit was wel het minste wat ze kon doen om zijn aanwezigheid hier uit te wissen. Firedance dacht kort na toen de leider opmerkte waarom ze er zo graag sliep. "Misschien lijk ik toch meer op Firestar dan enkel uiterlijk," grapte ze. Nog altijd werd de vergelijking gemaakt en ze wist tevens dat haar grootmoeder een van de katten was geweest die kleine Firepaw de Clan in geholpen had.
no cause is lost if there is but one fool left to fight for it
Hij knikte goedkeurend toen Firepaw trots vertelde dat het nest al helemaal klaar lag. Ze kon vanavond al intrekken. "Mooi, dan ben jij vanaf nu weer officieel waker over de high rock," sprak hij zogenaamd plechtig. Katten zouden misschien weer even verbaasd opkijken als ze ineens een rode kop in het nest troffen, maar uiteindelijk zou het weer als normaal zijn. Hoewel ze misschien nooit volledig zouden herstellen van de schade die Bloodclan had aangericht, was hij blij dat sommige dingen weer terug als oud waren. Firepaw merkte op dat ze misschien toch meer op Firestar leek dan alleen uiterlijk. Silverstar lachtte. "Misschien," sprak hij. Hij snapte waar iedereen de gelijkenis vandaan haalde, vanwege haar unieke vlamrode pels. Toch wist hij dat Firestar gewoon braaf tussen de sterren zat. Maar daar mocht hij niet over spreken. "Je hebt zeker zijn temperament," grinnikte hij. Als ze nu dan toch aan het vergelijken waren.
Firedance grijnsde toen hij haar vertelde dat ze weer waker van de high rock was. Silverstar was altijd al erg makkelijk geweest en dat was waarom ze hem wel kon waarderen. Ze had geen Clanleider nodig die iedereen op de poten zat van wat wel en wat niet kon. Nee, eentje waar je mee kon lachen was veel beter. De Clanleider zei dat ze zeker Firestar's temperament had en de rode kattin hield haar hoofd iets scheef, klaar om een vraag te stellen. "Hoe was hij dan?" Natuurlijk had ze verhalen gehoord, maar die waren niet altijd zo gedetailleerd. Zealspark had het altijd lastig gevonden over zijn vader te praten, dus bij hem kreeg ze ook niet zoveel los. Ze wist dat Silverstar een erg goede vriend was geweest van de vorige leider, dus misschien kon hij haar wat over de vlam rode ThunderClan leider vertellen. Die verhalen hadden haar altijd geboeid op een andere manier dan de rest van de kittens.
no cause is lost if there is but one fool left to fight for it
Ze vroeg hoe hij dan was geweest en dat herinnerde hem eraan dat Firedance het leiderschap van Firestar nooit had meegemaakt. Het leek soms zo gewoon, omdat vele in de clan de herinnering aan hun vorige leider nog meedroegen, maar er waren ondertussen ook al een hoop katten in een nieuwe generatie bijgekomen die niks van hem hadden meegekregen. En één van die jonge kleine kittens stond nu als warrior voor hem. Damn, hij werd oud. Silverstar trok zijn mondhoek op en ging zitten (of hij zat al, te lui om terug te lezen), omdat de nieuwsgierige blik in haar ongewone ogen hem vertelde dat hij hier voorlopig nog wel even ging blijven hangen. "Oh hij kon echt een luis in de pels zijn, soms," gaf hij toe, terwijl hij met een flauw grijnsje terug dacht. "Maar hij was één van de beste vrienden die ik gehad heb. Het is met dank aan Firestar dat ik over het verlies van mijn thuisland heb kunnen komen." Anders was hij misschien nooit zo ver gekomen als waar hij nu stond. Silverstar dacht niet dat hij het had aangekund zonder de steun van zijn vrienden. Hij glimlachte opnieuw toen hij naar Firedance keek. "Hij doet me op veel manieren aan jou denken. Ook zo vastberaden. Als Firestar eenmaal ergens zijn zinnen op had gezet, dan ging het gebeuren. En als het draaide om het beschermen van zijn clan of vrienden, dan stond niks hem in de weg."
Onderwerp: Moving in 
wo 13 apr 2016 - 23:23
