Still here with you

Hush, my little daughter, I know you suffered, but you're strong, you can get trough this, you are not alone... I'm still here with you. Ze stond iets achter Firedance, maar haar dochter kon haar niet zien. Zij kon haar wel zien. Er was een kleine kans dat Firedance door zou hebben dat ze niet alleen was, dat er een aanwezigheid was. Echter zou de rossige poes het nooit zeker weten. Ze was bij haar ceremonie geweest, had zich trots gevoeld, maar ook een steek van verdriet. Ze was graag bij haar geweest in levende lijve, maar dit was niet meer mogelijk. "Natuurlijk ben ik trots op je, Firedance. Je hebt een prachtige naam, het past bij je," snorde ze, wetende dat ze niet gehoord kon worden, of iemand anders van Starclan moest haar nu vergezellen.
Toen kwam er een andere kat bij, de nieuwe deputy van Thunderclan, Zealspark. Brightspots ging opzij en aan de andere kant van Firedance zitten, met haar met sterren bedekte staart op haar schouder. Een zachte glimlach vormde haar lippen bij de koppigheid van haar dochter. Toen begon Zealspark te spreken. Brightspots had haar focus echter alleen op haar dochter gericht. Haar dochter moest het zich niet zo erg aantrekken. Zealspark had haar willen beschermen en ze was hem daar dankbaar voor, al had ze natuurlijk ook geloofd dat Firedance het aan had gekund. "Ik was bang dat jou iets zou overkomen. Wat als hij hetzelfde met jou zou doen als bij Nightwish en... en Brightspots?" Hoorde ze Zealspark zeggen. Haar blik verduisterde wat en ze keek naar Firedance, haar lichaam strakker tegen de hare drukkende, maar ze voelde niets, net als dat Firedance haar waarschijnlijk niet kon voelen. "Wees hem dankbaar, hij wou je beschermen, hij is ook maar een kat, net als jij dat bent, mijn dochter," murmelde ze.

OOC: Open

Ondanks alles wat hij gedaan had had hij toch de kans gekregen om zich bij Starclan te voegen. Hij was hen daar dankbaar voor, meer dan iemand ooit zou kunnen inbeelden. Hij had Dinfur weer teruggezien, en Icyrose. Hij was weer in de fleur van zijn leven, en zijn spieren rimpelden onder zijn met sterren bedekte witte vacht. Toch werd het na een tijd misschien zelfs saai, zo zonder iets om te doen - iedereen was hier altijd zo gelukkig, er waren geen problemen. Hij had geen doel meer. Natuurlijk had hij zijn kittens bezocht, hij had Lizardpaw gezien toen ze haar werk als Medicine Cats apprentice deed. Ze was al echt een vrouw. Hij had ook zijn halfzusje, Oceanpaw bezocht. Maar ze merkten hem nooit op. Op den duur maakte het hem alleen maar verdrietiger. Nu was de grote kater iemand anders gevolgd, een poes die voordien bij Thunderclan behoorde. Hij wist neit zeker wat hem dreef, misschien was het nieuwsgierigheid, misschien was het verveling. Hij zag hoe ze haar dochter bezocht tijdens de vigil die iedereen moest doen als ze warrior werden. De witte kater glimlachte, maar bleef in de schaduwen. Hij wou dit moment voor haar niet verpesten - misschien had hij zich kenbaar gemaakt voordien, maar ironisch genoeg had sterven hem leven meer doen appreciëren.

-ik kon het niet laten ghehe
edit; btw, je hoeft hier niet op te reageren, ze kan 'm wss toch niet zien.

Brightspots vond het nog iedere dag moeilijk en bracht enorm veel tijd door in het Thunderclan kamp als een Queen van Starclan. Nog iedere dag was ze te vinden bij haar kittens. Nu bij Firedance, maar anders bij Whifflepaw, waar het slecht mee ging en haar andere jonge kittens. Ze waren net apprentices geworden en Firedance was net warrior geworden. Ze had het allemaal moeten missen, maar ook weer niet. Ze had het gezien, er naar geluisterd, maar niets kunnen zeggen of laten zien. Dat was pijnlijk.
"Ze is koppig," klonk de stem van Firestar plots. Brightspots schrok op bij de woorden van haar leader. "En hij ook," vervolgde de leader. Ze keek om naar de kater en knikte. "Dat is ze inderdaad. Ik vraag me af van wie ze dat heeft," miauwde ze met een klein glimlachje rond haar lippen. "Zealspark heeft het waarschijnlijk van jou, of niet?" Maar van wie had Firedance het dan? Van Brightspots zou ze het niet hebben, toch? Al moest ze niet vergeten dat ze in haar jongere moons wel koppig was geweest. Stiekem het kamp uit sneaken. Toen ze apprentice werd, werd het meeste al afgenomen. De zucht die Firedance liet horen merkte Brightspots op. Ze glimlachte, waarschijnlijk besefte Firedance dat er geen reden was om boos te zijn op Zealspark. Ze bleef met haar staart over de rug van Firedance heen strelen en keek weer op bij de stem van Dreamheart, die ze intussen ook had leren kennen. Ze meende dat er nog iemand was, maar kon zo niet zien waar. "En toch zijn het de koppige die de wereld sturen nietwaar?" Brightspots grinnikte. "Dat blijkt," merkte ze op, terwijl ze haar blik van Firestar naar Zealspark liet glijden. En wie wist wat haar dochter nog ging bereiken. "Hoe gaat het met jou, Brightspots?" Vroeg Firestar toen aan mij. "Het is moeilijk, maar de acceptatie komt en ja, dat maakt dat het wel beter gaat, nu," miauwde ze naar waarheid tegen Firestar. "En hoe gaat het met jou?" Vroeg ze aan hem. "Je hebt schitterende kinderen Bright." Een glimlach vormde haar lippen en ze keek naar Dreamheart. "Bedankt, Dreamheart," murmelde ze met een glimlach, waarna ze haar blik weer op haar dochter richtte. Ze miste haar intens.

Twee andere katten kwamen bij de poes zitten, een Thunderclanner en een Riverclanner. De Kater herkende hij nog als Firestar, en de poes.. Dreamheart ofzo? Hij was niet helemaal zeker meer. Whitelion besloot om niet langer in de schaduw te blijven zitten en stapte stilletjes naar voren. De levenden waren zich niet bewust van hun aanwezigheid, al was er misschien een ietwat gevoelige kat die een koude rilling voelde. De witte kater ging naast het groepje zitten. "Je hebt geluk met hen.", murmelde hij, niet zeker of hij echt wou dat ze hem hoorde. Tuurlijk, niet al zijn eigen kittens waren zo erg - hij wou gewoon dat hij er niet zoveel had. Dat elk van hen hun vader had kunnen leren kennen, dat hij er voor hen geweest kon zijn. Dat ze trots op hem konden zijn. Maar zo slim was hij nog niet als jonge kat, en zelfs nog minder als oudere. Nu pas, nu hij dood was, kwam dat besef.

"Je gaat me toch niet vertellen dag je niet een beetje koppig was, Bright," reageerde Firestar op haar. Brightspots kon het niet laten een zachte giechel te laten horen. Ja, ze was niet vergeten wat ze als kitten uitgespookt had. Maar dan kwam haar apprenticetijd en was het allemaal veranderd. Maar goed, het had er toch in gezeten. "Ja.. ja, oké," stemde ze dan toch met Firestar in. Vervolgens zij Firestar dat Zealspark inderdaad de eigenwijsheid van hem had gekregen, waarop Brightspots glimlachte. Toen de Riverclan poes er bij was gekomen en ze hen begroet had ging Firestar verder op wat Brightspots gezegd had. Hij zei dat het tijd nodig had waarop Brightspots knikte, een lichte, droevige glans in haar heldere ogen. Vervolgens vertelde dat het met Firestar prima ging en vertelde over zijn familie die hij had achtergelaten. "Ja, dat is waar..." murmelde ze. "Whifflepaw maak ik me alleen wel zorgen om, ik kan niet bij haar kopen om te laten zien hoe het werkelijk zit... en ze gelooft niet meer in mij..." klonk haar stem, licht verdrietig maar ook gekwetst.

"Je hebt geluk met hen." Brightspots draaide met haar oortjes en keek om naar Whitelion. Een Riverclanner, een Windclanner, ze voelde zich licht ongemakkelijk. Maar zo was het in Starclan en het had tijd nodig om aan te wennen. Dreamheart was hier het langst in Starclan, daarna Firestar, vervolgens Whitelion en daarna kwam zij. "Nou nu nog een Shadowclan kat en we kunnen een waar feest vieren hmm." Brightspots keek naar Dreamheart en glimlachte. Ja, haar oude verlegen karakter zat er nog wel in, maar langzaam begon ze losser te komen. "Jonge liefde is wonderbaarlijk.." zei Dreamheart toen en ietwat verward keek Brightspots weer naar Firedance en Zealspark. "Wie weet... inderdaad," murmelde Brightspots bedenkelijk terwijl ze de twee observeerden en met een glimlachje naar Firedance keek, haar dochter, haar prachtige dochter. "Hij zal je goed doen," fluisterde ze bijna onhoorbaar tegen haar dochter.