You Must Be Scourge [Verzoekje om te joinen =)]

Met langzame passen naderde een klein gestalte het BloodClan gebied. Normaal gesproken liep ze sneller, maar ditmaal sleepte ze een lijk mee. Deze had ze net nog afgeslacht en nu zou ze hem meenemen om te tonen dat ze niet bang was om bloed te laten vloeien. Waarom ze eigenlijk op het idee kwam om zich te voegen bij de bloodClan wist ze ook niet helemaal, maar ze waren allemaal slecht. Ze haatte al die idiote Clankatten. Ze dachten dat ze heel wat waren maar ze waren helemaal niks. En aan de zijde van de BloodClan zou ze meestrijden, nee niet strijden, ze zou slachten. Slachten zoals ze altijd had willen doen. Ze wilde voelen hoe opnieuw een leven het lichaam verliet, ze genoot daar intens van. En met haar hart van steen kon ze alles aan. Haar onschuldige uiterlijk was de perfecte camouflage voor haar kille hart. Een hart dat schreeuwde om ellende, om pijn enom de dood van anderen. Even liet ze het lijk vallen en een grijns trok rond haar snuit. Een zelfingenomen grijns, ze was niet bang voor de kat die ze wilde spreken. Ze durfde die Scourge zonder twijfel onder ogen te zien. Ze boog haar kop weer en greep het lijk weer vast en begon verder te lopen. Haar ogen gleden constant over de omgeving, want ze had geen zin om nu eerst nog ruzie te krijgen met BloodClanleden, nog voor ze zich bij hen had gevoegd. Ze snoof even de geur op, het rook wel naar BloodClan, maar ook naar dood. Dit was perfect voor haar. Langzaam stapte ze verder, het lijk iets achtelozer achter zich aan slepend. Heel ver in de verte zag ze en klein zwart gestalte zitten. Het zag er niet echt indrukwekkend uit, maar toch keerde ze, naar haar eigen gevoel, in de richting van het zwarte gestalte. Van wat ze had gehoord was deze Scourge zwart en had een witte voet. Onbewust versnelde ze haar passen tot ze op eenpaar meter afstand was van deze kat. Nu ze hem goed bekeek zag ze dat hij zwart was, met inderdaad een witte voet. Op een rustig tempo liep ze de laatste paar meters en liet toen het lijk opnieuw los. Ze keek op naar het zwarte gestalte dat daar zat. '' Jij ben vast Scourge leider van de BoodClan.'' Sprak ze op een kille toon en ging zitten. Langzaam legde ze haar staart om haar voorpoten heen en knipperde even. Er was nu geen weg terug meer. Zonder eigenlijk te wachten op een reactie van de kat sprak ze weer. '' Ik bied mijn diensten aan aan de BloodClan. En als bewijs dat ik niet bang ben om mijn klauwen vuil te maken breng ik het lijk mee van een van mijn slachtoffers.'' Ze moest zich inhouden om niet van toon te veranderen. Ze hield haar stem kil, zonder angst. Geduldig wachtte tot deze zwarte kat sprak.

-Just Scourge-